ਜੋ ਕੁਝ ਕਹਿਣਾ ਸੁਨਣਾ ਆਪਾਂ,
ਇਹੋ ਪਲ ਹੈ ਆਖਰੀ ਮੌਕਾ:
ਦੱਸੋ ਫਿਰ ਕੀ ਤੁਹਾਡੀ ਮਰਜ਼ੀ,
ਕੀ ਕੀਤਾ ਏ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ?
ਬਰੂਟਸ-:ਜੋ ਅਸੂਲ ਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਕਹਿੰਦੈ,
ਜੀਹਦੇ ਲਈ ਖੁਦ ਕੈਟੋ ਨੂੰ ਹੀ
ਇਲਜ਼ਾਮ ਮੈਂ ਦਿੱਤਾ ਮੌਤ ਉਹਦੀ ਦਾ,
ਜੋ ਅਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਉਸ ਆਪ ਖਰੀਦੀ-
ਮੈਂ ਨਾ ਜਾਣਾਂ ਕਿਉਂ?-ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦੈ:
ਡਰ 'ਹੋਣੀ' ਦਾ ਅੱਤ ਕਮੀਨੀ ਕਾਇਰਤਾ ਹੁੰਦੀ-
ਮਤਲਬ ਹੈ ਜੀਹਦਾ ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਡੱਕਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਨਾਲ ਸਬਰ ਦੇ ਵੇਖੀਂ ਜਾਵਾਂ, ਕਰਾਂ ਉਡੀਕ:
ਉੱਪਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਕੀ ਏ ਮਰਜ਼ੀ-
ਮਾਤ ਲੋਕ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜੋ ਲਿਖਦੇ ਤਕਦੀਰ।
ਕੈਸੀਅਸ-:ਤਾਂ ਫਿਰ ਹਾਰ ਗਏ ਲੜਾਈ ਜੇ ਆਪਾਂ,
ਚੰਗਾ ਲੱਗੂ ਤੈਨੂੰ
ਵਿਜੇ ਜਲੂਸ ਚ ਰੋਮ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਉ ੱਤੇ,
ਬੰਦੀ ਬਣਕੇ ਟੁਰਨਾ?
ਬਰੂਟਸ-:ਨਾਂ, ਕੈਸੀਅਸ! ਨਹੀਂ-ਓ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਤ ਰੋਮਨ,
ਐਸਾ ਕਦੀ ਵੀ ਸੋਚੀਂ ਨਾਂ-
ਕਿ ਕਦੇ ਬਰੂਟਸ ਪਹਿਨ ਜ਼ੰਜੀਰਾਂ,
ਰੋਮਨ ਸੜਕੀਂ, ਚੱਲੂ ਬੰਦੀ ਬਣਕੇ-
ਏਨਾ ਨੀਵਾਂ ਗਿਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
ਮਨ ਏ ਉਹਦਾ ਬੜਾ ਮਹਾਨ।
ਪਰ ਮਾਰਚ ਈਦੇ ਕੰਮ ਜੋ ਛਿੜਿਆ
ਸਿਰੇ ਚਾੜ੍ਹਨਾ ਪੈਣੈ ਅੱਜ:
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਏਸ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ
ਫੇਰ ਕਦੇ ਮਿਲ ਸਕੀਏ ਆਪਾਂ,
ਹੁਣੇ ਆਖੀਏ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਅਲਵਿਦਾ।
ਸਦਾ ਲਈ ਅਲਵਿਦਾ-ਸਦਾ ਲਈ ਅਲਵਿਦਾ ਕੈਸੀਅਸ!
ਸੁੱਖੀਂ ਸਾਂਦੀਂ ਜੇ ਫੇਰ ਮਿਲ ਗਏ, ਹੱਸਾਂ ਗੇ ਮੁਸਕਾਵਾਂ ਗੇ;
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮਿੱਤਰਾ!ਇਹ ਅਲਵਿਦਾ ਸਦੀਵੀ,
143
