(੭੯)
"ਖਤ੍ਰੀਆਂ ਤ ਧਰਮ ਛੋਡਿਆ ਮਲੇਛਭਾਖਾ ਗਹੀ,
ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਇਕਵਰਣ ਹੋਈ ਧਰਮ ਕੀ ਗਤਿ ਰਹੀ."
ਸਿੱਖ-ਪਯਾਰੇ ਹਿੰਦੂ ਜੀ ! ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ
ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਏਹ ਭਾਵ ਹੈ ਕਿ ਛੱਤ੍ਰੀ ਜੋ ਸ਼ੂਰਵੀਰ
ਪ੍ਰਜਾ ਦੇ ਰੱਛਕ ਸੇ ਓਹ ਅਪਨੇ ਧਰਮਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂ ਦੇ
ਵਿਰੁੱਧ, ਲਾਲਚ ਔਰ ਡਰ ਦੇ ਵਸ਼ਿ ਹੋਕੇ ਵੇਦਸ਼ਾਸਤ੍ਰ
ਦੀ ਥਾਂ ਕੁਰਾਨ ਪੜ੍ਹਨ ਲੱਗਪਏ ਹਨ, ਔਰ ਅਪਣੀ
ਮੰਨੀਹੋਈ ਦੇਵਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਨਿਰਾਦਰ ਕਰਕੇ
ਅਰਬੀ ਫ਼ਾਰਸੀ ਦੀ ਸ਼ਰਣ ਲੈਂਦੇ ਹਨ. ਔਰ ਸਾਰੀ
ਸ੍ਰਿਸ਼ਟਿ (ਅਰਥਾਤ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ *ਦੀ ਪ੍ਰਜਾ) ਇਕ
ਵਰਣ ( ਅਰਥਾਤ ਮੁਸਲਮਾਨ ) ਹੋਗਈ ਹੈ, ਔਰ
ਧਰਮ ਦੀ ਰੀਤਿ ਮੁੱਢੋਂ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ. ਸਿੱਧਾਂਤ
- ਜੇ ਕੋਈ ਹਿੰਦੂ ਆਖੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਕਯੋਂ ਆਖਦੇ ਹੋਂ
ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਹਿੰਦੂ ਨਹੀ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਸ ਦਾ ਉੱਤਰ ਏਹ ਹੈ ਕਿ
ਜੋ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਨਾਉਂ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੇ ਰੱਖਦਿੱਤਾ ਔਰ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ
ਹੋਗਯਾ ਅਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਹਿੰਦੂਆਂ ਨੇ ਆਦਰ ਨਾਲ ਮੰਨਲਯਾ, ਉਸ
ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੁਣ ਹੋਰ ਨਾਂਉਂ ਕਲਪਣਾ ਅਗ੍ਯਾਨ ਹੈ. ਔਰ ਦੇਸ਼ ਦੇ
ਨਾਂਉਂ ਨਾਲ ਧਰਮ ਦਾ ਕੋਈ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ. ਜੇ ਅਸੀਂ ਏਹ ਆਖੀਏ
ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿਕੇ ਭੀ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ
ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗੇ ਕ੍ਯੋਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਫ਼ਗਾਨ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡੀ
ਮੂਰਖਤਾ ਹੈ. ਐਸੇ ਹੀ ਕਾਫ਼ਰਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਕੋਈ
ਕਾਫ਼ਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ .
