ਪੰਨਾ:ਹੀਰ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ.pdf/202

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੧੯੦)

ਜੀਊਂਦੀ ਜਾਨ ਜੇਗੋਰ ਦਬਾਇਆ ਈ ਐਵੇਂ ਸੇਲ੍ਹੀਆਂ ਟੋਪੀਆਂ ਪਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਪੂਛਗਾਈਂ ਦੀ ਮਹੀਂ ਨੂੰਜੋੜਨਾ ਏਂ ਖੁਰੀਆਂਮਹੀਂਨੂੰ ਲਾਉਨਾ ਏਂ ਗਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਹਾਸਾ ਆਉਂਦਾ ਵੇਖਕੇ ਸਿਫਲਿਆ ਵੇ ਗਲਾਂਤਬਾਦੀਆਂ ਵੇਖ ਖਫ਼ਤਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਕੁੱਝ ਸੋਭੇ ਸ਼ਉਰ ਤੇ ਪੌਣ ਸਮਝਾਂ ਰਮਜਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਗਲਾਂ ਸੁਣਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਆਦਮ ਜ਼ਾਤ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾ ਵਰਤਿਓਂ ਤੂੰ ਤੈਨੂੰ ਆਦਤਾਂ ਝੋਟਿਆ ਵਾਹੀਆਂ ਦੀਆਂ
ਮੀਆਂ ਕੌਣ ਛੁਡਾਵਸੀ ਆਣ ਤੈਨੂੰ ਧਮਕਾਂ ਪੌਣਗੀਆਂ ਜਦੋਂ ਕੁਟਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਪਾਣੀ ਵੇਖ ਕੇ ਦੂਣੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਚਾਨੀਆਂ ਹੈਨ ਮੁਰਗਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਕਿਤੋਂ ਹਰਫ਼ ਸਲੂਕ ਨਾ ਸਿਖਿਓ ਈ ਪੜ੍ਹਿਓਂ ਪਟੀਆਂ ਜੰਗ ਲੜਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਬੋਲ ਬੋਲਨਾ ਏਂ ਹੈਂਕੜ ਨਾਲ ਖਰ੍ਹਵੇ ਗੱਲਾਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਜੰਗ ਲੜਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਜੱਟਾ ਖਪਰੀ ਨਾਦ ਸੁਆਹ ਮੂੰਹ ਤੇ ਇਹ ਸੂਰਤਾਂ ਹੈਨ ਬਲਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਟੁੱਕੜੇ ਪਿੰਨਕੇ ਨਿੱਤ ਖਾਧੇ ਸਾਰ ਓਹ ਕੀ ਜਾਣਨ ਮਠਿਆਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਸੇਲ੍ਹੀਟੋਪੀਆਂ ਫ਼ਕਰ ਦਾ ਪਹਿਨ ਬਾਣਾ ਬਣ ਕੇ ਸੂਰਤਾਂ ਫਿਰਨ ਮੋਲਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਕਰਕੇ ਖੁਆਰੀਆਂ ਸਿਰ ਘਟਾ ਘਤਨਾਏਂ ਵਾਂਗ ਕੁੱਕੜਾਂ ਵਾਹ ਉਡਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਜੇੜ੍ਹੀ ਡੌਲ ਉਤੇ ਤੂੰ ਵੇ ਸ਼ੂਕਨਾ ਏਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੀ ਸ਼ਾਮਤਾਂ ਆਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਪੀਰਾਂ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਲਾਜ ਲਾਵੇਂ ਕਰੇਂ ਵਾਦੀਆਂ ਟੁਕੜਗਦਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਕਰਕੇ ਮਿਹਨਤਾਂ ਖਾਹ ਕੁਝ ਦੇਹ ਹੱਥੋਂ ਪੌਣ ਪੂਰੀਆਂ ਨੇਕ ਕਮਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਤੇਰੀਆਂ ਬੋਦੀਆਂ ਕਿਸੇ ਨਾਂ ਧੋਤੀਆਂ ਨੇ ਜੂਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖ਼ੁਦਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਚਸਕੇ ਖੋਰ ਬੂਹੇ ਬੂਹੇ ਫਿਰੇਂ ਭੌਦਾ ਫਫੇ ਕੁੱਟਣਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕੁੜਮਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਮਿਟੀ ਕਿੱਲਿਆਂ ਦੀ ਪਿਛੇ ਢੁੱਡਸੈਂ ਵੇ ਰੁੜ੍ਹੀਆਂ ਬੇੜੀਆਂ ਸ਼ਹੁ ਡੁਬਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਅੰਤ ਝੂਰਸੇਂਗਾ ਕੀਤੇ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਪਛੋਤਾਵਸੇਂ ਉਮਰਾਂ ਵਿਹਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਰੱਸਾ ਲੱਕ ਦੇ ਨਾਲ ਤੇ ਕੱਸ ਲਾਂਗੜ ਕਿਹੀਆਂ ਖੂਬੀਆਂ ਜਟਾਂ ਵਧਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਗਲਾਂ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਵਾਲੀਆਂ ਨਹੀਂ ਫੱਲੀਆਂ ਕਚੇ ਘੜੇ ਤੇ ਬਹਿਣ ਰੁੜ੍ਹਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਜ਼ਰਾ ਸ਼ਊਰ ਨਹੀਂ ਅਹਿਮਕਾ ਵੇ ਚਾਲਾਂ ਫੜੀਆਂ ਨੀ ਬੇਪ੍ਰਵਾਹੀਆਂ ਦੀਆਂ
ਪੁੱਛ ਲੈਣਗੇ ਕਲ੍ਹ ਬਣਾਇਕੇ ਵੇ ਵਾਹਰਾਂ ਪੈਣਗੀਆਂ ਜਦੋਂ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀਆਂ
ਕੁਝ ਪੇਸ਼ ਨਾ ਜਾਸੀਆ ਓਸ ਵੇਲੇ ਜਦੋਂ ਹੋਣ ਪੜਚੋਲਾਂ ਗਵਾਹੀਆਂ ਦੀਆਂ
ਝੇੜ ਪਵੇਗਾ ਆਪ ਤੋਂ ਡਾਢਿਆਂ ਦਾ ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਗੱਲਾਂ ਚੱਤਰਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਪਰੀਆਂ ਨਾਲ ਦੇਵਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਆਖਣੀਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਖੀਆਂ ਭੰਨੀਆਂ ਭਾਈਆਂ ਦੀਆਂ
ਜਾਸਾਹਿਬਾਂਬਾਰਵਿਚ ਮਿਲੇ ਭਾਈ ਧਾਰਾਂ ਇਸ਼ਕਦੀਆਂ ਵੇਖ ਚੁੁੰਗਿਆਈਆਂ ਦੀਆਂ