ਪ੍ਰਾਣਵਾਯੂ ਨੂੰ
ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਸਾਥ ਸੀ ਧੁਰ ਦਾ, ਕੱਠੇ ਗਏ ਉਤਾਰੇ, ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਰਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਂਦੇ, ਚੰਗੇ ਮੰਦੇ ਸਾਰੇ। ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਹੁਣ ਨਿਖੜਨ ਲਗਿਆਂ, ਇਹ ਗਲ ਨਹੀਂ ਸੁਹਾਂਦੀ, ਮੈਂ ਰਹਿ ਜਾਂ ਅਣ-ਖਫਣਾਇਆ, ਤੇ ਤੂੰ ਹੋ ਜਾਇਂਂ ਕਿਨਾਰੇ।
-੧੨੯-