ਪੰਨਾ:Johar khalsa.pdf/177

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

{੧੭੬). ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ ਦੀ ਸ਼ਮਾ ਵੇਖ ਪਤੰਗ ਕਦ ਮਨ ਭਲਾ ਸੜਨ ਵਾਸਤੇ ਖਰ ਫਲ ਆਏ . ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਮ ਦੇ ਆਸ਼ਕ ਬਲੀ ਯੋਧੇ ਜਝਨ ਵਾਸਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਚਾ ਆਏ ਨੇ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਪੰਜ ਹਜ਼ਾਰ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਦੇਇ ਸੁਰਖੇ ਮੁਛਾਂ ਨੂੰ ਤਾ ਆਏ ! ਸਿੰਘਾਂ ਦੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਬਾਬੇ ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਤਾਈਂ ਬਣਾ ਲਾੜਾ ਸਿੰਘ ਸਾਰੇ ਹੀ ਫਤਹ ਜਾ ਚੱਲੇ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਧਾਮ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਾਣ ਖਾਤਰ ਉਤੇ ਤਲੀਆਂ ਸਸਿ ਟਿਕਾ ਚੱਲੇ ਓ ਅੱਖਾਂ ਲਾਲ ਮੁਛਹਰਿਆਂ ਤਾ ਦੇਂਦੇ ਸਜਧਜ ਦੇ ਨਾਲ ਸੂਹਾ ਚੱਲੇ । ਮਸਤ ਹੋਏ ਸਾਰੇ ਬੀਰ ਰਸ ਅੰਦਰ ਮੋਹ ਮਮਤਾ ਸਭ ਮੁਕਾ ਚੱਲੇ ਜੰਝ ਬਣ ਚੜੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨੋਂ ਜੀ ਦਿਲੋਂ ਧਰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਚਾ ਚੱਲੇ ਨੂੰ ਨੂੰ ਛੱਡ ਸਿਖੀ ਨਿਸ਼ਾਨ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਾਰੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਦਾ ਚੱਲੇ ਤੇ ਜਹਾਨ ਖਾਨ ਦੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਦਲ ਸਿੰਘਾਂ ਦਾ ਚਯਾ ਆਇਰਿਹਾ ਪਾਈ ਖਾਨ ਜਹਾਨ ਨੇ ਸਾਰ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਚ ਫੌਜ ਗਿਲਜਿਆਂ ਦੀ ਜਿੰਨੀ ਪਾਸ ਹੈਸੀ ਝਟ ਪੱਟ ਲੈ ਹੋਯਾ ਤਿਆਰ ਜਲਦੀ ਨੂੰ ਬੜੇ ਬੜੇ ਸਦਾਰ ਲੜਾਕ ਜਿਹੜੇ ਫੌਜਾਂ ਲੈ ਕੇ ਹੋਏ ਅਸਵਾਰ ਜਲਦੀ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਫੌਜ ਦੁਰਾਨੀਆਂ ਗਿਲਜਿਆਂ ਦੀ ਖਾਨ ਚੜ ਪਿਆ ਪੌਸਾ ਮਾਰ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਚਾਰ ਕੋਹ ਅਗੇ ਸੁਧਾ ਸਰੋਂ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠਾ ਮੋਰਚੇ ਮੱਲ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਜਲਦੀ : ਗੋਹਲਵੜ ਦੇ ਪਾਸ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਆ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਸਿੰਘ ਦਾਰ ਜਲਦੀ ਹੈ ਆ ਭਾਰੀ ਜੰਗ ਏਧਰ ਲਾਡਲੇ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੇ ਅਗੇ ਝੂਲਦੇ ਸਿਖੀ ਨਿਸ਼ਾਨ ਆਏ ॥ ਸੋਹਣੇ ਸੂਰਮੇਂ ਪੰਜ ਹਜਾਰ ਸਾਰੇ ਉਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਹੋਣ ਕੁਰਬਾਨ ਆਏ ਵੇ ਓਧਰ ਗਿਲਜੇ ਬੀਰ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਦੀਨ ਮਜ਼ਬ ਦਾ ਜੰਗ ਮਚਾਨ ਆਏ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਦਲ ਜੁਟੇ ਗੋਲਵੜ ਨੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਜੌਹਰ ਦਿਖਾਨ ਆਏ ॥ ਏਧਰ ਦੀਪਸਿੰਘ ਦਲਾਂ ਦਾ ਹੋਯਾਮੋਹਰੀ ਸਿੰਘਸੂਰਮੇ ਕਰਨ ਘਮਸਾਨ ਆਏ ਨੂੰ ਓਧਰ ਖਾਨ ਜਹਾਨ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਜੁਟੇ ਬੀਰ ਓਹ ਵਿਚ ਮੈਦਾਨ ਆਏ ਤੇ ਤਥਾ ਨੇ ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਜੁਟੇ ਸੂਰਮੇ ਆ ਵਿਚ ਕੋਹਾਂ ਦੇ ਪਿਆ ਮੈਦਾਨ ਭਾਈ ਇਕਤਰਫ ਲੜਦੇ ਸਿੰਘ ਸੂਰਮੇ ਸਨ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਗਿਲਜੇ ਤੇ ਦੁਰਾਨ ਭਾਈ ਨੂੰ ਕੌਮਾਂ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਲੜਾਕੀਆਂ ਸਨ ਵਿਚ ਗੱਡਿਆ ਧਰਮਨਿਸ਼ਾਨ ਭਾਈ ਦੀਨ ਮਜ਼ਬ ਦਾ ਮੱਚਯਾ ਜੰਗ ਭਾਰਾ ਲਗੇ ਸੂਰਮੇਂ ਅੱਗ ਬਰਸਾਨ ਭਾਈ ॥