( ੪੩ )
ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਛੁੱਟ ਜੋ ਕੋਈ ਪੰਥ ਵਿੱਚ ਧੜੇ ਬੰਨ੍ਹਕੇ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧ
ਫੈਲਾਵੇ, ਔਰ ਆਪਣੀ ਗੁਰਿਆਈ ਥਾਪ ਕੇ ਦਸ ਸਤਗੁਰਾਂ ਦੇ
ਆਸ਼ਯ ਤੋਂ ਵਿਰੁੱਧ ਚੱਲੇ, ਉਸ ਨਾਲ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਬਰਤਣਾ.
(੨੭)
ਚੋਰੀ ਯਾਰੀ ਝੂਠ ਅਨਯਾਯ ਨਿੰਦਾ ਛਲ ਕਪਟ ਵਿਸ੍ਵਾਸ-
ਘਾਤ ਜੂਆ ਆਦਿਕ ਅਵਗੁਣਾ ਦਾ ਸਦਾ ਤਯਾਗ ਕਰਣਾ.
(੨੮)
ਮਦਿਰਾ ਆਦਿਕ ਸਾਰੇ ਅਮਲ (ਨਸ਼ੇ) ਬੁੱਧੀ ਔਰ ਬਲ
ਨਾਸ਼ਕ ਜਾਣਕੇ ਤਯਾਗਦੇਣੇ.
(੨੯)
ਸਿੱਖ ਦਾ ਅੱਧਾ ਨਾਉਂ (ਨਿਰਾਦਰ ਵੋਧਕ ਹੈ )ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ.
(੩੦)
ਬਚਨ ਕਰਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹਾਰਣਾ.
(੩੧)
ਚੰਚਲ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਦੇ ਪਹਿਰਣੇ ਯੋਗਯ ਕਸੁੁੰਭੇ ਆਦਿਕ
ਰੰਗ ਔਰ ਗਹਿਣੇ ਨਹੀਂ ਪਹਿਰਣੇ, ਸ਼ਸਤ੍ਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਭੂਸ਼ਣ
ਸਮਝਕੇ ਸਦੈਵ ਧਾਰਨ ਕਰਣਾ.
(੩੨)
ਕੁੱਠਾ ਤਮਾਕੂ ਮੁੰਡਨ ਅਤੇ ਪਰਇਸਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਧਰਮਨਾਸ਼ਕ
ਜਾਣਕੇ ਸਦਾ ਤਯਾਗ ਕਰਣਾ.
(੩੩)
ਕਿਸੇ ਦੇਵੀ ਦੇਵਤਾ ਔਰ ਮੜ੍ਹੀ ਮਟ ਪਰ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਯਾ
ਪ੍ਰਸਾਦ ਅੰਗੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਣਾ.
(੩੪)
ਕਿਸੀਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਸੁੱਖਣਾ ਨਹੀਂ ਸੱਖਣੀ.
(੩੫
}
ਬੇਗਾਨਾ ਹੱਕ (ਰਿਸ਼ਵਤ ਆਦਿਕ) ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ.
(੩੬)
ਗੁਰਦ੍ਵਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਆਪਣਾ ਤੀਰਥ
ਔਰ ਧਾਮ ਨਹੀਂ ਸਮਝਣਾ.
(੩੭)
ਗੁਰੁ ਨਾਨਕਪੰਥੀ ਜਿਤਨੇ ਭੇਖ ਮਾਤ੍ਰ ਔਰ ਗੁਰੁਘਰ ਦੇ
ਸਿਦਕੀ ਸਿੱਖ ਹੈਨ,ਉਨਾਂ ਨਾਲ ਕਦੇ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧ ਈਰਖਾ
ਨਹੀਂ ਕਰਣੀ, ਔਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹਾਨੀ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦਾ ਸੰਕਲਪ
