ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮਰਦਾਨੇ ਦੇ ਹੱਥ ਜੁੜਦੇ ਹਨ) ਰਬਾਬ ਧੜਕੀ...,ਬਲਦਾ
ਦੀਵਾ ਤੇ ਬਾਬੇ ਦੇ ਬੋਲ ਲਹਿਰੋ-ਲਹਿਰ ਹੋਏ!
ਕੋਰਸ: ਲਹਿਰਾਂ ਮਥਰਾ ਪਹੁੰਚੀਆਂ।
ਮਰਦਾਨਾ: ਤਾਂ ਮਾਖਨ ਚੋਰ ਦੀ ਅੰਮੀ ਦੇ ਬਹਾਨੇ... ਅੰਮੀ ਮੂਹਰੇ ਆਣ ਖੜੀ!
ਕੋਲ ਖੜੀ ਵੀ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿਉਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਲਗਦੀ ਸੀ..., ਮੈਥੋਂ ਅੱਖਾਂ
ਨੀ ਮਿਲਾ...; ਮੈਂ ਰਬਾਬ ਮੋਹਰੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
(ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
ਮਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ 'ਚ ਕੋਈ ਹਰਜ਼ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾਨਿਆ...ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ
ਗਿਆਨ 'ਚ ਨਹਾਉਣ ਦੇ।"
(ਮੌਨ)
ਮਜਨੂੰ ਟੀਲੇ ਤੋਂ ਗਾਉਂਦੇ ਤੁਰੇ ਤਾਂ ਕਈ ਦਰਵੇਸ਼ ਸਵਾਲ ਬਣ ਨਾਲ
ਹੋ ਤੁਰੇ:
(ਮਰਦਾਨਾ ਕਈ ਦਰਵੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਸੂਫ਼ੀ ਘੂਮਰ ਘੁੰਮਦਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕੋਰਸ ਦੇ ਸਵਾਲ-ਜਵਾਬ।)
ਸਵਾਲ: ਫਕੀਰੀ ਬਾਣੇ 'ਚ ਕੇਸ?
ਕੋਰਸ: ਮੁੰਨਣਾ ਤਾਂ ਮਨ ਦਾ ਹੈ। ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੀ...।
ਸਵਾਲ: ਦਰਵੇਸ਼ਾ ਨੰਗੇ ਤੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਦਾ ਪਹਿਰਾਵਾ ਕੀ ...
ਕੋਰਸ: ਬਾਬਾ ਬੋਲਿਆ: ਜੋ ਪਹਿਰਾਵਾ ਧੁੱਪ ਦਾ...।
ਕੋਰਸ: ਪੀਰ ਨੂੰ ਸਿਜਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰੋਗੇ?
ਕੋਰਸ: ਇੱਕ ਹਾਸਾ ਦਸੇ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ 'ਚ ਭਰ ਗਿਆ......
ਕੋਰਸ: ਸਿਜਦੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਤਾਂ ਹਾਂ!
(ਫਕੀਰ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਮਰਦਾਨਾ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ
ਸਵਾਲ ਅਟਕ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਰੌਸ਼ਨੀ ਸਿਰਫ ਉਸ 'ਤੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।)
ਫ਼ੇਡ ਆਊਟ
68
