________________
ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ (੧੮੯) CEMESSAKE%E說說ESESSESS ਨੂੰ ਫਤਹ ਪਾਈ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਗੁਰੂ ਦੀਆਂ ਦੋਹੀਂ ਹੱਥੀਂ ਲੱਡੂ ਸਾਡੇ ਆਂ ਭਾਈ ਦੀ ਮਾਰੋ ਤੇਗ ਦੀ ਮਾਰ ਅਤੇ ਖਾਲਸਾ ਜੀ ਦਿਹੋ ਵੈਰੀਆਂ ਖਾਕ ਰੁਲਾ ਭਾਈ ਲਵੋ ਪੈਰ ਜਮਾ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘਾ ਮਾਰ ਗਿਲਜੇ ਦਿਹੋ ਭਜਾ ਭਾਈ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਦੇ ਪਿਛੇ ਘੋਰ ਜੰਗ ਕਰਨਾ ਜੋ ਘੋੜੇ ਛੇੜ ਸਰਦਾਰ ਜਾਂ ਹੋਏ ਅਗੇ ਸਿੰਘ ਮੁੰਹੋਂ ਅਕਾਲ ਗੁਜਾਂਵਦੇ ਨੇ । ਇਕ ਦਮ ਪੇਰਾਂ ਉਤੇ ਖੜੇ ਹੋ ਕੇ ਤੇਗਾਂ ਰੋਹ ਦੇ ਵਿਚ ਚਲਾਂਵਦੇ ਨੇ ? ਨੂੰ ਵਧੇ ਆਉਂਦੇ ਗਿਲਜੇ ਜ਼ੋਰ ਦਈ ਇਕ ਦਮ ਠਲਾ ਸਿੰਘ ਪਾਂਵਦੇ ਨੇ । ਦੇ ਸਧਾਇੰਘ ਦਯਾਲਸਿੰਘ ਬਾਲਸਿੰਘ ਜੀ ਵੱਲ ਵੈਰੀਆਂ ਕਦਮ ਵਧਾਂਵਦੇ ਨੇ ॥ ਹੈ ਤੇ ਮਾਰੀਆਂ ਵਧ ਬਸੰਤਸਿੰਘ ਨੇ ਤੇ ਗੁਰਬਖਸ਼ ਸਿੰਘ ਜੀ ਵੈਰੀ ਢਾਂਵਦੇ ਨੇ ਓਧਰ ਸਰ ਬੁਲੰਦ ਜਹਾਨ ਖਾਂ ਭੀ ਘੋੜੇ ਛੇੜ ਦੋਵੇਂ ਅਗੇ ਆਂਵਦੇ ਨੇ ਦੇ ਨਾਹਰੇ ਮਾਰਦੇ ਫੌਜਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਤਾਹਨੇ ਚੰਗੇ ਢੰਗ ਦੇ ਉਤੇ ਲੜਾਂਵਦੇ ਨੇ ਏਧਰ ਸਿੰਘ ਭੀ ਰੋਹ ਦੇ ਵਿਚ ਮਤੇ ਬੁਰੀ ਮਾਰ ਤਲਵਾਰ ਮਹਾਂਵਦੇ ਨੇ ਨੂੰ ਹੱਲਾ ਖਾਲਸੇ ਨੇ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਅੱਲਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾਂਵਦੇ ਨੇ ਕੇ ਮਾਰੋ ਫੜੋ ਦੀ ਆਣ ਪੁਕਾਰ ਪੈ ਗਈ ਹਥੋ ਹੱਥੀ ਹੋ ਜ਼ੋਰ ਅਜ਼ਮਾਂਵਦੇ ਨੇ ਦੇ ਬਰੀ ਆਣ ਕੇ ਮੌਤ ਦੀ ਮਾਰ ਮੱਚੀ ਸੱਥਰ ਤੇ ਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਜਾਂਵਦੇ ਨੇ ਨੂੰ ਪਏ ਮੁਰਦੇ ਜ਼ਖਮੀ ਤੜਪ ਰਹੇ ਦਲੀ ਮਲੀ ਹੋ ਜਿੰਦਾਂ ਗਵਾਂਵਦੇ ਨੇ ਬ ਕਿਤੇ ਬਾਬੇ ਗੁਰਬਖਸ਼ਸਿੰਘ ਵਾਢ ਪਾਈ ਨਿਹਾਲਸਿੰਘ ਜੀ ਧੂੜਡੁਮਾਂਵਦੇ ਨੇ ਨੂੰ ਮੁੱਦਾ ਗੰਲ ਕਾਹਦੀ ਜੰਗ ਹੋਯਾ ਭਾਰਾ ਉਤੇ ਲੋਬ ਦੇ ਲੋਬ ਚੜ੍ਹਾਂਵਦੇ ਨੇ ਦੇ ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਦੇ ਘਾਣ ਲੱਬ ਗਏ ਅਤੇ ਖੜੇ ਨਾ ਪੈਰ ਹਟਾਂਵਦੇ ਨੇ ਨੂੰ ਘੋਰ ਜੰਗ ਹੋਇਆ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਬਹੁਤ ਸ਼ਹੀਦੀਆਂ ਪਾਂਵਦੇ ਨੇ ਵਾਕ ਕਵੀ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਹੀ ਸਾਰ ਦੀ ਮਾਰ ਮੱਚੀ ਜ਼ੋਰ ਹੱਦੋਂ ਪਰੋ ਸਿੰਘਾਂ ਲਾਯਾ ਸੀ ਘੱਟ ਜਿਲਦਿਆਂ ਭੀ ਕੀਤੀ ਮੂਲ ਨਾਹੀਂ ਜੋਸ਼ ਵਧ ਮੈਦਾਨ ਦਿਖਾਯਾ ਸੀ ਨੂੰ ਗਿਲਜੇ ਵੱਲ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਅਗਾਂ ਵਧਦੇ ਵਹਿਮ ਉਨਾਂ ਦੇ ਚਿਤ ਸਮਾਯਾ ਸੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਧਾਮ ਬਰਬਾਦ ਉਹ ਕਰਨ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਿੰਘਾਂ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਨਾਲ ਬਚਾਯਾ ਸੀ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ ਚਾਉ ਵੈਰੀਆਂ ਦਾ ਮਾਰ ਲਾਹਯਾ ਸੀ ਡੱਕ ਤਖਤ ਅਕਾਲ ਤੋਂ ਰੋ ਰਖੈ ਸਿਰ ਤਲੀ ਧਰ ਜੰਗ ਮਚਾਯਾ ਸੀ ਹੋ ਗਏ ਸਰਦਾਰ ਸ਼ਹੀਦ ਬਹੁਤੇ ਮਾਰ ਗਿਲਜਿਆਂ ਤਾਈਂ ਖਪਾਯਾ ਸੀ h & k ar
