________________
ਮਲਕੇ ਅਫਸੋਸ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਇਸਦੀ ਸਹਇਤਾ ਸਥਾਪਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ । ਓਹ ! ਇਸ ਵੇਲੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹਰਾਨੀ ਦੇ ਖ਼ਿਅ ਲ ਉੱਠਕੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਛਕੇ ਆ੪ਮ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜ ਕੇ ਜਲ ਦੇ ਬੁਲਬੁਲੇ ਵਾਂਗੂੰ ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਏਹ ਵਿਚ ਹੀ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਮ ਰੀ ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁਨਨਦੀ ਸਮਰਥ ਨ ਰਖਕੇ ਹੈਲੀ ੨ ਖਿਸਕਦੀ ਹੋਈ ਅਗਾਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ॥ ਯਾਰਵਾਂ ਅਧਯ il ਹਾਏ ! ਹੁਨ ਮੈਂ ਕਿੱਧਰ ਜਾਵਾਂ ਓਹੀ ਦਿਨ ਹੈ ਅਰ ਓਸੇ ਦਿਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪਹਿਰ ਬੀਤ ਚੁਕਿਆ ਹੈ ਜਦਕਿ ਬਿਚ ਰੀ ਅੰਜਨਾਂ ਦੇਵੀ ਦਿਲ ਝਝੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਅਰਮਾਨ ਭਰੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਮਦਪੁਰ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਮੀਆਂ ਤੇ ਮਨੁਖਾਂ ਅਰ ਕੰਧਾਂ ਕੋਠੇਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ ਹੋਈ ਚੋਂਦੀ ਕੁਰਲਾਉਂਦੀ ਬਸੰਤ ਮ ਲਾ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਸ਼ਹਰੋ ਬ ਹਰ ਨਿਕਲਕੇ ਓਸ ਪਗਡੀ ਤੋਂ ਜੇਹੜਾ ਪੇਲੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਉਰ ਨੂੰ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਅਜੇ ਦੋ ਉਨ ਕੋਹ ਹੀ ਗਈ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਅੱਗੇ ਤਿੱਨ ਰ ਹੋ ਵਖ ਵੱਖ ਸਿਆਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਨਜ਼ਰ ਆਏ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖਕ ਅਜਨਾਂ ਡਾਢੀ ਘਬਰਾ ਗਈ ਅਤੇ ਸੋਚਨ ਲੱਗੀ ਕਿ ਹਨ ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਜਾਂਵਾਂ | ਪਹਿਲੋਂ ਅੱਬ ਹਥ ਵਲ ਵੇਖਦੀ ਰਹੀਂ ਫੇਰ ਮਜ ਪਾਸ ਵਲ ਤੱਕਨ ਲਗ ਪਈ ਪਰ ਏਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰਿਆਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਆਉਂਦਿਆਂ ਜਦਿਆਂ ਵੇਖਕੇ ਅਤੇ ਪਨ ਬਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਨਾ ਜ ਨੀਏ ਕੇਹੜੀ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਈ ਕੇ ਕੇ ਨੇ ਝਮਕੀ ਅਤੇ ਹਰ ਨ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਕੇ ਖਲੋ ਰਹੀ Rਾਰ ਕੇ ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਖਲੋ ਰਹੀ ਫੇਰ ਅਕਾਸ਼ ਵਲ ੧f ' ਹੋਏ ਹਨ ਮੈਂ ਕਿੱਧਰ ਨੂੰ ਜਾਂਵਾਂ ਫੇਰ ਠੰਡਾ . 5 ਹਾਉਕਾ ਭਰਕੇ ਕਹਨ ਲੱਗੀ : Original with: Language Department Punjab Digitized by: Panjab Digital Library