________________
ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ ( ੨੬੩ ) ੪੬੩੨੪੬੪੪੩੩) ਐਲੀ ਐਲੀ ਕਰਦੇ ਟੁੱਟੇ ਖਾਲਸੇ ਤੇ ਖੜੇ ਸਿੰਘ ਹੈਸਨ ਖਬਰਦਾਰ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਭੇੜ ਮੱਚਿਆ ਆਣ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਲੱਥੇ ਪਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬਾਰ ਅੱਗੇ 3 ਜੰਗ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਓਧਰ ਸਾਹੁੰਚੀ ਤੇ ਏਧਰ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਜਹੇ ਬੇਖਤਰ ਆ ਵਿਚ ਮੈਦਾਨ ਲੱਥੇ ਵੀ ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਦੋ ਜੁੱਟੇ ਸੂਰਮੇਂ ਜੀ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਜ਼ੋਰ ਅਜ਼ਮਾਨ ਲੱਥੇ । ਨੂੰ ਕੀਤੇ ਤੀਰ ਬੰਦੂਕਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਆਉਂਦੇ ਕਿਤੇ ਤੇਗਾਂ ਦੇ ਜੌਹਰ ਦਿਖਾਨ ਲੱਥੇ । ਦੇ ਭੋੜਾ ਅੱਸੀ ਹਜ਼ਾਰ ਕੁ ਧੁਖੋ ਸਾਰਾ ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਤਾਈਂ ਮਕਾਨ ਲੱਥੇ ਤੋਂ ਕੋਹਾਂ ਵਿਚ ਪਈ ਮਾਰੋਮਾਰ ਹੋਵੇ ਜਿੱਧਰ ਵੇਖੀਏ ਓਧਰੇ ਘਾਨ ਲੱਥੇ ਹੈ ਕਿਤੇ ਘੋੜੇ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਤੜਪ ਰਹੋ ਕਿਤੇ ਜਖਮੀ ਹੋਇ ਜਵਾਨ ਲੱਥੇ । ਕਿਤੇ ਮੁਰਦਘਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹੇ ਮੁਰਦੇ ਹੋ ਜ਼ਿਮੀਂ ਤੇ ਬੇਪਰਾਨ ਲੱਥੇ ਨੇ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਲਾਲ ਹੋ ਰਹੀ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਚਾ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਅਜੇ ਨ ਜਾਨ ਲੱਥੇ ਤਥਾ ਦੇ ਪਾਯਾ ਗਿਲਜਯਾਂ ਦੀ ਫੌਜ ਜ਼ੋਰ ਭਾਰਾ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਬੇਦੀ ਰੱਸਾ ਖਾਂਵਦਾ ਏ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਚੋਣਵੇਂ ਸਿੰਘਾਂ ਦਾ ਜੱਥਾ ਭਾਰਾ ਚੱਕਰ ਦੇਇ ਵਧਾਇ ਆਂਵਦਾ ਏ । ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਜੈਕਾਰਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਫਤੇ ਸਜਾਂਵਦਾ ਏ | ਜਿਸ ਥਾਂ ਕਮਾਲ ਦੀ ਲੜ ਰਿਹਾ ਓਥੇ ਜਾ ਤਰਥੱਲ ਮਚਾਂਵਦਾ ਏ ਤੇ ਹੱਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਮੱਚੀ ਮਾਰ ਤੋਂਗਾਂ ਓਹ ਭੀ ਗਿਲਜਯਾਂ ਤਾਈਂ ਝੁਕਾਂਵਦਾ ਏ ਹੱਥੋ ਹੱਥੀ ਦੀ ਹੋਈ ਲੜਾਈ ਭਾਰੀ ਕੁਝ ਅੰਤ ਹਿਸਾਬ ਨ ਆਂਵਦਾ ਏ । ਬਾਬੇ ਮਾਰ ਕਮਾਲ ਦੀ ਪਾਰ ਕੀਤਾ ਖਾਂ ਮੁਰੀਦ ਡਾਢਾ ਗੁੱਸਾ ਖਾਂਵਦਾ ਬਾਜ਼ ਵਾਂਗ ਟੁੱਟਾ ਉੱਤੇ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਤੇ ਪਟੇਬਾਜ਼ੀ ਦੇ ਹੱਥ ਦਿਖਾਂਵਦਾ ਉਹ ਕੀ ਖੰਡੇ ਦੋ ਵਾਰ ਥਾਂ ਪਾਰ ਹੋਯਾ ਲਸ਼ਕਰ ਹੌਸਲਾ ਵੇਖਕੇ ਢਾਂਹਵਦਾ ਨੂੰ ਮਰੋ ਦੇ ਸਰਦਾਰ ਨ ਦੇਰ ਲੱਗੀ ਚੈਨ ਖਾਂ ਆ ਫੌਜ ਵਧਾਂਵਦਾ ਏ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਸਤ ਹਜ਼ਾਰ ਜਵਾਨ ਗਿਲਜਾ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਗਿਰਦੇ ਘੇਰਾ ਪਾਂਵਦਾ ਏ ? ਨੂੰ ਹੱਲੇ ਵਾਲੀਆ ਬਾਘ ਸਿੰਘ ਆਇ ਪਿਆ ਅੱਗੇ ਖਾਨ ਦੋ ਪੈਰ ਜਮਾਂਵਦਾ ਨੂੰ ਕਟਾਵੱਢ ਦੀ ਹੋਈ ਲੜਾਈ ਭਾਰੀ ਨੇਨ ਖਾਂ ਭੀ ਮਾਰਿਆਂ ਜਾਂਵਦਾ ਏ । ਦਿਨ ਥੋੜਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਸੂਰਜ ਥੱਕ ਕੇ ਮੂੰਹ ਛਿਪਾਂਵਦਾ ਏ ਜ ਵਾਕ ਕਵੀ ਏਸ ਦਿਨ ਭੀ ਅੰਤ ਨ ਕੋਈ ਰਿਹਾ ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਵਾਰ ਹੋਏ ਚੰਡੀਗੜ•, ਘਰੀ dy dy d) dy dy dy dy dy dy S
