ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੧੫੮)
(੧੧) ਪ੍ਰੇਤਕ੍ਰਿਯਾ ਸ਼੍ਰਾੱਧ ਤੀਰਥ.
ਆਪ ਪ੍ਰੇਤਕ੍ਰਿਯਾ[1]
ਦ੍ਵਾਰਾ, ਗਯਾ ਆਦਿਕ ਤੀਰਥਾਂ
ਪਰ ਪਿੰਡਦਾਨ ਦੇਣ ਕਰਕੇ ਜੀਵ ਦੀ ਗਤੀ ਮੰਨਦੇ
ਹੋੋਂ,ਔਰ ਪਿਤਰਾਂ ਨੂੰ ਤ੍ਰਿਪਤ ਕਰਣ ਲਈਂ ਸ਼੍ਰਾੱਧ
ਕਰਾਉਂਨੇ ਹੋ, ਔਰ ਇਸ ਵਿਸ਼ਯ ਆਪ ਦੇ ਧਰਮਪੁਸਤਕਾਂ
ਦਾ ਇਹ ਕਥਨ ਹੈ:-
ਸ਼੍ਰਾੱਧਾਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਿਤਰਪੁਰੀ ਖਾਲੀ ਹੋਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਸਾਰੇ ਪਿਤਰ ਸ਼੍ਰਾੱਧ ਦਾ ਅੰਨ ਖਾਣ ਲਈ ਮਰਤਲੋਕ ਵਿੱਚ ਭੱਜਕੇ
ਆਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਖਵਾਯਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸ੍ਰਾਪ ਦੇਕੇ ਚਲੇ-
- ↑ ਹਿੰਦੂਮਤ ਵਿਚ ਏਹ ਮੰਨਿਆਂਗਯਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰੇਤਕ੍ਰਿਯਾ
ਕਰਵਾਏ ਬਿਨਾਂ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੀ ਗਤੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ,ਚਾਹੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਵਿੱਚ ਜੀਵ ਅਨੇਕ ਸ਼ੁਭਕਰਮ ਕਰੇ ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਮਰੇ ਪਿੱਛੋਂ
ਜੇ ਸੰਬੰਧੀਆਂ ਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰੇਤਕ੍ਰਿਯਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੀ ਦੁਰਗਤਿ
ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਦੇਖੋ! ਗਰੁੜ ਪੁਰਾਂਣ, ਅ.੭,ਸ਼, ੧੧ ਤੋਂ ੪੧.
ਏਸੇ ਬਾਤ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਰੱਖਕੇ ਮਨੁ, ਪੁਤ੍ਰ ਦਾ ਅਰਥ ਇਸਤਰਾਂ
ਕਰਦਾ ਹੈ:-
"ਪੂੰ" ਨਾਮ ਨਰਕ ਤੋਂ ਜੋ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਬਚਾਵੇ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਤ੍ਰ ਕਹੀਦਾਹੈ.
ਦੇਖੋ ! ਮਨੂ, ਅ, ੯, ਸ਼.੧੩੮.
ਮਨੂ ਜੀ ਹੋਰ ਉਚਰਦੇ ਹਨ:-
"ਪੁਤ੍ਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਰਗ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪੋਤਾ ਹੋਣ
ਕਰਕੇ ਦੇਰ ਤਾਂਈ ਸ੍ਵਰਗ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਔਰ ਪੜੋਤਾ ਜੰਮੇਂ ਤੋਂ
ਸੂਰਯ ਲੋਕ ਵਿੱਚ ਜਾਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ."
ਦੇਖੋ! ਮਨੂ, ਅ,੯, ਸ, ੧੩੭.
