________________
ਜਹਰ ਖਾਲਸਾ (੧੪੯) ਦੇ ਜ਼ੋਰਾਵਰ ਦੀ ਸਭਾ ਦੇ ਵਿਚ ਬਹਿਕੇ ਉਹਦੇਉਲਟਨਾ ਸੁਖਨਨਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਮੈਂ ਜਿਧੇ ਹੱਥ ਦੇ ਵਿਚ ਹਥਿਆਰ ਹੋਵੇ ਉਹਨੂੰ ਕਦੇ ਨ ਤਾਹਨਾ ਦਿਵਾਣਾ ਚਾਹੀਏ , ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਗਦੇ ਦੀ ਢਾਲ ਫੜ ਲਈਏ ਹਠ ਕਰ ਨ ਸਾਮਣੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਏ । ਹੋ ਜਹੀ ਵਾਉ ਵਗੇ ਤਹੀ ਓਟ ਫੜੀਏ ਜਿਹਾ ਦਾਉ ਲਗੇ ਤਿਹਾ ਲਾਣਾ ਚਾਹੀਏ । ਅੱਗ ਬਲਦੀ ਹੜ੍ਹ ਦਰਿਆ ਅੰਦਰ ਪੈਨਾ ਆਪਣਾ ਆਪ ਗਵਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਤੋਂ ਵੈਰੀ ਜੋਰ ਵਾਲਾ ਆਉਂਦਾ ਵੇਖ ਕਰਕੇ ਲਾਂਭੇ ਹੋ ਕੇ ਝਟ ਲੰਘਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਬਲੀ ਵੇਖਕੇ ਬੈਂਤ ਜਿਉਂ, ਨਿਉਂ ਜਾਈਏ ਸਮਾਂ ਤਾੜਕੇ ਮਾਰ ਮੁਕਾਣਾ ਚਾਹੀਏ । ਜੋ ਸੂਕੇ ਕਾਠ ਵਾਂਗਰ ਆਕੜ ਟੁੱਟਦਾਏ ਨਰਮ ਰੱਸਾ ਹੋ ਵੈਰੀ ਬਨਾਣਾ ਚਾਹੀਏ । ਤੋਂ ਬਾਂਦਰ ਸੱਪ ਤੇ ਸ਼ੀਹ ਕਲਾਲ ਕੰਜਰ ਭੁਲ ਕਦੇ ਵਿਸਾਹ ਨ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਵੈਰੀ ਰੋਗ ਭਾਵੇਂ ਅਜੇ ਹੋਣ ਮਾੜੇ ਦਿਲੋਂ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭੁਲਾਣਾ ਚਾਹੀਏ : 1 ਜੂਏ ਬਾਜ਼ ਬਦਮਾਸ਼ ਸ਼ਰਾਬ ਖੋਰਾਂ ਨਾਲ ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਨਾ ਪਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਰਲ ਦਿਲ ਦੀ ਦਿਲ ਦੇ ਵਿਚ ਰਹੇ ਮੁੰਹੋ ਸੋਚ ਕੇ ਭੇਦ ਖੁਲਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਕੇ ਬਿਨਾਂ ਜ਼ਾਤ ਤੇ ਕਲ ਦੀ ਪਰਖ ਕੀਤੇ ਨੇੜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵਸਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਵਾਕਫੀ ਵਿਚ ਮੁਸਾਫਰੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਹੱਥ ਨਾ ਮਾਲ ਫੜਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਅਰ ਗੈਰ ਹੱਥੋਂ ਬਿਨਾਂ ਜਾਣੇ ਬਝੇ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਲੈ ਨਾ ਖਾਣਾ ਚਾਹੀਏ : ਨੂੰ ਪੁਤ ਧੀ ਨੂੰ ਰੱਖੀਏ ਵਿਚ ਦਾਬੇ ਨਹੀਂ ਰੰਨ ਨੂੰ ਸਿਰੇ ਚੜ੍ਹਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ * ਨੌਕਰ ਅੱਖ ਦੀ ਘੁਰੀ ਦੇ ਹੇਠ ਰਹੇ ਮਜਲਸ ਵਿਚ ਨਾਲ ਬੈਠਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੇਠ ਲਿਖਿਆਂ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਭੀ ਵੈਰ ਵਧਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਵੈਣ ਜੋ ਕੋਤਵਾਲ ਵਜ਼ੀਰ ਤੇ ਨਾਲ ਹਾਕਮ ਕਵੀ ਵੈਦ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਰੁਬਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਵੀ ਗੁਰੂ ਸੰਤ ਤੇ ਚਿਰਾਂ ਦਾ ਹੋਏ ਖੇਤੀ ਤੇ ਰਸੋਈਏ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਰਖਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਤੀਵੀਂ ਘਰ ਦੀਪਤ, ਗਵਾਂਢ ਵਾਸੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗਤੇ ਨੂੰ ਗਲ ਪਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਦੇ ਜ਼ੋਰਾਵਰ ਹਥਿਆਰ ਜੋ ਪਾਸ ਰੱਖੇ ਪੈਂਚ ਪਿੰਡ ਦਾ ਵਿਚੇ ਗਿਣਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵਿਰੜੇ ਦੁਖ ਸਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖ ਦਾ ਸਾਜ ਸਜਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਹੇਠ ਲਿਖਿਆਂ ਨਾਲ ਨਾ ਸਾਬ ਕਰਨਾ ਮੇਰੇ ਕਹੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭੁਲਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਬਾਹਮਣ ਮੰਗਤਾ ਰੰਨ ਬਜ਼ਾਰ ਦੀ ਜੋ ਕੰਜਰ ਤੁਮ ਤੇ ਸੁਮ ਜਤਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ * ਬਿੱਛੂ ਸੱਪ ਤੇ ਜੱਦ ਦਾ ਹੋਏ ਵੈਰੀ ਮੂਰਖ ਨਾਲ ਨਾ ਪੈਰ ਉਠਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਨੂੰ ਸਿਫਤ ਆਪਣੀ ਆਪਣੇ ਮੁੰਹੋ ਕਰੋ ਬੜਬੋਲੇ ਨੂੰ ਮਲੋਂ ਧਕਾਣਾ ਚਾਹੀਏ ਮੈਂ () ਸ਼ਰਾਬ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ।