________________
( ੨੦੬) ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ | ਦੇ ਨਾਮ ਪੰਥ ਦਾ ਹੋ ਬਦਨਾਮ ਜਾਉ ਜੋ ਵਹੀਰ ਨੂੰ ਗਏ ਖੁਹਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਲੋਕ ਦੋਣਗੇ ਫੋਰ ਹਮੇਸ਼ ਤਾਹਨੇ ਸਿੰਘ ਦੌੜ ਗਏ ਦੰਬ ਦਬਾ ਕਰਕ ਹੈ ਨੂੰ ਖੋਹ ਲਈ ਵਹੀਰ ਸੀ ਗਿਲਜਯਾਂ ਨੇ ਮਾਰ ਸਿੰਘਾਂ ਦੇ ਤਾਈ ਨਸਾ ਕਰਕੇ ਹੈ ਹੈ ਏਸ ਗਲ ਨਾਲੋਂ ਲੜ ਮਰਨ ਚੰਗਾ ਸਾਹਵੇਂ ਵਿਚ ਮੈਦਾਨ ਦੇ ਜਾ ਕਰਕੇ , ਲਾਵੋ ਵੈਰੀਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਖਾਲਸਾ ਜੀ ਯਾਦ ਕਰਨ ਕਦੇ ਸਮਾਂ ਪਾ ਕਰਕ ਅਸੀਂ ਮਰਾਂਗੇ ਤੀਹ ਹਜ਼ਾਰ ਤਾਂ ਹੀ ਚਾਰ ਲੱਖ ਵੈਰੀ ਨੂੰ ਖਪਾ ਕਰਕੇ ਹੋ ਗਿਲਜੇ ਅਸਾਂ ਅੱਗੇ ਹੈਣ ਗਲ ਕਿਹੜੀ ਕਈ ਵਾਰ ਗਏ ਹਾਰਾਂ ਖਾ ਕਰਕੇ । ਜੋਕਰ ਲੜ ਕੇ ਅਸੀਂ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਗਏ ਉੱਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਤੱਥਾਂ ਚਲਾ ਕਰਕੇ ਗੁਰ ਪੁਰੀ ਅੰਦਰ ਸਾਡਾ ਹੋਇ ਵਾਸਾ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਫੰਧ ਕਟਾ ਕਰਕੇ ਨੂੰ ਫਤੇ ਪਾਈ ਤਾਂ ਰਾਜ ਸੰਭਾਲ ਲਾਂਗੇ ਦੋਸੋਂ ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਤਾਈਂ ਮਿਟਾ ਕਰਕੇ ਨੂੰ ਲੱਡੂ ਮੂੰਹੀਂ ਹੱਥੀਂ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਜੰਗ ਕਰੋ ਤੱਗਾਂ ਖੜਕਾ ਕਰਕੇ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਲੜਦਿਆਂ ਭੜਦਿਆਂ ਤੁਰ ਪੈਣਾ ਲੜਨ ਮਰਨ ਦਾ ਗੁਰਮਤਾ ਪਾਸ ਕਰ ਕੇ ਸਿੰਘ ਚੱਕਰ ਗੋਲ ਬਣਾ ਚੁੱਲ ਕਿਲਾ ਗਿਰਦ ਵਹੀਰ ਦੇ ਬੰਨ ਲਿਆ ਜੰਗਲ ਦੇਸ ਨੂੰ ਕਦਮ ਉਠਾ ਚੱਲ ਕੇ ਚਲਯਾ ਜਾਂਵਦਾ ਸਿੰਘਾਂ ਦਾ ਦਲ ਅੱਗੇ ਬਾਲ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਵਿਚ ਰਖਾ ਗੱਡੇ ਮਾਲ ਅਸਬਾਬ ਦੇ ਵਿਚ ਲਏ ਠੱਠ ਵੈਰੀਆਂ ਤਾਈਂ ਚੁਮਾ ਚੱਲ ਵਾਜਾਂ ਮਾਰਦੀ ਸਿਰਾਂ ਤੇ ਮੌਤ ਜਾਂਦੀ ਸਿੰਘ ਜਿਉਣ ਦੀ ਆਸ ਚੁਕਾ ਚ ਹੋਉ ਇੱਕ ਦੇ ਇਕ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਤਲੀ ਤੇ ਸੀਸ ਟਿਕਾ ਚ " , 4 , 3
- ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਦਾ ਹੱਲਾ . * ਕਿਲਾ ਬੰਨਕੇ ਸਿੰਘਾਂ ਵਹੀਰ ਪਾਯਾ ਅਹਿਮਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਹੱਲਾ ਬੁਲਾ | ਮਾਰੋ ਫੜ ਲੌ ਸਿੰਘ ਨਾ ਜਾਣ ਕਿਧਰੇ ਇਕੋ ਵਾਰ ਤੁਫਾਨ ਚੜ੍ਹੀ ਐਲੀ ਐਲੀ ਦੇ ਬੋਲ ਕੇ ਪਏ ਨਾਹਰੇ ਭਾਰਾ ਗਿਲਜਯਾ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾ ' ਹੈ ਕੱਠੀ ਮੁਸਲਮਾਨੀ ਮਗਰ ਪੈ ਗਈ ਘੇਰਾ ਖਾਲਸੇ ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਪਾ ਦ.
ਮੀਹ ਵਰਨ ਲੱਗਾ ਆਣ ਅੱਗ ਦਾ ਜੀ ਆਕਾਸ਼ ਪਤਾਲ ਰੀਜਾ 2. ਹੈ ਤਿੰਨਾਂ ਚਹੁੰ ਕੋਹਾਂ ਵਿਚ ਜੰਗ ਪਿਆ ਕਾਲ ਚੰਦਰੇ ਮੰਹ ਫੈਲਾ ਦਿੱਤੀ। ਹੈ ਅਤ ਅੜ ਕੇ ਲੜਦੋ ਸਿੰਘ ਯੋਧੇ ਵਧੇ ਵੈਰੀਆਂ ਕੁਈਂ ਅਟਕਾਂ ਦਾ ਜੰਗ ਮਚਿਆ ਬੜਾ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਨਕਸ਼ਾ ਮਹਾਂ ਭਾਰਬ ਦਿਖਲਾ ਦੇ