ਗੂੰਜੀਆਂ!
1: ਮਤਲਬ...। ਜੋਗੀ ਤੇ ਗ੍ਰਹਿਸਥੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਕੀ ਇੱਕੋ ਹੈ?
ਚੁੱਪੀ!!!
ਕੋਰਸ: ਏਸ ਵਾਰ ਆਵਾਜ਼ ਉਦਾਸੀ ਸੀ;
ਗ੍ਰਹਿਸਥੀ ਮੰਨਦਾ ਹੈ ਭਾਈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਫੜ ਰਖਿਆ, ...ਸਾਧੁ ਮੰਨਦਾ
ਨਹੀਂ।"
(ਰਬਾਬ ਵੱਜਦੀ ਹੈ)
ਕੋਰਸ: ਯਾਨੀ ਜਿੱਥੋਂ ਤੁਰੇ ਸੀ ਉਥੇ ਈ ਰੁਕੇ ਆਂ?
ਰਬਾਬ!!!
ਮਰਦਾਨਾ: (ਮਨਬਚਨੀ) ਇਹ ਤਾਂ ਖੁਦ ਤੋਂ ਹੀ ਪੁੱਛਣਾ ਪਵੇਗਾ!
(ਸਭ ਉਸ ਵੱਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ।)
ਮਰਦਾਨਾ: ਸਾਰੇ ਸਵਾਲ ਝੜ ਗਏ... ਤੇ ਜਵਾਬ ਵੀ! ਤੇ ... ਰਬਾਬ ਗਾਉਣ
ਲੱਗੀ!
(ਗੋਲ ਦਾਇਰੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਪਛਾਣ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਉਤਾਰਦੇ ਹੋਏ...ਅਨੰਦ
ਨਾਲ ਭਰੇ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।)
ਮਰਦਾਨਾ: ਸਿਮਰਨੇ ਵੀ ਕਾਸਿਆਂ 'ਚ ਜਾ ਪਏ! ਮੌਨ ਵੱਜਦਾ ਰਿਹਾ! ਇੱਕ
ਛਿਣ ਲਈ... ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸੱਤਾ ਉਪਰੋਂ... ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ...
ਗੁਜ਼ਰਦਾ ਹੋਇਆ ਦੇਖਿਆ! (ਰੁਕਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੁੜ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ)
ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਛਿਣ! (ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਰੋਸ਼ਨੀ। ਕੀ ਇਸੇ ਨੂੰ ਬਾਬਾ ਪਕੜਨਾ
ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ? (ਚੁੱਪੀ ਦੂਜੇ ਕੰਢੇ ਇਕਤਾਰੇ 'ਤੇ ਕੋਈ ਗਾ ਰਿਹਾ
ਸੀ............
ਓ ਰੀ ਮਾਣਸ ਕੀ ਗਹਿਰਾਈ,
ਨਾ ਲਖੀ ਜਾਈ ਨਾ ਕਹੀ ਜਾਈ,
ਓ ਰੀ ਮਾਣਸ ਕੀ ਗਹਿਰਾਈ!
(ਫੇਰ ਰਬਾਬ ਰਫ਼ਤਾਰ ਫ਼ੜ੍ਹਦੀ ਹੈ। ਮੱਧਮ ਰੌਸ਼ਨੀ 'ਚ ਮਰਦਾਨਾ ਤੁਰ
ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
53