ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਪ੍ਰੇਮ ਸਿੰਘ--
ਨਿਮਖ ਚਿਤਵੀਐ ਨਿਮਖ ਸਾਲਾਹੀਐ
ਅਗਰਬਤੀ
ਧੁਖ ਰਹੀ ਹੈ ਅਗਰਬੱਤੀ
ਫੇਰ ਅਜ ਕਮਰੇ ਦੇ ਵਿਚ
ਮਹਕ ਚੰਦਨ ਦੀ
ਜਿਵੇਂ ਹੈ ਆ ਰਹੀ ।
ਸੋਚਦਾ, ਕੀ
ਏਸ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਵਜੂਦ ?
ਧੁਖਣ ਹੈ ਜਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਤੇ
ਸੜਨ ਹੈ ਅਹਸਾਸ ਦੀ ।
ਸੇਕ ਹੈ ਨਫਰਤ ਜੇਹੀ ਦਾ,
ਏਸ ਚੌਗਿਰਦੇ ਵਿਰੁਧ !
ਸਿਸਕ ਰਹੇ ਵਿਰਲਾਪ ਇਸ ਦੇ
ਵੈਣ ਜੇਹੇ ਧੂਏਂ ਦੇ ਵਿੱਚ,
ਗੀਤ ਕਹ ਲਓ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ।
ਹੋਰ ਕੀ ਹੈ ?
“ਬੁਝਣ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਹੈ ਧੁਖਣਾ"
ਹੱਠ ਇਸ ਦਾ
ਆਖ ਕੇ ਹੈ ਧੁੱਖ ਰਹਿਆ !
ਆਖਿਆ ਸੀ ਤੂੰ ਕਦੇ :
ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚੰਦਨ ਦਾ ਰੁੱਖ !"
ਸੱਜਣੀ ਮੇਰੀ
ਐ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤਮਾ !
੩੦
