ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਹੀਰ ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ.pdf/87

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੭੯)

ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਅਲਾਹ ਨੂੰ ਸੌਂਪਿਓ ਤੂੰ ਸਾਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਹੋਰ ਦਰ ਲਾਈਆਂ ਨੇ

ਜਵਾਬ ਹੀਰ ਰਾਂਝੇ ਨਾਲ

ਨੇਹੁੰ ਲਾਇਕੇ ਲੱਜ ਬੇ ਲੱਜ ਹੋਈ ਮੈਥੋਂ ਕੀਤੜੀ ਨਾ ਕਾਈ ਗੱਲ ਜਾਈ
ਮਾਉਂ ਦੇ ਦਿਲਾਸੜੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਿਉ ਦੇਇ ਝਿੜਕਾਂ ਧੀ ਨਿੱਜ ਜਾਈ
ਇਕ ਭਾਹ ਭੜਕੇ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਵਾਲੀ ਦੂਜੀ ਦੂਤੀਆਂ ਨੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਤਾਈ
ਹੋਈ ਲਿਖੀ ਰਜਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਨਹੀਂ ਵਿਚ ਪਰੀਤ ਦੇ ਸ਼ੁਬ੍ਹਾ ਕਾਈ
ਜਿਹੜੀ ਹੋਵਣੀ ਸੀ ਸਾਈ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਇਹੋ ਖ਼ਲਕ ਸਾਰੀ ਸਿਰ ਭੱਸ ਭਾਈ
ਏਸ ਹੋਣੀ ਨੇ ਸ਼ਾਹ ਫ਼ਕੀਰ ਕੀਤੇ ਰਾਜੇ ਭੋਜ ਦੇ ਮੁੱਖ ਲਗਾਮ ਪਾਈ
ਵਡੇ ਧੂੰਮ ਧਾਰੀ ਸਭ ਖਾਕ ਹੋਏ ਰਾਵਣ ਤੀਕ ਨਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇੱਕ ਰਾਈ
ਜਦੋਂ ਸ਼ੰਮਸ ਤਬਰੇਜ਼ ਸੀ ਸ਼ਰਹ ਮੰਨੀ ਰੱਬ ਓਸਦੀ ਖਲ ਸੀ ਚਾ ਲਾਈ
ਜਦੋਂ ਧ੍ਰ ਸੀ ਆਨ ਉਦਾਸ ਹੋਯਾ ਤਦੋਂ ਰੱਬ ਨੇ ਓਸ ਦੀ ਦਾਦ ਪਾਈ
ਵਾਰਸਸ਼ੀਹ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਈ ਸੋਈ ਮੰਨੋ ਖਾਂ ਤੁਸੀਂ ਰਜ਼ਾ ਆਈ

ਜਵਾਬ ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਾਲ

ਹੀਰੇ ਮਾਰਿਆ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਕੇ ਪਕੜ ਨਿਵਾਇਆ ਈ
ਡਿੱਠੇ ਬਾਝ ਨਾ ਰੱਜਦੇ ਨੈਣ ਮੇਰੇ ਘਾਉ ਸੱਜਰਾ ਫੇਰ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਈ
ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਮੈਂ ਝੋਲੜੀ ਪਾ ਲਏ ਕਿਹਾ ਮਿਠੜੀ ਚਾਟ ਲਗਾਇਆ ਈ
ਵਾਰਸ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਮਾਰਿਆ ਕਮਲੀਏ ਨੀ ਏਥੇ ਆਕੇ ਚਾਕ ਸਦਾਇਆ ਈ

ਜਵਾਬ ਹੀਰ

ਮੈਨੂੰ ਕਸਮ ਖੁਦਾਇ ਦੀ ਰਾਂਝਿਆ ਵੇ ਤੁਧ ਬਾਝ ਨਾ ਲੱਗਦਾ ਜੀ ਮੇਰਾ
ਨਿੱਤ ਪਈ ਹਰਾਨ ਮੈਂ ਫਿਰਨੀਆਂ ਦੇ ਕੁਝ ਹੱਥ ਨਾ ਆਉਂਦਾ ਮੂਲ ਤੇਰਾ
ਸੁੱਖ ਨਾਲ ਘੜੀ ਨਾ ਮੈਂ ਜਾਲਿਆ ਵੇ ਦੁੱਖ ਆ ਪੁੰਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਾ ਘੇਰਾ
ਵਾਰਸ ਇਕ ਤੁਸਾਡੜੀ ਸਿੱਕ ਸਾੜੇ ਦੂਜਾ ਖਿਆਲ ਨਾ ਛਡਦਾ ਮੂਲ ਖੇੜਾ

ਜਵਾਬ ਰਾਂਝਾ

ਹੀਰੇ ਕਦੋਂ ਮੈਂ ਮਹੀਆਂ ਚਾਰੀਆਂ ਸਨ ਇਹ ਦੁੱਖ ਕਜ਼ੀਅੱੜੇ ਕਦੋਂ ਜਾਲੇ
ਹੁਣ ਨਿੱਤ ਬੇਲੇ ਵਿਚ ਜਾਨ ਮੇਰੀ ਸ਼ੀਂਹ ਬੁੱਕਦੇ ਸ਼ੂਕਦੇ ਨਾਗ਼ ਕਾਲੇ
ਸੱੜ ਬੱਲ ਕੇ ਕੋਇਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਬਿਰਹੋਂ ਅਲੰਬੜੇ ਆਨ ਬਾਲੇ
ਵਾਰਸ ਲਾ ਕੇ ਨੇਹੁੰ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ ਦੂਜੇ ਨਿੱਤ ਉਲਾਂਬੜੇ ਹੀਰ ਵਾਲੇ

ਜਵਾਬ ਹੀਰ

ਹੀਰ ਆਖਦੀ ਰਾਂਝਿਆ ਕਹਿਰ ਹੋਇਆ ਰਹੀ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਲਜ ਨਾ ਕਾ ਮੈਨੂੰ
ਜੋਗਣ ਹੋ ਬਿਭੁਤ ਮੈਂ ਲਾ ਬੈਠੀ ਭੋਰਾ ਮਿਹਰ ਨਾ ਆਉਂਦੀ ਜ਼ਰਾ ਤੈਨੂੰ