(੧੯੬)
ਰੰਨ ਮਰਦ ਦੀ ਸਦਾ ਮਹਕੂਮ ਹੁੰਦੀ ਇਹ ਤਾਂ ਗਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮਾਰੂਫ ਹੈ ਨੀ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਵਲਾਇਤੀ ਮਰਦ ਮੇਵੇ ਅਤੇ ਰੰਨ ਮਿਸਵਾਕ ਦਾ ਸ਼ੂਫ ਹੈ ਨੀ
ਕਲਾਮ ਸਹਿਤੀ
ਦੋਸਤ ਸੋਈ ਜੋ ਬਿਪਤ ਵਿੱਚ ਭੀੜ ਕੱਟੇ ਯਾਰ ਸੋਈ ਜੋ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋਵੇ
ਸ਼ਾਹ ਸੋਈ ਜੋ ਕਾਲ ਵਿਚ ਭੁੱਖ ਕਟੇ ਕੁੱਲ ਬਾਤ ਦਾ ਜੋ ਨਿਗਾਹਬਾਨ ਹੋਵੇ
ਗਾਂ ਸੋਈ ਜੋ ਸਿਆਲ ਵਿੱਚ ਦੁੱਧ ਦੇਵੇ ਸੋਈ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜੋ ਸ਼ਾਹਬਾਨ ਹੋਵੇ
ਨਾਰ ਸੋਈ ਜੋ ਮਾਲ ਬਿਨ ਬੈਠ ਜਾਲੇ ਪਿਆਦਾ ਸੋਈ ਜੋ ਭੂਤ ਸਮਾਨ ਹੋਵੇ
ਇਮਸਾਕ ਹੈ ਅਸਲ ਹਫੀਮ ਬਾਝੋਂ ਗੁੱਸੇ ਬਿਨਾਂ ਫਕੀਰ ਦੀ ਜਾਨ ਹੋਵੇ
ਕੰਜਰ ਸੋਈ ਜੋ ਗੈਰਤੋਂ ਬਾਝ ਹੋਵੇ ਜਿਵੇਂ ਭਾਬੜਾ ਬਿਨਾਂ ਇਸ਼ਨਾਨ ਹੋਵੇ
ਰੋਗ ਸੋਈ ਜੋ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਹੋਵੇ ਤੀਰ ਸੋਈ ਜੋ ਨਾਲ ਕਮਾਨ ਹੋਵੇ
ਕਸਬਾ ਸੋਈ ਜੋ ਵੈਰੀ ਬਿਨ ਪਿਆ ਵਸੇ ਸੋ ਜਲਾਦ ਜੋ ਮੇਹਰ ਬਿਨ ਜਾਨ ਹੋਵੇ
ਕਵਾਰੀ ਸੋਈ ਜੋ ਕਰੇ ਹਯਾ ਬਹੁਤਾ ਨੀਵੀਂ ਨਜ਼ਰ ਤੇ ਬਾਝ ਜ਼ਬਾਨ ਹੋਵੇ
ਬਿਨਾਂ ਜੰਗ ਤੇ ਚੋਰ ਦੇ ਮੁਲਕ ਵੱਸੇ ਪੱਟ ਸੋਈ ਬਿਨ ਅੰਨ ਤੇ ਪਾਨ ਹੋਵੇ
ਕਾਜ਼ੀ ਸੋਈ ਜੋ ਸ਼ਰਹ ਵਿੱਚ ਹੋਇ ਕਾਇਮ ਗਾਇਕ ਸੋਈ ਜੋ ਗਲੇ ਵਿਚ ਤਾਨ ਹੋਵੇ
ਪੀਰ ਸੋਈ ਜੋ ਤੁਰਤ ਮੁਰਾਦ ਦੇਵੇ ਖਾਦਮ ਸੋਈ ਜੋ ਵਿੱਚ ਫਰਮਾਨ ਹੋਵੇ
ਮੁਨਸਫ ਸੋਈ ਜੋ ਬੇ ਰਿਆ ਹੋਵੇ ਪਹਿਲਵਾਨ ਜੋ ਹੱਡ ਸਤਰਾਨ ਹੋਵੇ
ਆਲਮ ਸੋਈ ਜੋ ਇਲਮ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਜਾਣੇ ਕਾਰੀ ਸੋਈ ਜੋ ਖੁਸ਼ ਅਲਹਾਨ ਹੋਵੇ
ਸੂਮ ਸੋਈ ਜੋ ਲਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ ਸਖੀ ਸੋਈ ਜੋ ਢਿੱਲ ਨਾ ਦਾਨ ਹੋਵੇ
ਸੋ ਮਾਸ਼ੂਕ ਜੋ ਅਹਿਲ ਤਾਮੀਜ਼ ਹੋਵੇ ਆਸ਼ਕ ਸੋਈ ਜੋ ਫ਼ਰਕ ਨਾ ਜਾਨ ਹੋਵੇ !
ਰਯਤ ਸੋਈ ਜੋ ਮੰਨ ਕੇ ਆਈਨ ਚਲੇ ਹੁਕਮ ਸੋਈ ਜੋ ਫ਼ਰਕ ਨਾ ਜਾਨ ਹੋਵੇ
ਫ਼ਰਤਰਾਜ ਸੋ ਜੋ ਹੱਥ ਵਿਚ ਢਾਲ ਹੋਵੇ ਗੁਰਜ ਸੋਈ ਜੋ ਹੱਥ ਪਹਿਲਵਾਨ ਹੋਵੇ
ਵੈਦ ਸੋਈ ਜੋ ਮਰਜ ਦਾ ਨਾਮ ਦਸੇ ਸਿਆਣਾ ਸੋਈ ਜੋ ਸਮਝ ਪਛਾਨ ਹੋਵੇ
ਕਾਰੀਗਰ ਜੋ ਵੰਡ ਨੂੰ ਸੋਚ ਲਏ ਕੰਮ ਸੋਈ ਜੋ ਉਮਰ ਜੁਆਨ ਹੋਵੇ
ਸੋ ਤਲਵਾਰ ਜੋ ਕਬਜ਼ੇ ਤੇ ਹੱਥ ਹੋਵੇ ਘੋੜਾ ਸੋਈ ਜਿਹੜਾ ਹੇਠ ਰਾਨ ਹੋਵੇ
ਪਾਕ ਸੋਈ ਜੋ ਸ਼ਿਰਕ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਵੇ ਤੋਬਾ ਸੋਈ ਜੋ ਰੱਦ ਸ਼ੈਤਾਨ ਹੋਵੇ
ਸ਼ੁਰੂ ਸੋਈ ਜੋ ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ ਹੋਵੇ ਖਤਮ ਸੋਈ ਜੋ ਨਾਲ ਈਮਾਨ ਹੋਵੇ
ਸੁਖਨ ਸੋਈ ਜੋ ਨਾਲ ਤਾਸੀਰ ਹੋਵੇ ਅਹਿਮਕ ਸੋ ਜੋ ਨਾ ਕਦਰਵਾਨ ਹੋਵੇ
ਸਯਦ ਸੋ ਜੋ ਸ਼ੂਮ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਾਬਜ਼ ਜ਼ਾਨੀ ਸਿਲਾਹ ਤੇ ਨਾ ਕਹਿਰਵਾਨ ਹੋਵੇ
.
.
.