________________
( ੧੩ ) ਈਸ਼ਰ ਉਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰਖਦਾ ਹੈ ਓਹ ਇਸ ਸੰਸਾ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ ਅਤੇ , . ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਬਸੰਤਮਾਲਾ ਕੁਝ ਕਹਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਕਿ ਇੰਦ ਮੁਨੀ ਬੋਲਓ॥ ਇੰਦਰਮਨੀ-ਰਾਜਦੁਲਾਰੀ! ਭੂਤਾਂ ਬੜੀ ਗਨਵਾਨ ਹੈ? ਹਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਪੇਘਰ ਹੈ fuਭਾਜੀਦਾ ਰਾਜ ਹੈ ਪਰ ਜਦ ਸੌਹਰੇ ਘਰ ਜਾਏ ਗੀ ਏਸ ਵੇਲੇ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰੇਗੀ ਓਥੇ ਤਾਂ ਅਪਨੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚਲੇਨਾ ਫਿਰਨਾ ਭੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋਜਾਵੇਗਾ, ਬਾਗਾਂ ਦੀ ਸੈਲ ਤੇ ਗਯਾਨ , ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤਦੋਂ ਯਾਦ ਆਉਗੀਆਂ ਜਦੋਂ ਸੱਸ ਨਣਾਨ ਦੀਆਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਝਿੜਕਾਂ ਖਲਨਗੀਆਂ, ਪਿਆਰੀ ! ਇਸਤ੍ਰੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਮਾਨ ਤਾਂ ਅਪਨੇ ਸੁਆਮੀ ਉ ਹੁੰਦਾਹੈ ਸੋ ਵੇਖੀਏ : ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਸੁਖ ਰਖਨਵਾਲਾ ਜਾਂ ਦੁਖੀ !! ਅੰਜਨਦੇਵੀ-ਜਦ ਓਹ ਦਿਨ ਆਵੇਗਾ ਦੇਖਿਆ ਜਾਏਗਾ, + ਭਾਗਾਂ ਦੇ ਲਿਖੇ ਨੂੰ ਕੌਣ ਮੇਟ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਮੁਖ ॥ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਦੁਖ ਨਹੀਂ ( ਈਸ਼੍ਵਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਹੈ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਆਸ ਨਹੀਂ, ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰ ਹੀ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਰਾਜਾਜੀ ਅਪਨੇ ਧਨ ਆਦਿ ਸਮੇਤ ਬਾਗ ਵਲ ਆਂਉਂਦੇ ਨਜ਼ਰ ਪਏ । ਅੰਜਨਾਦੇਵੀ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾਬ ਲੈਕੇ ਮਹਲਾਂ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ !! ਰਾਜਾ-( ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦਿਆਂ ਵੇਖਕੇ ) ਪ੍ਰਧਾਨਜੀ ! ਏਹੋ ਕੌਨ ਹਨ। ਪ੍ਰਧਾਨ-ਮਹਾਰਾਜ ! ਓਹ · ਅੱਗੇ ੨ ਰਾਜਦੁਲਾਰੀ ਸਖ ਸਹੇਲੀਆਂ ਸਮੇਤ ਜਾਰਹੀ ਹੈt; in ਰਾਜ-ਹੈ' ! ਓਹ ਰਾਜਦੁਲਾਰੀ ਹੈ ? ਏਹ ਕਹਕਰ ਸਿਰ ਨੀਵਾਂ ਕਰਕੇ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਪੈਗਿਆ ਅਤੇ ਘੜੀਭਰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਇਹ ਕਹਨ ਲੱਗਾ । ਵਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੂਈ ਅੰਜਨਾ ਸੁਨੋ ਮਿਤੁ ਪ੍ਰਧਾਨ, ਖੋਲ ਵਿਚਾਰੋ ਵਰ ਭਲਾ ਜੋ ਰਾਖੇ ਕੁਲ ਕੀ ਆਨ । Original with: Language Department Punjab Digitized by: Panjab Digital Library
