________________
ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ (੧੮੭) ਪਹਿਨ ਕਪੜੇ ਕੇਸਰੀ ਲਏ ਸਭਨਾਂ ਘੋੜੇ ਸਾਫ ਤਿਆਰ ਜਵਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਚੱਕ ਤੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਸਿੰਘ ਪੰਜ ਹਜ਼ਾਰ ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਨੇ ਦੇ ਮਾਰਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਤੋੜੇ ਦਾਗ ਕੇ ਸਾਫ ਨਿਸ਼ਾਨ ਕਰਦੇ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੀ ਤਾਕ ਅੰਦਰ ਬੈਠੇ ਵੈਰੀ ਦੀ ਤਾੜ ਪਛਾਨ ਕਰਦੇ ਨੂੰ ਹੋ ਚੁਕੇ ਵੈਰੀ ਆ ਨੇੜੇ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਵੇਖੋ ਕਿਸਤਰਾਂ ਸਿੰਘ ਘਮਸਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ ਪਹਿਲੀ ਝੜਪ ਨੂੰ ਮਾਰੋ ਮਾਰ ਕਰਦੀ ਫੌਜ ਚਲੀ ਆਉਂਦੀ ਮੱਲ ਸਿੰਘ ਭੀ ਮੋਰਚੇ ਬਹਿ ਗਏ ਸਨ ਜਦੋਂ ਐਨ ਗਿਲਜੇ ਹੇਠ ਮਾਰ ਆਏ ਭੰਨਣ ਵੈਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੰਘ ਡਹਿ ਗਏ ਸਨ ਨੇ ਤੋੜੇ ਝੰਭੇ ਜੁਵਾਲਾ ਬਿਮੰਤੀਆਂ ਤੇ ਗਿਲਜੇ ਵਾਂਗ ਮੁਨਾਰਿਆਂ ਢਹਿ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਤਾੜ ਸੜਾ ਸਾੜ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਮੱਬਰ ਲੈ ਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਪੈ ਗਏ ਨੂੰ ਹੇਠ ਉਤੇ ਜਦੋਂ ਬਾੜਾਂ ਝਾੜੀਆਂ ਆ ਢੰਗ ਵੇਖ ਕੇ ਕਾਬਲੀ ਰਹਿ ਗਏ ਸਨ ਤੋਂ ਉਹ ਤਾਂ ਆਇ ਸੀ ਮਾਰ ਤੇ ਚੁਪਕੀਤੇ ਚਾ ਆਉਂਦਿਆਂਦੇ ਸਾਰੇਲਹਿ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਸਿੰਘਾਂਆਉਂਦਿਆਂਦੀਛੂਤਝਾਤੀ ਪਿਛਾਂਹੱਟ ਬਿੱਲਵਾਂਗੂੰਛਹਿ ਗਏ ਸਨ ਨੂੰ ਫੌਜੀ ਅਫਸਰਾਂ ਨੂੰ ਆਈ ਹੋਸ਼ ਓਦੋਂ ਮੌਤ ਨਦੀ ਜਾਂ ਸੈਂਕੜੇ ਵਹਿ ਗਏ ਸਨ ਨੇ ਫੌਜਾਂ ਪਿਛੋਂ ਹਟਾ ਸੰਭਾਲ ਕੀਤੀ ਪਹਿਲੇ ਹੱਬ ਜਵਾਨ ਮਰ ਲੈ ਗਏ ਸਨ ਨੂੰ ਠੰਢਾ ਜੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਹਾਰ ਹੋਉ ਫਰੋਸ਼ਤੇ ਕਹਿ ਗਏ ਸਨ Fਕ ਭਾਰੀ ਜੰਗ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਖਾ ਕੇ ਖਾਨ ਜਹਾਨ ਨੇ ਜੀ ਫੌਜਾਂ ਡਾਹੀਆਂ ਆਣ ਵੰਗਾਰ ਭਾਈ ਨੂੰ ਵੀ ਹੱਲਾ ਗਿਲਜਿਆਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਐਲੀ ਅਕਬਰ ਮੁੰਹੋਂ ਉਚਾਰ ਭਾਈ ਨੂੰ ਨੂੰ ਆਏ ਨੱਸ ਪੈ ਗਏ ਗਲ ਖਾਲਸੇ ਦੇ ਅਗੋਂ ਸਿੰਘ ਉਠੇ ਲਲਕਾਰ ਭਾਈ ਨੂੰ ਦੇ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਗਜਾ , ਉੱਚੀ ਅਗੇ ਵਧ ਆਏ ਸਰਦਾਰ ਭਾਈ ਦੇ ਦੇ ਮੀਹ ਅੱਗ ਤੇ ਸਾਰ ਦਾ ਵਰੁਨ ਲੱਗਾ ਜੁਟੇ ਦਲ ਦੋਵੇਂ ਜ਼ੋਰ ਧਾਰ ਭਾਈ ਏਧਰ ਸਿੰਘ ਤੇ ਦੂਸਰੀ ਤਰਫ ਗਿਲਜੇ ਭਰੇ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬਲਕਾਰ ਭਾਈ ਦੇ ਪੈਦਲ ਪੈਦਲ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁਟ ਪਏ ਜੁਟੇ ਨਾਲ ਅਫਸਰਾਂ ਅਸਵਾਰ ਭਾਈ ਤੋਂ ਖਟਾਪੱਟ ਤੇਗਾਂ ਢਾਲੀ ਖੜਕ ਪਈਆਂ ਭਾਂਡੇ ਘੜਦੇ ਜਿਵੇਂ ਠਠਿਆਰ ਭਾਈ , ਦੇ ਮੱਚੀ ਵਾਢ ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਆਣ ਭਾਰੀ ਲੱਥੇ ਪਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਸਥਾਰ ਭਾਈ ਸਰਫਾ ਮੌਤ ਦਾ ਰਿਹਾ ਨਾ ਦੋਹੀਂ ਤਰਫੀ ਹੇ ਸੂਰਮੇ ਜੌਹਰ ਦਿਖਾਰ ਭਾਈ * ਉਤੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਦੇ ਚੜ੍ਹ ਗਏ ਮੁਰਦੇ ਵੱਢੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਰਸਾਨ ਜੁਵਾਰ ਭਾਈ
