੧੯ ੨ ਜਾਤਾ [੭ ਪਰਬ ਊਨ ਦੇ ਮਨ ਨੂ ਕਠਣ ਕਰਾਂਗਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤਿਆਂ ਅਤੇ ਅਚੰਭਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਸਰ ਦੇਸ ਵਿਚ ਵਧਾਵਾਂਗਾ । ਪਰ ਫਿਰਉਨ ਤੁਸਾਡਾ ਬਚਨ ਨਾ ਸੁਣੇਗਾ ; ਤਦ ਮੈ ਆਪਣਾ ਹਥ ਮਿਸਰ ਦੇਸ ਤੇ ਕੱਡ ਲਿਆਵਾਂਗਾ । ਅਤੇ ਮੈ ਜਦ ਮਿਸਰ ਉੱਤੇ ਹਥ ਚਲਾਵਾਂਗਾ, ਅਤੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਪੁੱਤਾ ਨੂੰ ਉਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੜਾਗਾ, ਤਦ ਮਿਸਰੀ ਜਾਨਣਗੇ, ਜੋ ਮੈ ਪ੍ਰਭ ਹਾਂ । ਅਤੇ ਮੂਸਾ ਅਤੇ ਹਾਰੂਨ ਨੇ, ਜਿਹਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹਾ।ਅਤੇ ਮੂਸਾ ਹਾਰੂਨ ਨੇ,ਜਿਹਾ ਪ੍ਰਭੂ ਹਾ ਨੇ ਤਿਹਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਿਹਾ ਹੀ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਉਹੀਂਂ ਦੋਹੀਂਂ ਫਿਰਊਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਥਾ ਕੀਤੀ,ਮੂਸਾ ਅਸੀਆਂਂ,ਅਤੇ ਹਾਰੂਨ ਤਿਰਾਸੀਆਂਂ ਵਰਿਹਾਂਂ ਦਾ ਹੈੈਸੀ ॥ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੁ ਨੈੈ ਮੂਸਾ ਹਾਰੂਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ,ਕਿ ਜਦ ਫਿਰਊਨ ਤੁਹਾ ਨੂੰ ਕਹੇ,ਜੋ ਆਪਣੀ ਕਰਾਮਾਤ ਦਿਖਾਲੋ੍;ਤਦ ਹਾਰੂਨ ਨੂੰ ਆਖੀਂ ,ਜੋ ਆਪਣਾ ਆਸਾ ਲੈ ਅਤੇ ਫਿਰਊਨ ਅਗੇ ਸਿੱਟ ਦਿਹ ;ਉਹ ਇਕ ਸਰਪ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ।ਤਦ ਮੂਸਾ ਅਤੇ ਹਾਰੂਨ ਫਿਰਊਨ ਪਾਹ ਗਏ,ਅਤੇ ਉਨੀ ਤਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨੈ ਕਿਹਾ ਸੀ ,ਤਿਹਾ ਹੀ ਕੀਤਾ ;ਹਾਰੂਨ ਨੈ ਆਪਣਾ ਆਸਾ ਫਿਰਉਨ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਚਾਕਰਾਂ ਦੇ ਅਗੇ ਸੁਟਿਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਸਰਪ ਬਣ ਗਿਆ । ਤਦ ਫਿਰਉਨ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਚਾਕਰਾਂ ਦੇ ਅਗੇ ਸੁਟਆ, ਅਤੇ ਉਹ ਸਰਪ ਬਣ ਗਿਆ । ਤਦ ਫਿਰਉਨ ਨੇ ਬੀ ਸਿਆਣਿਆ ਅਤੇ ਮਨਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੱਦਿਆ; ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਨੇ ਉਨਾਂ ਜਾਦੂਗਰੀ ਬੀ ਆਪਣੇ ਜੁਗਤਾਂ ਦੇ ਜੋਰ, ਤਿਹਾ ਹੀ ਕੀਤਾ । ਕੀ ਉਨਾਂ ਵਿਚੋ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਆਸਾ ਸੁਟਿਆ,ਅਤੇ ਉਹ ਸਰਪ ਹ ਗਿਆ; ਪਰ ਹਰੂਨ ਦਾ ਆਸਾ ਤਿਨਾਂ ਦੇ
