________________
( ੨੬੬) ਜੌਹਰ ਖਾਲਸਾ ਟੁੱਟਾ ਆਣ ਸਰਦਾਰ ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਮਾਰ ਮਚਾਇ ਅਪਾਰ ਭਾਈ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜਹਾਨ ਖਾਂ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਯਾਨ ਸਿੰਘ ਭਾਈ ਲਲਕਾਰ ਭਾਈ ਨੂੰ ਕੌਰ ਸਿੰਘ ਨਜ਼ਾਮ ਦੀ ਜੁਟ ਪਏ ਸ਼ੰਕਾ ਮੌਤ ਦਾ ਮਨੋ ਵਜਾਰ ਭਾਈ ਖਾਂ ਜਮਾਲ ਬਹਾਲ ਸਿੰਘ ਅੜ ਗਏ ਐਲੀ ਐਲੀ ਅਕਾਲ ਉਚਾਰ ਭਾਈ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਅਬਦੁਲਾ ਆਯਾ ਭਰਜਾ ਵਿਚ ਹੰਕਾਰ ਭਾਈ ਕੇ ਇਹ ਸਾਹੰਚੀ ਦਾ ਭਰਾ ਹੈਸੀ ਸੀ ਜੁਆਨ ਭਰਯਾ ਬਲਕਾਰ ਭਾਈ ਨੂੰ ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਜੁਟੇ ਗੁੱਸਾ ਖਾ ਭਾਰਾ ਮੋਹਰੀ ਫੌਜਾਂ ਦੇ ਖਾਸ ਸਰਦਾਰ ਭਾਈ ਹੀ ਹੋ ਸ਼ਹੀਦ ਮੈਦਾਨ ਇਹ ਖਾਨ ਡਿੱਗੇ ਭਾਣਾ ਵਰਤਯਾ ਆਣ ਕਰਤਾਰ ਭਾਈ ਦੇ ਗਿਲਜੇ ਹੋਇ ਹੈਰਾਨ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਆਯਾ ਸਾਹੁੰਚੀ ਨੂੰ ਜੋਸ਼ ਧਾਰ ਭਾਈ ਸਾਹੰਚੀ ਦਾ ਹੱਲਾ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਅਬਦੁਲੇ ਨੂੰ ਮਾਰ ਲਿਆ ਖੁਨ ਸਾਹ ਦਾ ਜੋਸ਼ ਮਾਰ ਆਯਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਫੌਜ ਜੋ ਓਸਦੇ ਪਾਸ ਹੈਸੀ ਲੈ ਵਿਚ ਮੈਦਾਨ ਲਲਕਾਰ ਆਯਾ ਹੈ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਆਣ ਕੇ ਘੇਰ ਲਿਆ ਲੈ ਕੇ ਲਸ਼ਕਰ ਵੀਹ ਹਜ਼ਾਰ ਆਯਾ ਹੈ ਮਾਰ ਮੱਚ ਪਈ ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਯਾ ਬੀ ਨਹੀਂ ਬਚਯਾ ਜੋ ਹੇਠਾਂ ਵਾਰ ਆਯਾ ਤੋਂ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਮਤਾ ਬੀਰ ਰਸ ਅੰਦਰ ਸਾਹੰਚੀ ਸਾਹਵੇਂ ਵੱਡਾ ਜੋਸ਼ ਧਾਰ ਆਯਾ ! ਦੀ ਭਿੜੇ ਸੁਰਮੇ ਰੀਝ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਮਰਦ ਸੁਰਮਾ ਸਫਲ ਸੰਸਾਰ ਆਯਾ ਹੈ ਬਾਬਾ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਣਾ ਦੇ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਤੇ ਸਾਹੁੰਚੀ ਦੋਇੰ ਜੁਟੇ ਭਿੜੇ ਸੂਰਮੇ ਲਾਹ ਕੇ ਚਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਨੂੰ ਦੋਇ ਇਕੋ ਜਹੇ ਪਟੇਬਾਜ਼ ਆਹੇ ਰੀਝਾਂ ਲਾਹੀਆਂ ਹੱਬ ਦਿਖਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਨੂੰ ਆਖਰ ਸਾਹੰਚੀਆਣ ਕਮਜ਼ੋਰ ਪਿਆ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਲਿਆ ਦਬਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਤੋਂ ਵੇਖਕੇ ਖਾਨ ਹੁਸੈਨ ਆਯਾ ਅਯਾ ਵਿਚ ਉਹ ਜੋਸ਼ ਵਧਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਦੀ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਹੁਸੈਨ ਖਾਂ ਜ਼ਟ ਪਏ ਲੜੇ ਪੈਂਤੜੇ ਬੰਨ ਬਨਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਕੱਠਾ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਵਾਰ ਆ ਚੱਲ ਗਿਆ ਗਿਆਦੋਵੇਂ ਹੀ ਸਿਰ ਉਡਾ ਵਾਹ ਓਧਰ ਸਾਹੰਚੀ ਤਈਂ ਭੀ ਮੌਤ ਨੇ ਜੀ ਆਣ ਰੋਕਯਾ ਵੱਜ ਵਚਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਦਿੱਤਾ ਪੈਰ ਨਹਟਣ ਪਿਛਾਂਉਸਨੂੰ ਲਿਆ ਘੋੜੇ ਤੋਂ ਮਾਰ ਉਲਟਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਹੈ ਬੱਸ ਫੇਰ ਤਾਂ ਸਿੰਘ ਹੁਸ਼ਯਾਰ ਹੋਗਏ ਦਿੱਤੀ ਬਾਉਂ ਥਾਂਖਬਰ ਸੁਣਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਸਾਹੁੰਚੀ ਮਾਰਯਾਗਿਆਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘਸਿੰਘਖੁਸ਼ੀ ਹੋਇਫਤੇ ਗਜ਼ਾ ਵਾਹ ਵਾਹ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਫਤੇ ਪਾਣੀ ਸਾਚੀ ਖਾਨ ਦੇ ਮਰਨ ਦੀ ਦੇਰ ਹੋਈ ਹੋ ਹੈਰਾਨ ਗਿਲਜੇ ਤੇ ਪਠਾਨ ਗਏ ? “老” 常常的