ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
੧੩੨
ਦੋਆਬੇ ਚਨਹਿਤ ਦੇ ਨਗਰ।
ਪਾਣੀ ਨਾ ਵਸਿਆ, ਅਤੇ ਮਿਰ੍ਪੁਰਾ ਘਾਟ ਮ੍ਕੁਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹ ਜਿਲਾ ਚਰਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੂਲੀਆਂ ਉਥੇ ਚੰਗਇਆ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ;ਆਦਮੀ ਦੀ ਪੇਨੀ ਵਰਗੀਆਂ ਮੋਟੀਆਂ, ਅਤੇ ਗਜ ਭਰ ਲੰਮੀਆਂ। ਅਤੇ ਇਸ ਕਸਥੇ ਦੁਆਲੇ ਪਹਾੜ ਤਲੀ ਦੇ ਮੁਲਖ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਠੁਧਿਆ ਨਹੀ ਲਭਦਾ। ਜੇ ਖੁਹਾ ਪਤਨ, ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਵਤਾ ਦੂਂਗਾ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਈ ਜਾਗੀ ਚਾਰਬੰਨੇ ਲਭਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਲੋਕ ਕਚੇ ਤੋੜੇ ਖੋਦਕੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰ ਰਖਦੇ ਹਨ,ਅਤੇ ਵਡੀਆਂ ਦੰਦੀਆਂ ਕੰਡਾ ਬਣਾ ਛਡਦੇ ਹਨ;ਜੋ ਮੀਹ ਦਾ ਜਲ ਉਨਾ ਦੇ ਅੰਦਰਵਾਰ ਕਥਾ ਰਹੇ
