(੧੮੦)
ਚੈਂਚਲ ਹਾਰੀਏ ਡਾਰੀਏ ਜੰਗ ਬਾਜੇ ਛਿੱਪਰ ਨੱਕੀਏ ਬੁਰੇ ਦੀਏ ਲਾਗੀਏ ਨੀ
ਕਿਸੇ ਵਾਸ ਨਾ ਵੱਸੀਏਂ ਵੱਤੀਏ ਨੀ ਚੋਰਾਂ ਯਾਰਾਂ ਦੇ ਵੱਗ ਦੀਏ ਵਾਗੀਏ ਨੀ
ਮੱਥਾ ਡਾਹ ਨਾਹੀਂ ਆ ਛੱਡ ਪਿੱਛਾ ਭੱਜੇ ਜਾਂਦੇ ਦੇ ਮਗਰ ਨਾ ਲਾਗੀਏ ਨੀ
ਆ ਆਖਨਾ ਹਾਂ ਟੱਲ ਜਾਹ ਸਾਥੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਸੇਂ ਹੁਣੇ ਭਾਗੀਏ ਨੀ
ਅਸੀਂ ਜੱਟੀਆਂ ਨਾਲ ਜੇ ਝੇੜ ਕਰੀਏ ਦੁੱਖ ਜੂਹ ਦੇ ਫ਼ਕਰ ਕਿਉਂ ਝਾਗੀਏ ਨੀ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਫ਼ਕੀਰ ਦੇ ਕਦਮ ਫੜੀਏ ਅਤੇ ਕਿਬਰ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਤਿਆਗੀਏ ਨੀ
ਕਲਾਮ ਸਹਿਤੀ
ਹੋਈਆਂ ਜਮ੍ਹਾਂ ਗਵਾਂਢਣਾਂ ਕਿੰਗ ਸੁਣ ਕੇ ਕਿਹਾ ਜੋਗੀੜੇ ਨੇ ਬੱਧਾ ਠੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਤਾਨਸੈਨ ਵਾਂਗੂੰ ਜਾਪੇ ਰਾਗਧਾਰੀ ਸੁਰ ਏਸ ਦੀ ਤਿੰਨ ਸੌ ਸੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਸਹਿਤੀ ਰੋਹ ਦੇ ਨਾਲ ਫਿਰ ਦੇ ਗਾਲ੍ਹੀਂ ਸ਼ਾਲਾ ਜੋਗੀ ਨੂੰ ਪਵੇ ਤਰੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਪਰਾਂ ਰੱਦ ਕਰ ਦੇ ਕੇ ਖ਼ੈਰ ਇਸਨੂੰ ਬੁਰੀ ਖੈਰ ਅੰਦਰ ਢਿੱਲ ਮੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਬੂ ਬਕਰੇ ਦੇ ਵਾਂਗ ਬੋਕਦਾ ਏ ਮੈਨੂੰ ਏਸ ਜਾਤਾ ਕੋਈ ਪੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਲੁੱਟ ਖਾਣ ਨੂੰ ਇਹ ਜੋਗੀ ਸਾਧ ਬਣਿਆ ਆਯਾ ਚੋਰ ਕਿਤੋਂ ਕੈਦੋਂ ਨੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਡੱਕਰ ਡੱਕਰ ਕੀਤੀ ਵਾਹੋ ਦਾਹ ਧਾਣਾ ਧਾੜੇ ਮਾਰ ਵਾਂਗੂੰ ਕਰੇ ਅੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਸਹਿਤੀ ਆਖਦੀ ਜਾਓ ਖਾਂ ਘਰੀਂ ਭੈਣਾਂ ਕੀਤਾ ਤੁਸਾਂ ਨੇ ਕਿਆ ਇਕੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਚਕੀ ਹਾਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰ ਪੈਂਦੀ ਇਹਦੀ ਧੁੁੰਮ ਤਨੂਰ ਤੇ ਭੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਕਮਜਾਤ ਕੁਪੱਤੜਾ ਵੱਡ ਕੰਜਰ ਡੱਬੀ ਪੁਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਦੀ ਚੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਮੰਗ ਖਾਣ ਹਰਾਮ ਮੁਸ਼ਟੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਸਾਰਾ ਸਪਾਤ ਦੀ ਲੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਭੈਣੇ ਕਾਰ ਖੋਟਾ ਠੱਗ ਮਾਝੜੇ ਦਾ ਜਿਹਾ ਰੰਨ ਜਰਵਲੀ ਦਾ ਹੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਨਾਲੇ ਕਰੇ ਚੋਰੀ ਨਾਲੇ ਘਰ ਤੱਕੇ ਨਾਲੇ ਮੰਗਣੇ ਦਾ ਇਹਨੂੰ ਹੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਮੁਸ਼ਟੰਡੜੇ ਤੁਰਤ ਪਛਾਣ ਲਈਏ ਕੰਮ ਡਾਹ ਦਿਹੋ ਏ ਤਾਂ ਜੱਟ ਹੈ ਨੀ
ਇਹ ਜੱਟ ਹੈ ਝੁੁੱਗੜੇ ਪੱਟ ਹੈ ਨੀ ਇਹ ਤਾਂ ਚੌਧਰੀ ਚੌੜ ਚੁਪੱਟ ਹੈ ਨੀ
ਗੱਦੋਂ ਲੱਦਿਆ ਸਣੇ ਇਹ ਛੱਟ ਹੈ ਨੀ ਭਾਵੇਂ ਵੇਲਣੇ ਦੀ ਇਹ ਤਾਂ ਲੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਇਹ ਤਾਂ ਲੁੱਚ ਉਚੱਕੜਾ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦਾ ਫਾਟ ਖਾਣ ਤੇ ਇਹਦਾ ਅਰੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਨਾ ਏਸਦਾ ਰੱਸ ਮਿੱਠਾ ਇਹ ਤਾਂ ਕਾਠੇ ਕਮਾਦ ਦਾ ਗੱਠ ਹੈ ਨੀ
ਸਹਿਤੀ ਨੂੰ ਹਮਸਾਇਆਂ ਦੀ ਨਸੀਹਤ
ਵਿਹੜੇ ਵਾਲੀਆਂ ਦਾਨੀਆਂ ਆਖਦੀਆਂ ਕਿਉਂ ਬੋਲਦੀਓ ਨਾਲ ਦਿਵਾਨੜੇ ਨੀ
ਕੁੜੀਏ ਕਾਸਨੂੰ ਝੱਗੜੇਂ ਨਾਲ ਜੋਗੀ ਇਹ ਤਾਂ ਜੰਗਲੀਂ ਖੜੇ ਨਿਮਾਨੜੇ ਨੀ
