________________
ਜੌਹਰ ਖS ( ੨੬੭) 就容器然談LARISESS ੪੬੩੨੪੬੨੩੬ ਲੜੇ ਬਾਝ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੋ ਕੌਣ ਉੱਥੇ ਢਾਹ ਹੋਂਸਲੇ ਛਡ ਮੈਦਾਨ ਗਏ | ਮਰ ਗਏ ਸਰਦਾਰ ਤੇ ਹੋਰ ਅਫਸਰ ਹੋ ਸਿਪਾਹ ਦੇ ਬੜੇ ਨਕਸਾਨ ਗਏ , ਨੂੰ ਓਧਰ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਬੋਲਿਆ ਤੁਰਤ ਹੱਲਾ ਡਰਦੇ ਗਿਲਜੇ ਲੈ ਪਰਾਨ ਗਏ ਤੇ ਨੂੰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਉਡੀਕਿਆ ਨਾ ਪਏ ਛਡ ਉਹ ਸਾਜ਼ ਸਾਮਾਨ ਗਏ ਨੇ ਸਿੰਘਾਂ ਦੂਰ ਤੋੜੀ ਪਿੱਛਾ ਚੜ ਕੀਤਾ ਪਾਜ਼ੀ ਬਣਕੇ ਗਾਜ਼ੀ ਜਵਾਨ ਗਏ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਜ਼ੋਰ ਦਰਯਾ ਟਪਾ ਆਏ ਪੱਲਾ ਮਸਾਂ ਛੁਡਾ ਲੈ ਜਾਨ ਗਏ । ਗਏ ਮੁੜਨ ਆਇ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਰੋਂਦੇ ਦਾਸ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਹ ਜ਼ਮਾਨ ਗਏ ਨੇ ਨ ਵਾਕ ਕਵੀ ਹੈ ਚੜ ਚੜ ਕੇ ਕਾਬਲੋਂ ਕਈ ਵਾਰੀ ਕੀਤੀ ਹਿੰਦ ਬਰਬਾਰ ਦੁਰਾਨੀਆਂ ਨੇ ਜਿਨਾਂ ਰਾਕਸ਼ਾਂ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਰੋਕ ਪਾਈ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਆਂ ਨੇ ਜੋ ਹਰ ਵਾਰ ਬੇਅੰਤ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆਂ ਫੜ ਜ਼ਨਾਨੀਆਂ ਨੇ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਬੋਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਬਰਬਾਦ ਪਏ ਜ਼ਾਹਿਰ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਜ਼ੁਲਮ ਨਸ਼ਾਨੀਆਂ ਨੇ ਦੀ ਮਾਰ ਹਿੰਦ ਦੀ ਖਾਕ ਉਡਾ ਛੱਡੀ ਦੁਰਾਨੀਆਂ ਰਲ ਤੁਰਾਨੀਆਂ ਨੇ ਨੂੰ ਅਜ ਤਕ ਵਿਚ ਦੇਸ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘਾ ਯਾਦ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਕਹਾਨੀਆਂ ਨੇ ਤਥਾ Gii ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਡਾਕਆਂ ਨੂੰ ਅੰਤ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਮਾਰ ਖਪਾ ਛਡਯਾ ਡਰ,ਜਿਨਾਂ ਪਾਸੋਂਦਿੱਲੀ ਪਈ ਢਿੱਲੀਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮੁਗਲਾਂ ਦਾ ਦੀਵਾ ਬੁਝਾ ਛਡਯਾ ਹੈ ਰਾਜਪੂਤਾਂ ਤੇ ਜਾਟਾਂ ਮਰਯਾਂ ਦਾ ਜੌਹਰ ਤੇਗ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਢਿੱਲਾ ਪਾ ਛਡਯਾ । ਗਿਣਤੀ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੀ ਤੀਹ ਕੂੜ ਦੀ ਸੀ ਸ਼ਾਨ ਖਾਕ ਵਿਚ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਲਾ ਛਡਯਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਓਹਨਾਂ ਕਾਬਲੀ ਗਜ਼ਨੀ ਕੰਧਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੰਘਾਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਘਾ ਫੜਾ ਛਡਯਾ ਬਰਕਤ ਖੰਡੇ ਦੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਿਚ ਇੱਡੀ ਸਿੱਕਾ ਸ਼ਾਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਬੈਠਾ ਛਡਯਾ ਨੂੰ ਮਾਰ ਤੇਜ਼ ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਅਹੀ ਮਾਰੀ ਗੱਕ ਪਾਰ ਸਰਹੱਦੋਂ ਲੰਘਾ ਛਡਯਾ ਕੇ ਮੁੜ ਆਇ ਨ ਜਿੰਦਾ ਦੇ ਲੱਟਨੇ ਲਈ ਫਾਟਕ ਦਰਿਆਂ ਦੇ ਅਗੇ ਲਾ ਛਡਯਾ ਹੈ ਦੇ ਹੋਯਾ ਖਾਤਮਾ ਭਾਜੜਾਂ ਭੁਜਤਾਂ ਦਾ ਸਿੰਘਾਂ ਵੱਡਾ ਉਪਕਾਰ ਕਮਾ ਛਡ ਦੀ ਕੋਈ ਜਾਣੇ ਨ ਜਾਣੇ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘਾ ਦੇਸ ਸਿਰ ਅਹਿਸਾਨ ਚੜ੍ਹਾ ਛਡਯਾ ਨੂੰ ਤਬਾ ਏਸ ਜੰਗ ਅੰਦਰ ਸਿੰਘਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਹੱਥ ਵਧ ਤੋਂ ਵਧ ਦਿਖਾਇ ਚੰਗੇ ਨ ਹੋ ਗਏ ਬੇਅੰਤ ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਵੇਂ ਪਰ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੁੱਖ ਮਿਟਾਇ ਚੰਗੇ
