ਦੁਅਾਬੇ ਬਾਰੀ ਦੇ ਨਗਰ।
੫੩
ਖਰਚਿਅਾ। ਅਤੇ ੳੁਹ ਦੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਅਰ ਮੁਸਾਹਬਾਂ ਨੈ ਬੀ ਅਾਪੋ ਅਾਪਣੇ ਨਾੳੁਂ ਦਾ ਕਟੜਾ ਬਸਾੲਿਅਾ; ਜਿਹਾਕੁ ਹਕੀਮਾਂ ਦਾ ਟੁਕੜਾ, ਖਜਾਨੇ ਦਾ ਕਟੜਾ, ਜੋ ਹਕੀਮ ਅਜੀਜਦੀਨ ਅਤੇ ਖਜਾਨੇ ਤੋਪਾਂਵਾਲੇ ਦੇ ਬਸਾੲੇ ਹੋੲੇ ਹਨ; ੲਿਸੀ ਤਰਾਂ ੳੁਹ ਦੀ ਬਸੋਂ ਤਾ ਦਿਨੋਦਿਨ ਵਧਦੀ ਗੲੀ, ਪਰ ਸਹਿਰਪਨਾਹ ਨਾ ਬਣੀ।
ਬਾਰਾਂ ਸੈ ਸੈਂਤੀ ਸਨ ਹਿਜਰੀ ਵਿਚ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਕੱਚੀ ਸਹਿਰਪਨਾਹ ਬਣਵਾੳੁਣੀ ਸੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਕਟੜੇ, ਬਹੁਤ ਜਿਮੀਨ ਵਧਾਕੇ ੳੁਸ ਬਗਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੈ ਲੀਤੇ, ਅਤੇ ੳੁਹ ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਵਡੀ ਡੂੰਘੀ ਖਾੲੀ ਪੱਟਕੇ ੳੁਸ ਬਗਲ ੳੁਪੁਰ ਦਰਵੱਜੇ ਲਾੲੇ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਮਜਬੂਤ ਪੱਕੀਅਾਂ ਡੇੳੁਢੀਅਾਂ ਅਰ ਧੂੜ ਕੋਟ ਬਣਵਾੲੇ। ਅਤੇ ੲਿਸ ਕਰਕੇ ਜੋ ੳੁਸ ਜਿਲੇ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਰੇਤਲੀ ਹੈ, ਮੀਂਹ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਅਟਕ ਸਕਦੀ, ੲਿਕ ਪਾਸਿੳਂ ਬਣਾੳੁਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਦੂੲੇ ਪਾਸਿੳਂ ਢੈਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਗੱਲ ਕੀ, ਸਭ ਲੱਗਾ ਲਗਾੲਿਅਾ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਰਲ਼ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਤਨਾ ਪੈਸਾ ੲਿਸ ਪਾਣੀ ਅਰ ਮਿੱਟੀ ਪੁਰ ਲਾਕੇ ਗਵਾੲਿਅਾ ਹੈ, ਜੇ ਕਦੇ ੲਿਤਨਾ ਪੈਸਾ ਖਰਚਕੇ ੲਿਕ ਚਾਰ ਗਜ ਚੋੜੀ ਦਸ ਗਜ ੳੁੱਚੀ ਪੱਕੀ ਚੂਨੇ ਗੱਚ ਸਫੀਲ ਬਣਵਾ ਛਡਦਾ, ਤਾਂ ਕੲੀ ਪੁਰਸਰਾਂ ਤੀਕੁ ਰਹਿੰਦੀ; ਅਤੇ ੲਿਹ ਰੇਤਲੀ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਕੰਧ ੲਿਕ ਬਰਸਾਤ ਵਿਚ ਜਿਮੀਨ ਨਾਲ ਬਰੋਬਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ। ੳੁਸ ਸਫੀਲ ਦਾ ਚੜਾੳੁ ੲਿੱਕੀ ਹੱਥ, ਅਤੇ ੳੁਚਾਣ ਕਿਧਰਿੳਂ ਅੱਠ, ਅਰ ਕਿਧਰਿੳਂ ਦਸ ਹੱਥ ਹੈ; ਅਤੇ ਸਫੀਲੋਂ ਬਾਹਰਲੇ ਪਾਸੇ, ਚਾਲੀ ਚਾਲੀ ਹੱਥ ਜਿਮੀਨ ਛੱਡਕੇ, ੲਿਕ ਕੱਚਾ ਕਮਰਕੋਟ ਦਸ ਹੱਥ ਚੌੜਾ ਬਣਾੲਿਅਾ ਹੈ, ਅਤੇ ੳੁਸ ਤੇ ਬਾਹਰਦਿੳਂ ਖਾੲੀ ਪਟਵਾੲੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਸਹਿਰਪਨਾਹ ਦੀ ੲਿਹ ਅਲੰਗ,
