ਪੰਨਾ:ਸਿੱਖ ਤੇ ਸਿੱਖੀ.pdf/56

ਚੰਦ ਦੇ ਸੰਬੰਧੀਆਂ ਤਸਵੀਰ ਖਿਚਵਾਉਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ। ਮੀਰੀ
ਪੀਰੀ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਅਰਜ਼ ਮੰਨੀ ਤੇ ਮੂਰਤ ਖਿਚਵਾ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਸਮੇਂ
ਸਿੱਖ ਸਿਆਣੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਹੁਣ ਮੂਰਤੀ ਪੂਜਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਸਕਦੀ।
ਗੁਰਦੇਵ ਨੇ ਹੁਨਰ ਪਿਆਰ ਦਾ ਮੁੱਢ ਬੰਨ੍ਹਿਆ । ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ ਹੁਨਰ ਵਲ
ਵੀ ਝਕੇ ਜਾਪਦੇ ਹਨ, ਕਿ ਏਸ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੇ ਵੇਲੇ ਹਿੰਦੂ
ਮੁਸਲਿਮ ਵੀਰਾਂ ਨੇ ਸਾਂਝਾ ਚਮਕਇਆ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਵੀ, ਹਿੰਦੁ
ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਪਾਉਣ ਲਈ, ਇਕ ਸੋਹਣਾ ਵਸੀਲਾ ਸੀ।
ਹੁਣ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਦੇਖੇ ਗਏ, ਇਕ ਮੁਸਲਿਮ ਏਕਤਾ, ਦੂਜਾ ਆਹਟ ਦਾ
ਪ੍ਰਚਾਰ । ਸੂਰਜ਼ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਦੂਜਾ ਤਸਵੀਰ ਵਾਕਿਆ ਆਉਂਦਾ ਹੈ-
ਨੌਵੇਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਾ। ਆਪ ਜਦੋਂ ਆਸਾਮ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਗਏ ਤਾਂ
ਦਿੱਲੀ ਅਟਕੇ । ਇਕ ਹਲਵਾਈ ਦੇ ਘਰ ਬਿਸਰਾਮ ਕੀਤਾ। ਓਹਦੀ ਮਾਂ
ਨੇ ਅਰਜ਼ ਗੁਜ਼ਾਰੀ "ਸਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ, ਆਪ ਦਾ ਚਿਤ੍ਰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ।"
ਹਜ਼ੂਰ ਮੁਸਕਰਾਏ ਤੇ ਫਰਮਾਇਆ ਖਿਚਵਾ ਦੇਂਦੇ ਹਾਂ । ਹਨਰ-ਪਿਆਰ
ਦਿਖਾ ਦਿਤਾ, ਮੂਰਤ ਉਤਰਵਾ ਦਿਤੀ।
⁠ਸੂਰਜ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਵਿਚ ਤੀਜਾ ਵਾਕਿਆ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਕੋਮਲ ਹੁਨਰਾਂ
ਦੇ ਪ੍ਰਾਣ, ਸ੍ਰੀ ਦਸਮੇਸ਼ ਦਾ। ਆਪ ਨੇ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਤਾਂ ਓੜਕ ਕੀਤੀ ।
ਬੀਰ ਰਸ ਦੀ ਕੜਕਦੀ ਤਲਵਾਰ ਵਿਚੋਂ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਕੋਮਲ ਦਿਲ
ਹਿਲਾਊ ਸੁਰ ਸੁਣਾਈ ਤੇ ਚਿਤ੍ਰਕਾਰੀ ਦਾ ਰਚਨਾ ਵਿਚ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ,
ਕਰਾਇਆ । ਗੁਰਦੇਵ ਨੇ ਚਿਤ੍ਰ ਕਲਾ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਦਸ਼ਾਹ
ਬਹਾਦਰ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਕਹਿਣ ਉਤ, ਸ਼ਾਹੀ ਚਿਤ੍ਰਕਾਰ ਆਇਆ। ਚਿਹਰੇ
ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ; ਕਲਮ ਨ ਚੱਲੀ । ਮੁਸੱਵਰ ਡੋਲ ਗਿਆ ਤੇ ਹਾਰ ਕੇ
ਬਹਿ ਗਿਆ । ਹਜ਼ੂਰ ਨੇ ਆਪ ਕਲਮ ਫੜਾਈ ਤੇ ਫਰਮਾਇਆ
"ਚਿਤ੍ਰਕਾਰਾ, ਹੌਸਲੇ ਨਾਲ ਕੋਮਲ ਹੁਨਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀਦੀ ਹੈ। ਕਲਮ
ਦੇ ਵਸ ਵਿਚ ਨਹੀ ਰਹੀਦਾ । ਕਲਮ ਨੂੰ ਦਿਲ ਤੇ ਦਿਮਾਗ
ਪਿਛੇ ਤਰੀਦਾ ਹੈ ।" ਸ਼ਾਹੀ ਚਿਤ੍ਰਕਾਰ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਹੋਇਆ ।
ਤਸਵੀਰ ਖਿਚੀ ਤੇ ਵਾਹਵਾ ਖਿੱਚੀ । ਏਹ ਤਸਵੀਰ ਪਟਨੇ ਸਾਹਿਬ
ਵਾਲੀ ਕਹਾਉਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਓਥੇ ਮੌਜੂਦ ਹੈ । ਏਸ ਫੋਟੋ ਤੋਂ ਹੋਰ ਫੋਟੋ
੫੮