ਪੰਨਾ:ਹੀਰ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ.pdf/59

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੫੩)

ਚੜ੍ਹਿਆ ਇਸ਼ਕ ਮਸ਼ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਛਿੱਕ ਵਾਂਗੂੰ ਛਿੱਕ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ ਚੰਗਾ ਗੋਹਰਾ ਵੇ
ਇਸ਼ਕ ਤ੍ਰਿਖਾ ਬਘਿਆੜ ਇਆਲਣਾਂ ਦਾ ਸ਼ੇਖਜ਼ਾਦੀਆਂ ਦਾ ਜ਼ੋਰੋ ਜੋਹਰਾ ਵੇ
ਉਡ ਚੰਬੜੇ ਇਸ਼ਕ ਪੰਜਾਬਣਾਂ ਦਾ ਜਿਵੇਂ ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੋਹਰਾ ਵੇ
ਪਾਇਆ ਮਾਝਿਓ ਇਸ਼ਕ ਸੀ ਜੱਟੜੀ ਦਾ ਓਹਨੂੰ ਪਿਆ ਝਨਾਂ ਦਾ ਰੋਹੜਾ ਵੇ
ਲਟ ਪਟਾ ਹੈ ਇਸ਼ਕ ਬੰਗਾਲਣਾਂ ਦਾ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨਣਾਂ ਦਾ ਛੰਨ ਛੋਹਰਾ ਵੇ
ਇਸ਼ਕ ਬਾਰ ਵਿਚ ਗੱਜਿਆ ਸ਼ੇਰ ਵਾਂਗੂੰ ਭੈੜੀ ਦੜਪ ਦਾ ਕੀਰ ਤੇ ਕੋਹਰਾ ਵੇ
ਤੋੜੇ ਕੱਸ ਦਾ ਇਸ਼ਕ ਕੁਆਰੀਆਂ ਦਾ ਦੇਂਦਾ ਸੱਜਰਾ ਨਿਤ ਨਿਹੋਰਾ ਵੇ
ਗਿਆ ਠੁੱਠ ਚੁਮਾ ਵਿਆਹੀਆਂ ਦਾ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਦਾ ਲਾਇਕੇ ਝੋਹਰਾ ਵੇ
ਢੋਲ ਮਾਰਕੇ ਤੇ ਢਾਣਾ ਝੰਗ ਉਤੇ ਨਹੀਓਂ ਹੱਟਦਾ ਹਾਠ ਦਾ ਮੋਹਰਾ ਵੇ
ਭੰਗ ਘੋਟਵਾਂ ਇਸ਼ਕ ਸਲੇਟੀਆਂ ਦਾ ਦੇਂਦਾ ਅਮਲ ਸਵਾਇਆ ਦੋਹਰਾ ਵੇ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਰੰਝੇਟੇ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਦਸਾਂ ਇਸ਼ਕ ਜਿਵੇਂ ਨਥੂਰ ਦਾ ਫੋਹੜਾ ਵੇ

ਰਾਂਝੇ ਅਗੇ ਮਿਠੀ ਨੇ ਹੋਰ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਹਾਲ ਦਸਣਾ

ਤੈਨੂੰ ਹੋਰ ਭੀ ਖੋਹਲ ਕੇ ਦੱਸਨੀ ਆਂ ਸਭ ਜਾਤ ਕੁਜਾਤ ਦਾ ਇਸ਼ਕ ਭਾਈ
ਮਸਤਹਬ ਸੀ ਇਸ਼ਕ ਦਰਵੇਸ਼ਨੀ ਦਾ ਦੌੜਿਆ ਡੂੰਮਣੀ ਦੇ ਅਗੇ ਭੱਜ ਭਾਈ
ਗੁੜਤੀ ਵਾਂਗ ਘੁਲਿਆ ਇਸ਼ਕ ਨਾਇਣਾਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਲੱਗਦਿਆਂ ਹੱਡੀ ਰੱਚ ਜਾਈ
ਮਥੇ ਨਿੱਤ ਲਗੇ ਇਸ਼ਕ ਖਾਨਗੀ ਦਾ ਜਿਵੇਂ ਫਿਟਕ ਹਜੂਰ ਦੀ ਵੱਗ ਜਾਈ
ਨੇੜੇ ਢੁਕਦਾ ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਕੰਜਰੀ ਦੇ ਅਗੇ ਮਿਉਨੀ ਦਾ ਖੜਾ ਜਾਲ ਪਾਈ
ਬਹਾਰੀ ਹੂੰਝਵਾਂ ਇਸ਼ਕ ਹੈ ਮਾਤ੍ਹਮੀਆਂ ਦਾ ਇਸ਼ਕ ਚੰਗੜੀ ਦਾ ਘਤ ਗੋਰ ਜਾਈ
ਚਿਲੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀ ਇਸ਼ਕ ਮਗ੍ਰਾਨੀਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਲੀਗ੍ਰਨੀ ਦਾ ਫਿਰੇ ਤਲਕੋਰ ਭਾਈ
ਤੰਗ ਫਿਰੇ ਜੇ ਇਸ਼ਕ ਕਲਾਲਣੀ ਦਾ ਭਠ ਝੀਊਰੀ ਦੇ ਭਲੀ ਝੋਕ ਲਾਈ
ਇਸ਼ਕ ਦਾਤਰੀ ਵਾਢਵਾਂ ਚੂਹੜੀਆਂ ਦਾ ਅਗੇ ਖੋਜੀਆਂ ਦਾ ਖੜਾ ਹੱਟ ਪਾਈ
ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸੀ ਇਸ਼ਕ ਜੁਗਯਾਣਯਾਂ ਦਾ ਜਿਨੂੰਕਹਿਰ ਸਿਆਲਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਆਈ
ਚੜ੍ਹਿਆ ਵੰਝ ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਸੀ ਪੇਰਨੀ ਦਾ ਬਾਜੀ ਗਰਨੀ ਦੇ ਪੁਠੜੀ ਛਾਲ ਲਾਈ
ਜ਼ੇਵਰ ਸੋਹਣੇ ਨੀ ਮੁਨਸਿਆਣਿਆਂ ਦੇ ਤੇ ਬਜਾਜ਼ਨਾਂ ਦੇ ਰੰਗਾ ਰੰਗ ਸਾਈ
ਕਜ਼ਲਬਾਸ ਹੈ ਇਸ਼ਕ ਰਜਪੂਤਨੀ ਦਾ ਚੜ੍ਹਿਆ ਗਜ਼ਬ ਦਾ ਕਟਕ ਕੇ ਫੌਜ ਧਾਈ
ਕੁੰਡਲ ਮਾਰਿਆ ਇਸ਼ਕ ਸਿਪਾਹਨਾਂ ਦਾ ਘੱਤੀ ਸ਼ੂਕਰਾਂ ਤੇ ਮਾਰੇ ਡੰਗ ਜਾਈ
ਪੀਰ ਜਾਦੀਆਂ ਦਾ ਇਸ਼ਕ ਸਰਸ ਹੁੰਦਾ ਸਾਂਸ੍ਹਿਾਣੀਆਂ ਦਾ ਪਿਛਾ ਤੱਜ ਜਾਈ