ਪੰਨਾ:ਅੱਗ ਦੇ ਆਸ਼ਿਕ.pdf/27

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
(ਪੰਨਾ:Agg te ashik.pdf/27 ਤੋਂ ਰੀਡਿਰੈਕਟ)
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਸੁਖਣਾ ਦਾ ਦਿਨ ਏਂ ।
'ਕਿਉਂ, ਕੀ ਹੋਇਆ ਅੱਜ ? ਖੈਰੂ ਕੁਝ ਉਤਮਕ ਹੋ ਗਿਆ ।
'ਜੈਨਾ, ਰੇਸ਼ਮਾ ਦੀ ਗਲ ਪੱਕੀ ਕਰ ਗਈ ਆ ! ਮੁਤਾਬਾਂ ਨੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਿਆਂ ਦਸਿਆ ।
ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਜ਼ੂਰ , ਮੰਨਜ਼ਾਰ ਰਿਸ਼ਤਾ !' ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਖੈਰੂ ਨੇ ਗੁਸੇ ਵਿਚ ਬੁੱਕ ਟਿਆ ।
'ਹਾਅ ......ਅ, ਕਾਲੀ ਜ਼ਬਾਨ ਆਲਿਆ। ਰੇਸ਼ਮਾਂ ਅਰਗੀ ਕੁੜੀ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਮੁਲਖ ਤੇ ਭਾਲਿਆਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ।
ਮਖ਼, ਆਖ ਜੂ ਦਿਤਾ ਇਕ ਵਾਰ । ਖੈਰੂ ਨੇ ਇਕ ਨੌਲੀ ਵਟੀ ਅਤੇ ਮੁਤਾਬਾਂ ਉੱਪ ਗਈ ।
'ਲੈ ਸੁਣ ਲਾ ਖੈਰੁ ਦੇ ਲਾਲਾ । ਇਹਦਾ ਤਾਂ ਡਮਾਕ ਸਤਸਮਾਨੀ ਚੜ੍ਹਿਆ।
ਆਪਣੀਆਂ ਤਾਂ ਕਬਰ 'ਚ ਲੱਤਾਂ ਨੇ, ਜਿਵੇਂ ਇਹਦੇ ਮਨ ਆਉਂਦੀ ਕਰੇ । ਆਖਦਿਆਂ ਅਲੀ ਨੂੰ ਇਕ ਉਥ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਭੜਲੀ ਦੀ ਵਾਰ ਵਿਚ ਥੱਕਦਿਆਂ ਉਸ ਪਾਸਾ ਮੋੜ ਲਿਆ ।
ਅਲੀ ਦੀ ਵਿਗੜਦੀ ਹਾਲਤ ਬਾਰੇ ਸੋਚ, ਖੈਰ ਕੁਝ ਸੋਚੀਂ ਪੈ ਗਿਆ । ਏਨੇ ਨੂੰ ਮੀਂਹ ਦਾ ਛਰਾਹਟਾ ਲੱਥ ਪਿਆ । ਮਿਆਂਕਦੇ ਲੇਲੇ ਢਾਰੇ ਹੇਠ ਜਾਂ ਖਲੋਤੇ । ਖੈਰੂ ਦਾ ਡਬੂ ਚੂਕਦਾ, ਅਲੀ ਦੀ ਮੰਜੀ ਹੇਠਾਂ ਜਾ ਵੜਿਆ । ਅਲੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਜੁਲੀ ਨੂੰ ਪੁਟਦਿਆਂ ਮੁਤਾਬਾਂ ਮੰਜੀ ਦੀ ਪੈਂਦੇ ਬਹਿ ਗਈ ਅਤੇ ਖੇਰੂ ਸੋਚੀਂ ਡੁਬਾ ਕੱਚੇ ਕੋਠੜੀ ਵਿਚ ਜਾ ਵੜਿਆ ।

੨੫