ਪੰਨਾ:ਸੋਨੇ ਦੀ ਚੁੰਝ.pdf/33

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਸੀ ਕਿ ਮੁਨੀਆਂ ਆਈਆਂ ਕਿ ਆਈਆਂ।'

ਸ਼ੀਲਾ ਤੇ ਉਰਮਲਾ ਨੇ ਆਂਦਿਆਂ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਨਮਸਤੇ ਬੁਲਾਈ। ਸ਼ੀਲਾ ਅਠ ਤੇ ਉਰਮਲਾ ਬਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਏ। ਪੜ੍ਹਦੀਆਂ ਦੋਨੋਂ ਦੂਜੀ ਵਿਚ। ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਚੁਬਾਰੇ ਵਿਚ ਪਬ ਧਰਦਿਆਂ ਕਰਿਸ਼ਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਨ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਰਤਨ ਦੇਈ ਚੁਲ੍ਹੇ ਅਗੇ ਪਏ ਜੂਠੇ ਬਰਤਨ ਸੁਚੇ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ।

(੨)

ਰਤਨ ਦੇਈ ਦੁਧ ਚਾਹ ਵਾਲੇ ਬਰਤਨ ਸੁਚੇ ਕਰ, ਬਜ਼ਾਰੋਂ ਸਬਜ਼ੀ ਲਿਔਣ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰਦੀ ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਪਬ ਤਿਲਕਿਆ ਕਿ ਧੜੰਮ ਕਰਦੀ ਸਿਰ ਪਰਨੇ ਦੀ ਰਿੜ੍ਹਦੀ ਰਿੜ੍ਹਦੀ ਦਾ ਸਿਰ ਉਸ ਬੈਠਕ ਦੀ ਸਰਦਲ ਨਾਲ ਜਾ ਵਜਿਆ ਜਿਸ ਵਿਚ ਅਜੇ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਸਨ ਲਾਇਆ ਸੀ। ਖੜਕੇ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਪੜ੍ਹਦਾ ਪੜ੍ਹਦਾ ਬੂਹੇ ਵਲ ਵਧਿਆ। ਲਹੂ ਲੁਹਾਨ ਹੋਈ ਪੰਜਾਹ ਕੁ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਬਿਰਧ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਹੱਕਾ ਬੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ।

ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ ਥਲੇ ਸੁਟ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਰਤਨ-ਦੇਈ ਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਤਾਨ ਨਾਲ ਚੁਕਣ ਲਈ, ਰਤਨ ਦੇਈ ਵਲ ਹੱਥ ਵਧਾਏ ਈ ਸਨ ਕਿ ਖੜਾਕ ਤੇ ਚੀਕ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਕਰਿਸ਼ਨਾਂ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰਦੀ ਵੇਖ ਪਲ ਭਰ ਹਥਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲਿਆ।

ਰਤਨ ਦੇਈ ਦੇ ਸਿਰ ਚੋਂ ਲਹੂ ਦੀ ਧਾਰ ਵਗਦੀ ਵੇਖ ਜਿਥੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅਗੇ ਅੰਧਰਾ ਛਾ ਗਿਆ, ਓਥੇ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੀ ਰਤਨ ਦੇਈ ਉਪਰ, 'ਹਾਏ ਮਰ ਗਈ ਭਾਬੀ', ਬੋਲਦੀ ਡਿਗਣ ਹੀ ਲਗੀ ਸੀ ਕਿ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਦੇ ਇਹ ਬੋਲ ਸੁਣ ਕਿਹਾ 'ਭੈਣ ਜੀ, ਦਿਲ ਧਰੋ, ਪਹਿਲ ਮਾਂ ਜੀ ਨੂੰ ਬਿਸਤਰੇ ਪਰ ਲਿਟਾ ਦੇਈਏ। ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਹੀ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾਂਦਾ ਆਂ' ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੋਚਦੀ ਖੜੋ ਗਈ।

‘ਉਪਰ ਕਿਵੇਂ —-'।

- ੩੩-