3:ਸੁਫਨੇ 'ਚ ਵੀ ਐਨੀਂ ਥਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਸੌਂਦਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ...
1"ਮਤਾ ਕੋਈ ਅਪਸਰਾ ਈ ਆ ਜੇ...।
2:ਉਰਵਸ਼ੀ...! (ਦਿਲ ਫੜ ਕੇ ਵਾਜ ਮਾਰਦਾ ਹੈ।)
3"ਮੇਨਕਾ! (ਉਸੇ ਅੰਦਾਜ਼ 'ਚ)
(ਲੋਟਪੋਟ ਹੁੰਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਮਰਦਾਨਾ: ਗੌਰ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਬੱਲੇ ਪਤੰਦਰੋ..., ਰੱਬ ਦੀ ਬਣਾ ਤੀ, ਪੀਂਘ
(ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ) ਮਰਾਸੀ ਭੂੰਜੇ ਲਾ ਤੇ। (ਫੇਰ ਬਾਬੇ ਪਿੱਛੇ ਦੌੜਦਾ ਹੈ।)
ਓ ਬਾਬਾ...! ਕੁਰੂਖੇਤਰ ਨੇੜੇ ਆਈ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਦੀ ਤੋਰ ਹੋਰ
ਤਿੱਖੀ ਹੋਈ ਜਾਂਦੀ।
(ਇੱਕ ਪਾਸਿਓ ਤੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੂਟੇ ਮਾਰਦੇ ਸਾਧ ਆਉਂਦੇ
ਹਨ। ਕੁਝ ਮੰਗਤੇ ਝੋਲੀਆਂ ਨੂੰ ਗੱਠਾਂ ਮਾਰਦੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਮਰਦਾਨਾ
ਵੀ ਮੁੜ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਮਰਦਾਨਾ: ਰਾਹ ਇੱਕੋ ਸੀ, ਪਰ ਪਾੜੇ ਵੱਡੇ ਸਨ। ਹਰ ਕੋਈ ਹਰ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਦੂਰ
ਹੋ ਕੇ ਚਲਦਾ।
ਸਾਧ: (ਮੰਗਤੇ ਨੂੰ) ਹੱਟ...ਕਮੀਨ! ਪਰਾਂ ਹੋ ਕੇ ਤੁਰ ਮਰ!
ਮੰਗਤਾ: (ਬੁੜ ਬੁੜ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।) ਸਾਲੇ ਨਸ਼ੇੜੀ! ਖਾ ਕੇ ਅੱਕ ਦੀਆਂ
ਡੋਡੀਆਂ, ਪੀ ਕੇ ਭੰਗ ਅੱਖਾਂ ਟੱਡੀਆਂ... ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਕਮੀਨ!
ਦੂਜਾ ਸਾਧ: (ਦੂਜਾ ਸਾਧ ਲਾਠੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।) ਹੁਰਰਰ!
ਇੱਕ ਬਾਲ ਵਿਧਵਾ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਕੁਛੜ
ਬੱਚਾ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਮੰਗਤਿਆਂ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਨੱਕ ਬੁੱਲ ਚਾਦੇ ਲਾਂਭੇ
ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸੁੰਗੜੀ ਜਿਹੀ ਬਚਾ ਬਚਾ ਕੇ ਤੁਰਦੀ ਹੈ।)
ਮਰਦਾਨਾ: ਸਿਰੋਂ ਗੰਜੀ ਉਹ ਬਾਲ ਵਿਧਵਾ... ਮਾਂ ਦੇ ਜਣੇ ਨਵੇਂ ਬੋਝ ਨੂੰ ਚੁੱਕੀ
ਪਿਛੇ-ਪਿਛੇ ਭੱਜਦੀ, ਉਹਨੂੰ ਵੇਖ ਕਾਹਲੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ। ਹਰ ਕੋਈ
ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਕੇ ਲੰਘਦਾ, ਕਿਤੇ ਸਾਇਆ ਨਾ ਪੈ ਜਾਏ। ਬੱਚਾ ਹਥੋਂ
ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਤੇ ਮਾਂ ਦਾ ਸਬਰ ਵੀ...
(ਮਾਂ ਬੱਚਾ ਚੁੱਕੀ ਬਾਲ ਵਿਧਵਾ ਨੂੰ ਕੁੱਟਦੀ ਹੋਈ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਰੋਂਦੀ ਹੈ।
ਚੁੱਪੀ!
39
