ਪਾਂਡੇ ਦਾ ਲਠਮਾਰ ਸੀ। (ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ) ਮੰਦਰ ਦੇ ਕਲਸ ਹੁਣ
ਦਿਖਣ ਲੱਗੇ ਸਨ। ਪਰ ਹੁਣ ਮੈਂਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਡਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ।
ਉਹੀ ਹੋਇਆ...! ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਸ਼ੂਕਣੇ ਦਰਿਆ ਧੁਨਾ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ 'ਚ
ਸਮਾ ਗਏ... ਤੇ ਗਾਉਣ ਲੱਗੇ! ਤਣੀਆਂ ਲਾਠੀਆਂ ਸਾਜਾਂ ਵਾਂਗ ਬਗਲਾਂ
'ਚ ਜਾ ਪਈਆਂ!
(ਮੌਨ! ਜਿਵੇਂ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ।)
ਕੋਰਸ: ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਹਥਿਆਰ ਈ ਹਥਿਆਰ..., ਕਟਕ ਦਾ ਰਾਜਾ ਮੁੜ ਆ ਰਿਹਾ
ਸੀ...ਬਾਬੇ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ। ਪਾਂਧੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਭੱਜੇ ਫਿਰਦੇ!
ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਤਾਂ ਉਸ ਕੋਲ... ਪਹਿਲਾਂ ਈ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਸੀ:
ਪਾਂਧਾ: ਇਹ ਨਾਨਕ ... ਫਕੀਰ ਭਲਾ ਸਮਝਦੈ ਕੀ ਏ ਖੁਦ ਨੂੰ!
ਦੂਜਾ ਪਾਂਧਾ: ਜਗਨਨਾਥ ਦੀ ਆਰਤੀ ਵੱਲ... ਮੁੰਹ ਫੇਰ ਕੇ ਖੜ ਜਾਂਦੈ!"
ਪਾਂਧਾ: ਰੱਬ ਸਮਝਦਾ ...
(ਮਰਦਾਨਾ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਹਸਦਾ ਹੈ।)
(ਢੋਲਕੀ-ਸੰਖ-ਬੀਨਾਂ ਆਦਿ ਸਾਜਾਂ ਨਾਲ ਆਰਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਾਂਡੇ
ਦੇ ਹੱਥ 'ਚ ਥਾਲ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ-ਮੂੰਹਾਂ ਦੀਵਾ ਦਿਖਦਾ ਹੈ, ਧੂਫ
ਧੁਖ ਰਹੀ ਹੈ। ਰਾਜੇ ਸਮੇਤ ਅਨੇਕ ਲੋਕ ਖੜੇ ਹਨ। ਮੱਧਮ ਰੌਸ਼ਨੀ
ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹਨੇਰੇ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਸੰਗੀਤ ਰੁਕਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜੋਤ ਸੰਗਤ 'ਚ
ਘੁਮਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ ਰਬਾਬ ਵੱਜਣ ਲਗਦੀ ਹੈ, ਮਰਦਾਨਾ
ਉਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਸਭੁ ਆਰਤੀ ਛੱਡ ਉਸੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖਣ
ਲਗਦੇ ਹਨ। ਮਰਦਾਨਾ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਧੁਨ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਖਿਚਿਆ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਾਂਡੇ ਗੁੱਸੇ 'ਚ ਬੁੱਲ੍ਹ ਚਿੱਥਦੇ ਹਨ।
ਫ਼ੇਡ ਆਊਟ
63
