ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
ਚਿੜੀਆਂ ਨੇ ਚੀਂ ਚੀਂ, ਕੋਇਲ ਨੇ ਕੂ ਕੂ ਤੋਤਿਆਂ ਨੇ ਟੀ ਟੀ ਦਾ ਰੌਲਾ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਏ।
ਕਾ:-ਨਹੀਂ-ਨਹੀਂ, ਆਦਮੀਂ ਤੇ ਪੰਛੀ ਸਭ ਸਵੇਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਨੂੰ ਧਿਆਉਂਦੇ ਨੇ।
ਚੰ:-ਆ, ਫੇਰ ਅਸੀ ਵੀ ਪਾਠ ਕਰ ਲਈਏ ।
[ਦੋਵੇਂ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ]
ਬਿ-ਉਸ ਪੈਲੀ ਵਿਚੋਂ ਚੰਡੋਲ ਕੈਸਾ ਸੁਰੀਲਾ ਪਰਮੇਸ਼ਰਦੇ ਗੁਣ ਗਾਉਂਦਾ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ ਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਚੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਏ।
[ਚੰਡੋਲ ਵਲ ਉਪਰ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਏ। ਜ਼ਰਾ ਠਹਿਰ ਕੇ]
ਆਹ ਆ, ਹੁਣ ਸਾਂਈਂ ਦੇ ਦਰ ਅਗੇ ਖਲੋ ਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਏ ।
[ਕੁਝ ਠਹਿਰਕੇ]
ਹੁਣ ਮੁੜ ਪਿਆ[ਸ਼ਰਾ ਠਹਿਰਕੇ] ਓਹ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਆ ਗਿਆ, ਸ਼ਾਇਦ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਆਇਆ ਏ। ਮੈਂ ਵੀ ਪਾਠ ਕਰਾਂ।
[ਬਿਜ਼ ਬੈਠਕੇ ਕੁਝ ਚਿਰ ਪਿਛੋਂ ਉਠ ਬੈਠਦਾ ਏ]
ਇਹ ਅਪੱਛਰਾਂ ਦੀ ਅੱਖਾਂ ਅੱਗੇ ਫਿਰਦੀ ਏ, ਇਸ ਦੇਵੀ ਦਾ ਪਜਾਰੀ ਹੋ ਰਵਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭੇਟਾ ਦੇਵਾਂ । [ਤਾ ਠਹਿਰ ਕੇ] ਦਿਲਾ ਤੜਫ
੬.
