________________
ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ (੧੩੩) ਬਧਾ ਨਾਮ ਜਾਰਜ ਆਨ ਭਾਈ 그 ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਬੱਧਾ ਨਾਮ ਜਾਰਜ ਗੜੁ ਪਛਾਨ ਭਾਈ ॥ ਦੇ ਜਥੇ ਸਿੰਘਾਂ ਦੇ ਓਸਦੇ ਗਏ ਨੇੜੇ ਫਾਂਸੀਸ ਲੜਿਆ ਅਗੋਂ ਆਨ ਭਾਈ ਨੂੰ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਪਹਿਰ ਚੰਗਾ ਖਹਿ ਕੇ ਜੰਗ ਹੋਯਾ ਨੱਠਾ ਰਾਤ ਨੂੰ ਛੱਡ ਮੈਦਾਨ ਭਾਈ ॥ 3 ਕਿਲਾ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ ਸਿੰਘ ਹਟੇ ਹਿਸਾਰ ਨੂੰ ਜਾਨ ਭਾਈ ਦੇ ਹੈ ਸਿੰਘਾ ਨਾਲ ਦਗਾ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘਾ ਲਗੇ ਕਰਨ ਓਥੇ ਬੇਈਮਾਨ ਭਾਈ ਨਾ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਵੈਰੀ ਦੇ ਦਰੀ ਤੋਂ ਬਚ ਜਾਣਾ ਤੇ ਹਿਸਾਰ ਨੂੰ ਲੁਟਣਾ ਦੇ ਸਿੰਘ ਦੇ ਹਿਸਾਰ ਨੂੰ ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਵੈਰ ਵੈਰੀਆਂ ਚਿੱਤ ਰਖਾਯਾ ਸੀ ਵੱਡੀ ਨਹਿਰ ਜੋ ਆਹੀ ਫਿਰੋਜ਼ ਸ਼ਾਹੀ ਪਲ ਉਸ ਦਾ ਵਿਚ ਤਕਾਯਾ ਸੀ ਨੂੰ ਸyi ਲੰਘਣਾ ਸੀ ਓਸ ਪੁਲ ਉਤੋਂ ਰਲ ਵੈਰੀਆਂ ਮਤਾ ਪਕਾਯਾ ਸੀ sਹਦੀ ਦੋਹੀਂ ਪਾਸੀਂ ਖਾਈਆਂ ਕਢੀਓ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਬਾਰਦ ਦਯਾ ਦੋ ਪੈ ਗਿਦਗੇ ਹੀ ਵਾਲਿਆਂ ਤੇ ਘਰ ਆਪਣਾ ਆਪ ਜਲਾਯਾ ਸੀ ਹੋ ਓਸ ਰਾਤ ਤਾਂ ਸਿੰਘ ਨਾ ਪਹੰਕ ਸੱਕੇ ਗੁਰੂ ਹੱਥ ਦੇਇ ਆਪ ਬਚਾਯਾ ਸੀ ਮੀਰ ਹਸਨ ਦੀ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਕਿਧਰੋਂ ਰਾਤ ਆ ਓਥੇ ਫੇਰਾ ਪਾਯਾ ਸੀ ਭੁੱਲ ਡਿਠਾ ਰਾਖਿਆਂ ਨੇ ਸੰਘ ਆ ਗਏ ਨੇ ਝਟ ਤੋੜਾ ਬਾਰੂਦ ਨੂੰ ਲਾਯਾ ਸੀ। ਦਿਤੀ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਉਡਾ ਸਾਰੀ ਪਿਛੋਂ ਸਿੰਘਾਂ ਦਾ ਭੀ ਦਲ ਆਯਾ ਸੀ ਹਲਾ ਕਰ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿਚ ਵੜ ਗਏ ਵਡਾ ਉਧਮ ਜਾਇ ਮਚਾਯਾ ਸੀ ਤੇ ਮਰ ਹਸਨ ਜੋ ਪੀਰ ਸੀ ਜ਼ੋਰ ਵਾਲਾ ਫੜ ਓਸ ਦੇ ਤਾਈਂ ਦਬਾਯਾ ਸੀ ਨੂੰ ਹਾਰ ਤਾਮਸਨ ਦੀ ਫੌਜ ਦੌੜ ਗਈ ਮੱਥਾ ਕਿਸੇ ਨਾ ਠਹਿਰਕੇ ਡਾਹਯਾ ਸੀ ਫੇਜ਼ ਖਾਨ ਅਮੀਰ ਚਾ ਬੰਦ ਕੀਤੇ ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਲੁਟਾ ਸੀ ਨੂੰ ਦਿਤਾ ਕਰ ਬਰਦਾਦ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਚੰਗਾ ਤੇਜ਼ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਚਖਾਯਾ ਬਦਾਲ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਸਿੰਘਾਂ ਦੀ ਦਲੇਰੀ ਨੂੰ ਜਾਰਜ਼ ਗੜ੍ਹ ਦੇ ਪਾਸ ਬਦਾਲ ਹੈਸੀ ਓਥੇ ਸਿੰਘ ਥੋਹੜੇ ਜਾ ਵੜੇ ਸੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਗੇ ਗਊਆਂ ਮਾਰ ਰਹੇ ਸਿੰਘ ਫੜ ਤੇ ਅਗੇ ਅੜੇ ਸੀ ਬੁਚੜ ਮਾਰਕੇ ਗਊਆਂ ਛੁਡਾ ਲਈਆਂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੱਠੇ ਆਨ ਚੜੇ ਸੀ ਨੂੰ ਫੌਜ ਤਾਮਸਨ ਦੀ ਨਾਲੇ ਪਈ ਆਕੇ ਸਿੰਘ ਸੁਤ ਤੋਹਾਂ ਅਗੇ ਖੜੇ ਸੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਮਾਰਕੇ ਓਥੇ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਇ ਰੀਝਾਂ ਲਾਹ ਕੇ ਖਾਲਸੇ ਲੜੇ ਸੀ ਜੀ ਦੇ ਬਾਕੀ ਨਿਕਲ ਗਏ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਵਿਚੋਂ ਤੀਹ ਕੁ ਦੁਸ਼ਮਨਾਂ ਫੜੇ ਸੀ ਕਿ ਇ ਓ ਕਿ ਪੀਰ ਮੀਰ ਹਸਨ ਹਿੰਸਾਰ ਦਾ ਹਾਕਮ ਸੀ ।
