ਕੀ ਇਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਲੱਗਿਆ ਸਾਨੂੰ,
ਆਕਾਂਖਿਆ ਸੀਜ਼ਰ ਦੀ?
ਰੋਇਆ ਕਦੇ ਗ਼ਰੀਬ ਜੇ ਕੋਈ,
ਹੰਝੂ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਵੱਗੇ:
ਆਕਾਂਖਿਅ ਤਾਂ ਬਣੀ ਹੋਣੀ ਸੀ
ਪੱਥਰ ਵਰਗੀ ਠੋਸ;
ਬਰੂਟਸ ਤਾਂ ਪਰ ਮਾਨਯੋਗ ਹੈ
ਵੱਡੀ ਇਜ਼ੱਤ ਵਾਲਾ!
ਤੁਸਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਵੇਖਿਆ ਹੋਸੀ
ਉਪਜ-ਦੇਵ ਦੇ ਅਵਸਰ ਉਤੇ
ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਠੁਕਰਾਇਆ ਉਹਨੇ
ਸ਼ਾਹੀ ਤਾਜ ਜੋ ਪੇਸ਼ ਮੈਂ ਕੀਤਾ:
ਕੀ ਇਹੀ ਸੀ ਆਕਾਂਖਿਆ ਉਹਦੀ?
ਫਿਰ ਭੀ ਕਹੇ ਬਰੂਟਸ
ਸੀਜ਼ਰ ਸੀਗਾ ਬੜਾ ਆਕਾਂਖਿਆਵਾਨ!
ਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕੋਈ,
ਬਰੂਟਸ ਤਾਂ ਹੈਸੀ ਮਾਨਯੋਗ ਤੇ ਇਜ਼ੱਤਵਾਨ!
ਮੈਂ ਬੋਲਦਾਂ ਏਸ ਮੰਚ ਤੋਂ
ਜੋ ਮੈਂ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਂਣਾਂ
ਝੂਠਾ ਕਰਨ ਬਰੂਟਸ ਤਾਈਂ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਏਥੇ।
ਯਾਦ ਕਰੋ ਜਦ ਸਾਰੀ ਜੰਤਾ
ਪਿਅਰ ਸੀ ਕਰਦੀ ਉਹਨੂੰ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਕਾਰਨ ਅਵੱਸ਼ ਹੋਊਗਾ
ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਏਦਾਂ,
ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਕਾਰਨ ਕਿਹੜਾ,
ਰੋਕ ਰਿਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ,
ਰੋਣ ਧੋਣ ਤੇ ਸੋਗ ਮਨਾਉਣੋਂ
ਅਰਥੀ ਉਹਦੀ ਉੱਤੇ।
ਆਹ, ਓ ਸੂਝ ਬੂਝ ਤੇ ਤਰਕ ਸਿਆਣਪ!
ਖੋਗਈ ਕਿੱਥੇ ਸਾਡੀ
ਹਰਨਾਂ ਦੇ ਜਾਂ ਚੜ੍ਹ ਗਈ ਸਿੰਗੀਂ,
ਜਾਂ ਨਿਰਦਈ ਹੈਵਾਨਾਂ ਖਾਹਦੀ;
105
