ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਹੀਰ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ.pdf/339

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੩੨੧)

ਐਬੀ ਕੁਲ ਜਹਾਨ ਤੇ ਪਕੜਨੀਗੇ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਫ਼ਕੀਰ ਦੇ ਫੇਰਿਆਂ ਨੂੰ

ਕਾਜ਼ੀ ਦਾ ਫੈਸਲਾ

ਕਾਜ਼ੀ ਖੋਹ ਦਿੱਤੀ ਹੀਰ ਖੇੜਿਆਂ ਨੂੰ ਯਾਰ ਇਹ ਫਕੀਰ ਦਗੌਲੀਆ ਜੇ
ਵਿੱਚੋਂ ਚੋਰ ਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਸਾਧ ਦਿੱਸੇ ਬਣੇ ਮੱਕਿਉਂ ਵਲੀ ਤੇ ਔਲੀਆ ਜੇ
ਦਗ਼ੇਦਾਰ ਤੇ ਝਾਗੜੂ ਕਲਾਕਾਰੀ ਬਣੀ ਫਿਰੇ ਮੁਸ਼ਾਇਕ ਔਮੌਲੀਆ ਜੇ
ਜਦੋਂ ਦਗ਼ੇ ਤੇ ਆਵੇ ਤਾਂ ਸੱਫਾਂ ਗਾਲੇ ਅੱਖੀਂ ਮੀਟ ਬਹੇ ਜਾਪੇ ਔਲੀਆ ਜੇ
ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਪਖੰਡ ਇਹ ਜਾਣਦਾ ਜੇ ਕਦੇ ਬਣੇ ਜੋਗੀ ਕਦੀ ਔਲੀਆ ਜੇ
ਰੰਗ ਰੰਗ ਦੇ ਮਕਰ ਫ਼ਰੇਬ ਜਾਣੇ ਕਦੀ ਮਿਹਰ ਕਦੇ ਜ਼ਹਿਰ ਘੋਲੀਆ ਜੇ
ਕਦੀ ਜੱਟਾ ਧਾਰੀ ਕਦੀ ਫਕਰ ਬਣਦਾ ਕੋਈ ਜਾਤ ਕਮੀਣ ਮਨੌਲੀਆ ਜੇ
ਇਹ ਫ਼ਕਰ ਨਾਹੀਂ ਸਾਂਗ ਮੱਕਰ ਦਾ ਜੇ ਐਵੇਂ ਭੁੱਖੜਾ ਵਾਂਗ ਚਬੌਲੀਆ ਜੇ
ਝਘੂ ਮੁਫਤ ਦੇ ਇਹ ਐਵੇਂ ਲਾਂਵਦਾ ਜੇ ਇਹ ਮਕਰ ਤੇ ਝਾਗੜੂ ਰੌਲੀਆ ਜੇ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਦੇ ਭੇਤ ਦਾ ਰੱਬ ਮਹਿਰਮ ਐਵੇਂ ਉੱਪਰੋਂ ਸਾਂਗ ਮਖੌਲੀਆ ਜੇ

ਕਲਾਮ ਸ਼ਾਇਰ

ਹੀਰ ਖੋਹ ਖੇੜੇ ਚਲੇ ਵਾਹੋ ਦਾਹੀ ਰਾਂਝਾ ਰਹਿਆ ਮੂੰਹ ਚੁੱਕ ਹੈਰਾਨ ਯਾਰੋ
ਉੱਫ ਹਾਏ ਜੇ ਕਰੇ ਤੇ ਗ਼ਰਕ ਹੋਵੇ ਵੱਲੇ ਦੇਸ਼ ਨਾ ਜ਼ਿਮੀਂ ਅਸਮਾਨ ਯਾਰੋ
ਖੇਤ ਮਾਰੀਏ ਖੇਤੜੀ ਸੜੇ ਬੇਹਾਲ ਹੱਕ ਅਮਲੀਆਂ ਦੇ ਰੁੜ੍ਹ ਜਾਣ ਯਾਰੋ
ਡੋਰਾਂ ਵੇਖਕੇ ਮੀਰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੌੜਨ ਹੱਥੋਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਿਓਂ ਬਾਜ ਉਡ ਜਾਣ ਯਾਰੋ
ਉਹਨਾਂ ਅਕਲ ਤੇ ਹੋਸ਼ ਨਾ ਥਾਉਂ ਰਹਿੰਦੀ ਸਿਰੀਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਣ ਵਦਾਣ ਯਾਰੋ
ਹੀਰ ਲਾਹ ਕੇ ਘੁੰਡ ਹੈਰਾਨ ਹੋਈ ਸੱਤੀ ਚਿਖਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੈਦਾਨ ਯਾਰੋ
ਵਿੱਚ ਓਢਨੇ ਸਹਿਮ ਦੇ ਨਾਲ ਜੱਟੀ ਜਿਵੇਂ ਵਿੱਚ ਕੁਰਾਨ ਕਮਾਨ ਯਾਰੋ
ਚੁੱਪ ਮਿਸਲ ਹੈ ਬੋਲਣੋਂ ਰਹੀ ਜੱਟੀ ਬਿਨਾਂ ਰੂਹ ਦੇ ਜਿਵੇਂ ਇਨਸਾਨ ਯਾਰੋ
ਤਿਖੇ ਦੀਦੜੇ ਵਾਂਗ ਮਹਾਸਤੇ ਦੇ ਮੱਲ ਖੜੇ ਸੀ ਇਸ਼ਕ ਮੈਦਾਨ ਯਾਰੋ
ਖੁੰਡੀ ਅਤੇ ਚੌਗਾਨ ਤੇ ਦੇਸ ਚੜ੍ਹਿਆ ਵੇਖਾਂ ਕਿਹੜੇ ਫੁੁੰਡ ਲੈ ਜਾਣ ਯਾਰੋ
ਖੇੜੇ ਜੋਗੀ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸਾ ਲਾ ਬੈਠੇ ਬਾਜੀ ਕਿਹੜੇ ਜਿੱਤ ਲੈ ਜਾਣ ਯਾਰੋ
ਸੁੰਨ ਮੁੰਨ ਹੋ ਖਲੇ ਮੈਦਾਨ ਅੰਦਰ ਜਿਵੇਂ ਨਕਸ਼ ਦੀਵਾਰ ਬੇਜਾਨ ਯਾਰੋ
ਸੁਰਤ ਮੱਤ ਨ ਰਹੀ ਬਰਜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਿਰੀਂ ਨੂੰਹ ਦਾ ਆਯਾ ਤੂਫ਼ਾਨ ਯਾਰੋ
ਓਹਦੇ ਬਾਬ ਦਾ ਹਸ਼ਰ ਦਾ ਰੋਜ਼ ਬਣਿਆ ਗੋਯਾ ਆਖਰ ਦੀ ਦੂਰ ਮਕਾਨ ਯਾਰੋ
ਮੂੂੰਹ ਫੂਕ ਹੋਏ ਖੱਲੇ ਕਾਠ ਵਾਂਗਰ ਰਹੇ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਰਮਾਨ ਯਾਰੋ