(੯੧)
ਆਪ ਗਫ਼ਲਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀਓਂ ਤੂੰ ਖੂਬ ਘੱਤ ਕੇ ਗਾਲੀਓ ਜੱਦ ਹੀਰੇ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੱਸ ਹਦੀਸ ਤੋਂ ਤਰਕ ਕੀਤੀ ਓਹੋ ਖਾਣ ਮਰਦੂਦ ਅਸੱਦ ਹੀਰੇ
ਸ਼ਰਹ ਨਬੀ ਤੋਂ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਕੀਤੀ ਸੀਸ ਕੱਟਿਆ ਸ਼ਾਹ ਸਰਮੱਦ ਹੀਰੇ
ਸ਼ਰਹ ਨਬੀ ਵਲੋਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮੂੰਹ ਫੇਰੇ ਰੋਜ਼ ਹਸ਼ਰ ਹੋਸਨ ਸ਼ਕਲ ਬੱਦ ਹੀਰੇ
ਵਾਰਸਸ਼ਾਹ ਕੀ ਅਮਲ ਵਖਾਵਸੈਂ ਤੂੰ ਪੌਸੀਂ ਜਦੋਂ ਹਜ਼ੂਰ ਦੀ ਸੱਦ ਹੀਰੇ
ਕਲਾਮ ਹੀਰ
ਹੁਕਮ ਰੱਬ ਦੇ ਤੇ ਅਮਲ ਆਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਨਾ ਫਰਮਾਨੀਆਂ ਕਾਜ਼ੀਆਂ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਵੇ
ਰੱਬ ਕਦੀ ਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਚਾਹੜੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੀਯਤਾਂ ਬੇ ਮੁਰਾਦੀਆਂ ਵੇ
ਜਦੋਂ ਜੱਗ ਜਹਾਨ ਤੇ ਸੋਗ ਹੋਵੇ ਤਦੋਂ ਕਾਜ਼ੀਆਂ ਦੇ ਘਰੀਂ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਵੇ
ਉਹ ਮਹਰੂਮ ਹੋਏ ਰਹਿਮਤ ਰੱਬ ਦੀ ਤੋਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵੱਢੀਆਂ ਚੀਰੀਆਂ ਖਾਧੀਆਂ ਵੇ
ਸ਼ਕਲ ਮੋਮਨਾਂ ਦੀ ਕੰਮ ਮੂਜ਼ੀਆਂ ਦੇ ਇਹ ਤਾਂ ਅਸਲ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੀਆਂ ਵਾਦੀਆਂ ਵੇ
ਜਿਸ ਦਗੇ ਫ਼ਰੇਬ ਤੇ ਲੱਕ ਬਧਾ ਮੁੱਢੋਂ ਲਾ ਸਭ ਆਦ ਜੁਗਾਦੀਆਂ ਵੇ
ਚੋਰੀ ਪੜ੍ਹ ਨਿਕਾਹ ਤੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਕਦੋਂ ਲਿਖਿਆ ਹੁਕਮ ਇਹ ਹਾਦੀਆਂ ਵੇ
ਵਾਰਸ ਆਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਕੈਦ ਕਰਦਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਖਸ਼ੀਆਂ ਰੱਬ ਅਜ਼ਾਦੀਆਂ ਵੇ
ਕਲਾਮ ਕਾਜ਼ੀ
ਰੋਜ ਅਜ਼ਲ ਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਰਮ ਚੰਗੇ ਮੰਨ ਲੈਣ ਫਰਮਾਇਆ ਰੱਬ ਹੀਰੇ
ਰਾਹ ਦੀਨ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਟੁਰਨ ਸਿੱਧੇ ਕਰਨ ਸ਼ਰਹ ਦਾ ਬਹੁਤ ਅਦੱਬ ਹੀਰੇ
ਫੁਰਕਾਨ ਵਿੱਚ ਫਅਨਕਿਹੂ ਹਬ ਕਹਿਆ ਨਾਜ਼ਲ ਹੋਯਾ ਈ ਸ਼ਾਹ ਸਬੱਬ ਹੀਰੇ
ਟੁਰਨਾ ਆਯਾ ਹੈ ਪੈਰਵੀ ਨਬੀ ਦੀ ਤੇ ਛੱਡ ਰਾਹ ਸ਼ੈਤਾਨ ਕਰਤੱਬ ਹੀਰੇ
ਮੰਨ ਹੁਕਮ ਫਰਮਾਨ ਰਸੂਲ ਦਾ ਨੀ ਅਬੁਲ ਹੱਕ ਦੇ ਛੱਡ ਕਸੱਬ ਹੀਰੇ
ਹੁਕਮ ਮਾਉਂ ਤੇ ਬਾਪ ਦੇ ਵਿੱਚ ਟੁਰਨਾ ਦੀਨ ਦੁਨੀ ਦਾ ਇਹ ਵਰਤੱਬ ਹੀਰੇ
ਜਿਹੜੇ ਫਿੱਕਾ ਅਸੂਲ ਦੇ ਰਾਹ ਚੱਲਣ ਅਜ਼ਨ ਮਿਲੇਗਾ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਝੱਬ ਹੀਰੇ
ਮਾਉਂ ਬਾਪ ਉਸਤਾਦ ਤੋਂ ਜੋ ਆਕੀ ਸੜਨ ਦੋਜ਼ਖਾਂ ਵਿੱਚ ਗਜ਼ੱਬ ਹੀਰੇ
ਜਿਥੇ ਮਾਉਂ ਤੇ ਬਾਪ ਤੇ ਅਸੀਂ ਰਾਜ਼ੀ ਓਸੇ ਥਾਓਂ ਦਾ ਕਰੀਂ ਤੂੰ ਲੱਬ ਹੀਰੇ
ਵਾਰਸਸਾਹ ਦਾ ਆਖਿਆ ਮੰਨ ਜਾਈਂ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਂਗੀ ਨੀ ਅਬੁੱਲ ਰੱਬ ਹੀਰੇ
ਕਲਾਮ ਹੀਰ
ਹੀਰ ਰੋਇਕੇ ਉੱਠ ਖਲੋਤੀਆ ਈ ਸੁਣ ਖਾਂ ਗੱਲ ਤੂੰ ਨਾਲ ਈਮਾਨ ਕਾਜ਼ੀ
ਮਾਉਂ ਪਿਉ ਸੀ ਕੌਲ ਇਕਰਾਰ ਕੀਤਾ ਹੀਰ ਰਾਂਝੇ ਦੀ ਹੈ ਈਮਾਨ ਕਾਜ਼ੀ
ਇੱਕ ਵੇਰ ਦੇ ਕੌਲ ਤੋਂ ਫੇਰ ਫਿਰਨਾ ਕਦੋਂ ਹੋਯਾ ਸੀ ਏਹ ਫਰਮਾਨ ਕਾਜ਼ੀ
