ਦੁਅਾਬੇ ਬਾਰੀ ਦੇ ਨਗਰ।
੪੯
ਕੀਤਾ ਹੋੲਿਅਾ, ਅਤੇ ੳੁਹ ਦੇ ਦੁਅਾਲੇ ਬਾਗ ਵਾਂਗੂ ੲਿਕ ਪੱਕੀ ਕੰਧ ਖਿੱਚੀ ਹੋੲੀ, ਅਤੇ ੳੁਸ ਵਿਚ ਚੰਗੀਅਾਂ ਬੈਠਕਾਂ ਬਣਾੲੀਅਾਂ ਹੋੲੀਅਾਂ ਹਨ, ਅਤੇ ੳੁਸ ਬਾਗ ਦੇ ਕੋਲ ਦੋ ਤਿੰਨ ਪੱਕੀਅਾਂ ਹਵੇਲੀਅਾਂ ਵੈਰੋਵਾਲੀਅਾਂ ਬਾਵਿਅਾਂ ਦੀਅਾਂ ਬਣਾੲੀਅਾਂ ਹੋੲੀਅਾਂ ਹਨ।
Naurangabad.
ਨੌਰੰਗਾਬਾਦ ਦੀ ਸਰਾਂ ਸਾਹਜਹਾਂ ਪਾਤਸਾਹ ਦੀ ਬਣਾੲੀ ਹੋੲੀ ਹੈ; ੳੁਹ ਦੇ ਚੜ੍ਹਦੇ ਪਾਸੇ ੲਿਕ ਮੁਨਾਰਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੁਣ ੳੁਸ ਸਰਾਂ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ ਜੱਟ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਅਤੇ ੳੁਹ ਦੇ ਲਾਗ ਤੀਰ ਮਾਰ ਪੁਰ ੲਿਕ ਪੱਕਾ ਤਲਾੳੁ ਹੈ, ਜੋ ਹੁਣ ਕੲੀਅਾਂ ਜਾਗਾਂ ਤੇ ਢੈਹਿ ਗਿਅਾ ਹੈ। ਅਤੇ ੲਿਸ ਸਰਾਂ ਤੇ ਢਾੲੀਅਾਂ ਕੋਹਾਂ ਦੀ ਬਿੱਥ ੳੁਪੁਰ ੲਿਕ ਤਲਾੳੁ ਹੈ, ਜਿਹ ਨੂੰ ਤਰਨਤਾਰਨ ਕਰਕੇ ਅਾਖਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ੲਿਹ ਤਲਾੳੁ ਗੁਰੂ ਅਰਜਣ ਦਾ ਪੱਟਿਅਾ ਹੋੲਿਅਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦਾ ਚੌਥਾ ਚੇਲਾ ਸਾ; ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਲੋਕ ੲਿਸ ਤਲਾੳੁ ਨੂੰ ਅਮਰਿਤਸਰ ਜਿਹਾ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਦੀ ਜਾਗਾ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਭਾਦੋਂ ਦੀ ਅਮਾੳੁਸ ਦੇ ਦਿਨ ੳੁਥੇ ਕਠੇ ਹੋਕੇ ਅਸਨਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਹੁਣ ਮਹਾਰਾਜੇ ਰਣਜੀਤਸਿੰਘੁ ਨੈ ੲਿਸ ਤਲਾੳੁ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਸਿਰੇ ਬਣਵਾਕੇ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਪੈਸਾ ਖਰਚਕੇ, ੳੁਹ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਅਕਾਲੀਅਾਂ ਲੲੀ ਵਡੀਅਾਂ ਸੁੰਦਰ ਬੈਠਕਾਂ ਬਣਵਾੲੀਅਾਂ ਹਨ। ਹੁਣ ੳੁਹ ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ੲਿਕ ਪਿੰਡ ਬਸ ਗਿਅਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪੰਜਾਹਕੁ ਹੱਟਾਂ ਬੀ ਹੋ ਗੲੀਅਾਂ ਹਨ। ੳੁਥੇ ਸਦਾ ਅੰਬਾਰਤ ਦਾ ਕੰਮ ਛਿੜਿਅਾ ਰਹਿੰਦਾ, ਅਤੇ ਬਸੋਂ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਅਤੇ ੳੁਸ ਤਲਾੳੁ ਦਾ ਲੰਬਾੳੁ ਚੜਾੳੁ, ਹਰ ਪਾਸੇ ਤੇ ਦੋ ਦੋ ਸੈ ਕਰਮਾਂ ਹੈ।
G
