੯੪
ਦੁਆਬੇ ਬਾਰੀ ਦੇ ਨਗਰ।
ਛਡੀ ਸੀ; ਅਤੇ ਕਿਲੇ ਦੇ ਪੂਰਬੀਏ, ਜੋ ਹਜ਼ਾਰੀ ਕਰਕੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਨ, ਸਭਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਕਾਬੂ ਪਾ ਗਏ ਹੋਏ ਸਨ; ਤਦ ਰਾਜੇ ਟੇਕਚੰਦ ਨੈ ਹੋਰਨਾਂ ਰਾਜਿਆਂ ਨਾਲ਼ ਕੱਠ ਕਰਕੇ ਕਿਲੇ ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਘੇਰਾ ਆ ਪਾਇਆ। ਥੁਹੁੜੇ ਚਿਰ ਪਿਛੇ ਸੈਫਲੀਖਾਂ ਮਰ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਅੰਦਰਲੇ ਤੰਗ ਹੋ ਗਏ, ਅਤੇ ਉਸੇ ਦੀਨ ਕਿਲਾ ਲੁੱਟ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਮਿਰਜ਼ਾ ਜਿਉਣ ਆਪਣੇ ਬਾਲ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ, ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ਼ਿ ਆਇਆ,ਅਤੇ ਖੇਹਖੁਆਰੀ ਨਾਲ਼ ਦਿੀਨ ਕੱਟਦਾ ਰਿਹਾ॥
ਉਪਰੰਦ ਕਟੋਚਾਂ ਕੋਲ਼ੋਂ ਇਹ ਕਿਲਾ ਫੇਰ ਜੈ ਸਿੰਘੁ ਕਨ੍ਹਈਏ ਨੈ ਲੈ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਫਕੀਰਾਂ ਦਿਆਂ ਕੋਸਣਿਆਂ ਨਾਲ਼, ਜਾ ਮੁਲਖ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਥੋਂ ਜਾਂਦਾ ਲੱਗਾ, ਤਾਂ ਰਾਜੇ ਸੰਸਾਰਚੰਦ ਕਟੋਚ ਨੈ, ਜੋ ਟੇਕਚੰਦ ਦਾ ਪੁੱਤ ਸੀ,ਫੇਰ ਉਹ ਕਿਲਾ ਲੈ ਲੀਤਾ; ਫੇਰ ਬੀਹਾਂ ਬਰਸਾਂ ਪਿਛੋਂ ਇਹ ਕਿਲਾ ਉਹ ਦੇ ਹਥੋਂ ਖੁੱਸ ਗਿਆ। ਅਤੇ ਇਸ ਕਿਲੇ ਦਾ ਸੰਸਾਰਚੰਦ ਦੇ ਹਥੋਂ ਖੁੱਸ ਜਾਣਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ਼ ਹੋਇਆ, ਜੋ ਸਨ ੧੨੨੦ ਹਿਜਰੀ ਵਿਚ,ਰਾਜਾ ਅਮਰਸਿੰਘੁ ਨਪਾਲ਼ੀਆ ਗੋਰਖੀਆਂ ਦੀ ਫੌਜ ਨਾਲ਼ ਇਸ ਪਹਾੜ ਪਰ ਚੜ੍ਹਿ ਆਇਆ, ਅਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਕੋਟਕਾਂਗੜੇ ਨੂੰ ਮੋਰਚੇ ਲਾ ਦਿੱਤੇ। ਜਾਂ ਮੋਰਚਿਆਂ ਲੱਗਿਆ ਨੂੰ ਚਾਰ ਬਰਸਾਂ ਬੀਤ ਚੁਕੀਆਂ, ਤਾਂ ਰਾਜੇ ਸੰਸਾਰਚੰਦ ਨੈ ਜਾਤਾ, ਜੋ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੋਰਖੀਆਂ ਨਾਲ਼ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਨਹੀ ਉਤਰਾਂਗਾ, ਸਗੋਂ ਕਿਲਾ ਮੁਫਤ ਹਥੋਂ ਗਵਾ ਬੈਠਾਂਗਾ; ਇਸ ਥੀਂ ਇਹੀ ਅਛਾ ਹੈ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਮੁਸਾਹਬਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦਕੇ,ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਕੁਛ ਬਾਨਣੂ ਬੰਨ੍ਹਾਂ; ਦੇਖਯੇ,ਓਹ ਕੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ; ਤਦ ਰਾਜੇ ਸੰਸਾਰਚੰਦ ਨੈ ਆਪਣੇ ਮੁਸਾਹਬਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਕੇ ਕਿਹਾ, ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਮੁਹਿੰਮ ਦੇ ਬਾਬਤ ਕੀਿ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੇ ਹੋ?
