ਪੰਨਾ:ਸਾਜ਼ ਰਾਜ਼ੀ ਹੈ! - ਬਲਰਾਮ.pdf/66

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

 3: ਦੁਆਰ 'ਤੇ ਕੋਈ ਬੈਠਣ ਥੋੜੀ ਆਉਂਦਾ ...

ਤਿੰਨੋਂ: ਉੱਠ ਉਜੜਨਾ ਸਿੱਖ! -2

(ਰਬਾਬ ਵੱਜਣ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਮਰਦਾਨਾ ਅੱਭੜਵਹਾ

ਉਠਦਾ ਹੈ, ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਗੂੰਜ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਮਰਦਾਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ

ਪਿੱਛੇ ਦੌੜਦਾ ਹੈ।)

ਕੋਰਸ: ਮਰਦਾਨਾ ਹਫ਼ਿਆ ਸੀ; ਤੇ ਸਵਾਲ ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ.....

ਕੋਰਸ 1: ਬਾਬਾ...,ਬਾਬਾ... ਇਹ ਕੀ ਹੋਇਆ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ

ਕੋਰਸ 2:..., ਬੁੱਧ ਜਾਂ ਮਹਾਵੀਰ ਵਰਗਾ ਕੁਝ ... ਵੈਰਾਗ?

ਕੋਰਸ 3: ... ਉਸ ਦਿਨ ਬਾਬਾ ਗੰਭੀਰ ਸੀ, ਬੋਲਿਆ:

ਕੋਰਸ: "ਬੀਜ ਜ਼ਮੀਨ ਉਪਰ ਨਹੀਂ ਪੁੰਗਰਦਾ ਮਰਦਾਨਿਆ! ਅੰਦਰ ...ਜਾਣਾ

ਪੈਂਦਾ...ਏਕਾਂਤ 'ਚ।"

(ਵੱਜਦੀ ਰਬਾਬ 'ਚ ਮਰਦਾਨਾ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ ਮੰਚ 'ਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।)

ਕੋਰਸ: ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਮਰਦਾਨਾ ਕੁਝ ਹੋਰ ਪੁੱਛਦਾ..., ਕੋਈ ਨਾਂਗਾ ਫਕੀਰ

(ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ "ਸੁੰਦਰ ਹੈ...ਸੁੰਦਰ ਹੈ..." ਕੂਕਦਾ ਕੋਲੋ ਲੰਘਿਆ।

(ਮਰਦਾਨਾ ਚੌਂਕ ਕੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ) ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ਪਿੱਛੇ ਤੇ...ਨਗਨਤਾ

'ਚ ਮਗਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਤੇ ਕੂਕਦਾ "ਸੁੰਦਰ

ਹੈ...। ਸੁੰਦਰ ਹੈ..."

(ਮਰਦਾਨਾ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।)

ਮਰਦਾਨਾ: ਸਾਰੇ ਸੁਆਲ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਈ ਉੱਡ ਗਏ...ਜਾਂ ...ਖੌਰੇ ਅੰਦਰ ਲਹਿ

ਗਏ। (ਮੌਨ)

ਕੋਰਸ: ਓਧਰ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਜੈਨੀ ਸਾਧ ਨੇ ਘੇਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਲੋਕ ਪੁੱਛਦੇ...। ਤੇ

ਬਾਬਾ ਗਾਉਂਦਾ...। ਤਰਾਨੇ ਤੁਰਦੇ ਜਾਂਦੇ। ਕਾਂਚੀਪੁਰਮ

ਤੋਂ..ਤ੍ਰਿਅਪਾਰੁਤਿ...ਤੇ ਤ੍ਰਿਵਨਮਲਾਏ, ...। ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਏਥੇ ਪਾਰਬਤੀ

ਨੇ ਸ਼ਿਵਾ ਦੇ ...ਅੱਖਾਂ 'ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਸੀ...। ਹਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ

ਸੰਸਾਰ 'ਚ। ਪਾਰਬਤੀ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਭੁਗਤਨਾ ਪਿਆ...।

66