ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
੧੨੨ ਦੁਆਬੇ ਰਚਨਾਂ ਦੇ ਨਗਰ । ਛੁਟ ਗਏ, ਅਤੇ ਤਮੂਰਸਾਹਿਆਂ ਦੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਗੁਮ ਹੋ ਗਈ, ਅਰਥਾਤ ਮੁਹੰਮਦਾਸਾਹ ਮਰ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤਦੇਵ ਜਮਈਅਤਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਦਾਤਾਰੀ ਦਾ ਹੁਥ ਖੁਹੁਲ-ਕੇ ਜੰਮੂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਕੋਸ੍ਸ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਓੜੁਕ ਜੁਗਤ ਵ੍ਨਲ ਸਿਆਲਕੋਟ ਤਿਕੁਤ ਆਪਣੇ ਬੁੱਸ ਵਿਚ ਲੈ ਆਇਆ । ਅਤੇ ਲਹੁਰ ਅਰ ਹੋਰਨਾਂ ਸਹਿਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਅਤੇ ਪਾਤਸਾਹੀ ਉਮਰਾਉ ਤਵਾਈ ਦੇ ਮਾਰੇ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਅਣ ਵੜੇ; ਇਸੀ ਤਰਾਂ ਸੁਦਾਗਰ ਅਰ ਕਰ੍ਖੰਦਰ ਲੋਕ ਓਹ ਦੇ ਨੁਇਔ ਅਰ ਦਾਤਾਰੀ ਦੀ ਚਰਚਾ ਸੁਣਕੇ, ਹਰ ਦੇਸ ਤੇਉਥੇ ਜਾ ਕਠੇ ਹੋਏ: ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਕਦਰ ਸਿਰ ਦਿੰਦਾ ; ਪਰ ਉਮ੍ਰਾਵਾਂ ਦਾ ਆਪਣੀ ਸਰਕਾਰੋਂ ਰੁਜਿਨਾ ਬੁਨ ਦਿਤਾ; ਇਸ ਕਰਨ ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਅਜਿਹਾ ਬਸਿਆ, ਜੋ ਸਾਰੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਇਸ ਵਰਗਾ ਦੁਜ੍ਸਾ ਨਾ ਰੀਹਾ; ਕਿਉਂਕਿ ਜਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਈ ਚੀਜ ਉਥੇ ਬਿਕ ਜਾਂਦੀ ਸੀ; ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ
