ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
( ੧੧੬)
ਅਨਦਿਨੋ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ.
ਕ੍ਰਿਪਾਜਲ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ,
ਹੋਇ ਜਾਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਵਾਸਾ. (ਧਨਾਸਰੀ ਮ:੧)
ਹਿੰਦੁ-ਆਪ ਦੇਵੀ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੇ ਪੂਜਨ ਦਾ ਗੁਰੁ-
ਮਤ ਵਿੱਚ ਨਿਸ਼ੇਧ ਆਖਦੇ ਹੋੋਂ, ਪਰ ਦਸਵੇਂ ਗੁਰੂ
ਜੀਨੇ ਖ਼ੁਦ ਦੇਵੀ ਪੂਜੀ ਹੈ,ਜਿਹਾਕਿ ਵਿਚਿਤ੍ਰਨਾਟਕ
ਦੇ ਇਸ ਬਚਨ ਤੋਂ-
"ਮਹਾਕਾਲ ਕਾਲਿਕਾ ਅਰਾਧੀ"
ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੁਰਗਾ ਦੀ ਮਹਿਮਾ
ਵਿੱਚ “ਚੰਡੀਚਰਿਤ੍ਰ" ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਔਰ ਉਸ ਦੇ
ਪਾਠ ਦਾ ਮਹਾਤਮ ਦੱਸਿਆ ਹੈ; ਯਥਾ:-
"ਜਾਂਹਿ ਨਮਿੱਤ ਪੜ੍ਹੇ ਸੁਨਹੈ ਨਰ,
ਸੋ ਨਿਸਚੈ ਕਰ ਤਾਂਹਿ ਦਈ ਹੈ.
ਫੇਰ ਨ ਜੂਨੀ ਆਇਆ ਜਿਨ ਇਹ ਗਾਇਆ."
ਸਿੱਖ-ਪ੍ਯਾਰੇ ਹਿੰਦੂ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ
ਅਕਾਲ ਨੂੰ ਤ੍ਰਿਲਿੰਗ ਰੂਪ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ,ਯਥਾ:-
"ਨਮੋ ਪਰਮ ਗ੍ਯਾਤਾ, ਨਮੋ ਲੋਕ ਮਾਤਾ” ਆਦਿਕ
ਇਸ ਥਾਂ "ਕਾਲਿਕਾ" ਪਦ ਦਾ ਅਰਥ ਅਕਾਲ
ਤੋਂ ਭਿੰਨ ਕੋਈ ਦੇਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਜੇ ਦੇਵੀ ਦੀ
ਉਪਾਸਨਾ ਹੁੰਦੀ ਤਦ ਅੱਗੇ “ਦੁਇ ਤੇ ਏਕਰੂਪ
ਹ੍ਵੈਗਯੋ” ਦੀ ਥਾਂ “ਤ੍ਰੇਤੇ ਏਕਰੂਪ ਹ੍ਵੈਗ੍ਯੋ"-ਪਾਠ
