--• •- · · · · · ਹੀਰ ਦੀ ਸਵੀਰਾਂ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨੀ · · 'ਤਾ : - - - ਝੋਨਾਂ ਦੇ ਪੱਤਣ ਤੇ ਰਾਂਝਾ ਵੰਜਲੀ ਵਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਆਸ ਪਾਸ ਬੈਠੇ ਲੋਕ ਵੰਝਲੀ ਸੁਣ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਲਡਣ ਮਲਾਹ ਦੀਆਂ ਦੋਵੇਂ ਰੰਨਾਂ ਰਾਂਝੇ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਘਟ ਰਹੀਆਂ ਹਨ । {ਦੇਖੋ ਸਫਾ ੧੧ - - - - -
ex · · · 3 Ben
- - 2 - * * - ' ' ' ' · · · E ਚ
- - ੫.
੨
. . . 5 . .. . ., .
'
- ,
ਅ
- ..
- ਸੁਧ
- • - m '
- ਨ * * *
-::" •
- , ** :
. ,'
- :
. ••RA | •• . .::.. •••• £...... .
.33 • · *
- :
11 ॥ | · ** • •
- :
• ' '
- ..
'
- .:
' • . ?
- : : :
. . . . | .
- : : : : :
ar
- **.
·
- ..
- * :
·
- :
.
' .
- * *
• .. .:
- ,
. . .
- : : :
5. .
- :
ਦਰਦ
- ..
' ' ·
.
ਸਵਾ ' ' ' " . ' ' , ' ' , '
' · ·
- :
- :
ਰਾਂਝਾ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰ ਕੇ ਬਕ ਰਿਹਾ, ਅੰਤ ਹੋ ਕੰਢੇ ਪਰਾਂ ਜਾ ਬੈਠਾ ਛਡ ਅਗ ਬੇਗਾਨੜੀ ਹੋ ਗਏ, ਪ੍ਰੇਮ ਵਾਂਡਰੀ ਵਖ ਜਗਾ ਬੈਠਾ ਗਾਵੇ ਜਦ ਫਿਰਾਕ ਦੇ ਨਾਲ ਰੋਵੇ, ਅਤੇ ਵੰਝਲੀ , ਸ਼ਬਦ ਵਜਾ ਬੈਠਾ ਜੋ ਕੋਈ ਆਦਮੀ ਤੀਮਤ ਮਰਦ ਹੈਸਨ, ਪਤਨ ਛੋਤ ਸਭਾ ਓਥੇ ਜਾ ਬੈਠਾ ਰੰਨਾਂ ਲੰਡਨ ਝਬੇਲ ਦੀਆਂ ਭਰਨ ਮੁਠੀ, ਪੈਰ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਟਿਕਾ ਬੈਠਾ ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਇਸ ਮੋਹੀਆਂ ਮਰਦ ਰੰਨਾਂ, ਨਹੀਂ · ਜਾਣਦੇ ਕੌਣ ਬਲਾ ਬੈਠਾ ..
