ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:Book of Genesis in Punjabi.pdf/217

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

੧੩ ਪਰਬ ] ਜਾਤਾ ੨੧੩ ਇਆ । ਪ੍ਰਬੁ ਦੀ ਇਹ ਉਹੋ ਰਾਤ ਹੇ, ਜੋ ਇਸਰਾਇਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੁਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਿਦੀਉਪਿਦੀ ਟਿਕਾ ਚੇਤੇ ਰਖਣੀ ਜੋਗ ਹੇ ॥ ੪੩ ਫੇਰ ਪ੍ਰਬੁ ਨੇ ਮੂਸਾ ਅਤੇ ਹਾਰਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਜੋ ਪਸਾ ਦੀ ਰੀਤ ਹੇ, ਜੋ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਾਮ ਦਾ ਉਹ ਨੂੰ ਨਾ ਖਾਵੇ । ੪੪ ਪ੍ਰ੍ ਹਰੇਕ ਜਣੇ ਦਾ ਦਾਸ, ਜੋ ਜਰ ਖਰੀਦ ਹੋਵੇ, ਜਦ ਤੂੰ ੪੫ ਉਹ ਦੀ ਸੁਨਤ ਕਰੇ,ਤਾਂ ਉਹ ਉਹ ਨੂੰ ਖਾਵੇ। ਉਪ੍ਰੋ ਅਤੇ ੪੬ ਮਜੂਰ ਉਹ ਨੂੰ ਨਾ ਖਾਵੇ । ਇਹ ਏਕੋ ਘਰ ਵਿਚ ਖੜਾ ਜਾਵੇ; ਤੂੰ ਉਹ ਦਾ ਕਾਮ ਦਾ ਮਾਸ ਰਤਕ ਬੀ ਘਰੋ ਬਾਹਰ ਨਾ ੪੭ ਲਜਾਈ , ਅਤੇ ਨਾ ਉਹ ਦੀ ਕੋਈ ਹਾੜੀ ਤੋੜੀ । ਏਸ ੪੮ ਰਾਏਲ ਦੀ ਸਾਰੀ ਮੰਡਲੀ ਏਸ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰੇ। ਅਤੇ ਜੋ ਕੋਈ ਪ੍ਰਦੇਸੀ ਤੁਸਾਡੇ ਸੰਗ ਆ ਰਹੇ, ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੁ ਦੀ ਪਸਾ ਕਰਨੀ ਲੋੜੋ, ਤਾ ਉਹ ਦਫੇ ਸਰਬਤ ਪੁਰਸ ਸੁਨਤ ਕਰਾਉਣ, ਤਦ ਉਹ ਨੇੜੇ ਆਉਂਣ ਪਵੇ, ਅਤੇ ਪਾਸੇ ਕਰੇ; ਨਾਤੇ ਉਹ ਏਕ ਦੇਸ੍ਕ੍ਲੀ ਵਰਗਾ ਹੋਜੂ ; ਆਰ ਬੇਸੁਨ