(੨੮੨)
ਰੜ੍ਹੇ ਚਾੜਕੇ ਮਾਰ ਪਟਾਕ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੀਂਹ ਢਾਹ ਲੈਂਦੇ ਜਿਵੇਂ ਪਾੜੀਆਂ ਨੀ
ਮੇਰੇ ਕਰਮ ਸਨ ਆਣ ਮਲੰਗ ਮਿਲਿਆ ਜਿੱਸ ਜਿਉਂਦੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਵਾੜੀਆਂ ਨੀ
ਗੱਲ ਨਵੀਂ ਸੁਣੀ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਹੀਰੇ ਹਰਨ ਮੈਂ ਤੱਤੜੀ ਮਾਰੀਆਂ ਨੀ
ਕਲਾਮ ਰਾਇਬਾਂ
ਭਾਬੀ ਸਾਨ੍ਹ ਤੇਰੇ ਮੱਗਰ ਧੁਰੋਂ ਲੱਗਾ ਹਿਲਿਆ ਹੋਇਆ ਕਦੀਮ ਦਾ ਮਾਰਦਾ ਨੀ
ਤੂੰ ਭੀ ਵਹੁਟੜੀ ਪੁੱਤ ਸਰਦਾਰ ਦੀਏਂ ਓਸ ਦੁੱਧ ਪੀਤਾ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਨੀ
ਸਾਨ੍ਹ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਲੇਟਦਾ ਹੋ ਕਮਲਾ ਹੀਰ ਹੀਰ ਹੀ ਨਿੱਤ ਪੁਕਾਰਦਾ ਨੀ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਉਹ ਲਾਡ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮੂਲ ਨਾ ਮਾਰਦਾ ਨੀ
ਐਪਰ ਓਹ ਹੇਲਤ ਬੁਰੀ ਹਿੱਲਿਆ ਏਂ ਪਾਣੀ ਪੀਂਵਦਾ ਤੇਰੀ ਨਸਾਰ ਦਾ ਨੀ
ਤੂੰ ਤੇ ਝੰਗ ਸਿਆਲਾਂ ਦੀ ਮੋਹਨੀ ਏਂ ਤੈਨੂੰ ਆਣ ਮਿਲਿਆ ਹਰਨ ਬਾਰ ਦਾ ਨੀ
ਸ਼ਾਖ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੱਲ ਨਾ ਧਿਆਨ ਕਰਦਾ ਸ਼ਾਖਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਉਹ ਲਤਾੜਦਾ ਨੀ
ਤੇਰੀ ਖ਼ਾਸ ਅੰਗੂਰੀ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਏ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਾਂਹ ਉਜਾੜ ਦਾ ਨੀ
ਓਹ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰਿਓ ਸਾਧ ਆਯਾ ਬੈਠਾ ਹੀਰ ਦਾ ਨਾਮ ਚਿਤਾਰਦਾ ਨੀ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਸੱਚ ਝੂਠ ਵਿੱਚੋਂ ਪੁਣ ਕੱਢਦਾ ਅਤੇ ਨਿਤਾਰਦਾ ਨੀ
ਕਲਾਮ ਹੀਰ
ਅਨੀ ਭਰੋ ਮੁੱਠੀ ਹਾਇ ਹਾਇ ਮੁੱਠੀ ਏਸ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਸੂਲ ਹੋਯਾ
ਲਹਿਰ ਪੇਡੁਓਂ ਉੱਠ ਕੇ ਪਵੇ ਸੀਨੇ ਮੇਰੇ ਢਿੱਡ ਦੇ ਵਿੱਚ ਡੰਢੂਲ ਹੋਯਾ
ਤਲਬ ਡੁੱਬ ਜੇ ਗਈ ਸਰਕਾਰ ਮੇਰੀ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਨਾ ਦਾਮ ਵਸੂਲ ਹੋਯਾ
ਲੋਕ ਨਫ਼ੇ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਲੈਣ ਤਰਲੇ ਮੇਰਾ ਸਣੇ ਵਹੀ ਚੌੜ ਮੂਲ ਹੋਯਾ
ਦੁੱਖ ਹੋਰ ਨਾ ਕਦੇ ਅੰਜਾਮ ਹੁੰਦਾ ਮੈਂ ਤੱਤੀ ਦਾ ਅਰਜ਼ ਤੇ ਤੁਲ ਹੋਯਾ
ਅੰਬ ਬੀਜਕੇ ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਪਲਿਆ ਭਾ ਤੱਤੀ ਦੇ ਅੰਤ ਬਬੂਲ ਹੋਯਾ
ਰੱਚੇ ਖੇੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਜੀਉ ਮੇਰਾ ਸ਼ਾਹਦ ਹਾਲ ਦਾ ਰੱਬ ਰਸੂਲ ਹੋਯਾ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਦੇ ਅਮਲ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਨਾਹੀਂ ਵੇਖਾਂ ਰੱਦ ਹੋਯਾ ਕਿ ਕਬੂਲ ਹੋਯਾ
ਕਲਾਮ ਰਾਇਬਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ੈਰਫ਼ਾਂ
ਭਾਬੀ ਜ਼ੁੱਲਫ਼ਾਂ ਗਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਪੇਚ ਖਾਧੇ ਸਿਰ ਲੋੜ੍ਹ ਤੇ ਸੁਰਮੇ ਦੀਆਂ ਧਾਰੀਆਂ ਨੇ
ਗਲ੍ਹਾਂ ਉਤੇ ਭੰਬੀਰੀਆਂ ਉਡਦੀਆਂ ਨੇ ਨੈਣਾਂ ਸਾਣ ਕਟਾਰੀਆਂ ਚਾੜੀਆਂ ਨੇ
ਜਿਹੜੀ ਵਿਛੀ ਸ਼ਤਰੰਜ ਸੀ ਹੁਸਨ ਵਾਲੀ ਬਾਜੀ ਜਿੱਤ ਲਈ ਅੱਜ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੇ
ਬਾਗ ਹੁਸਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇਰਾਕ ਬੱਧੇ ਅਜ ਹੋਰ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਤਿਆਰੀਆਂ ਨੇ
ਤੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਹ ਫ਼ਕੀਰ ਕੀਤੇ ਸਣੇ ਹਾਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅੰਬਾਰੀਆਂ ਨੇ
