ਕਾਸਕਾ-:ਹਾਂ ਜੀ ਹਾਂ।
ਕੈਸੀਅਸ-:ਬੋਲਿਆ ਕੁੱਝ ਸਿਸੈਰੋ?
ਕਾਸਕਾ-:ਆਹੋ, ਪਰ ਬੋਲੀ ਸੀ ਉਹਦੀ ਪਸ਼ਤੋ।
ਕੈਸੀਅਸ-:ਕੀ ਮਤਲਬ ਸੀ ਉਹਦਾ?
ਕਾਸਕਾ-:ਨਾਂ ਜੀ ਨਾਂ! ਜੇ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ,
ਕਿਵੇਂ ਵਿਖਾਊਂ ਮੁੜ ਕੇ ਮੂੰਹ?
ਪਰ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਸਮਝ ਗਏ ਸੀ,
ਸਿਰ ਮਾਰਕੇ ਹੱਸਦੇ ਵੇਖੇਮੇਰੇ ਪੱਲੇ ਕੁੱਝ ਪਿਆ ਨਾਂ,
ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਕੁੱਝ ਪਸ਼ਤੋ ਲੱਗਾ!
ਪਰ ਇਕ ਹੋਰ ਖਬਰ ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ:
ਫਲਾਵੀਅਸ ਤੇ ਮਾਰੂਲਸ ਦੋਵੇਂ,
ਬੁੱਤ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਨੰਗੇ ਕਰਦੇ,
ਫੜੇ ਗਏੇ ਤਾਂ ਦਿੱਤੇ ਮਾਰ।
ਚੰਗਾ ਬਈ! ਹੁਣ ਅਲਵਿਦਾ;
ਝੱਲ ਤਾਂ ਓਥੇ ਬੁਹਤ ਖਿਲਰਿਆ
ਪਰ ਸਭ ਕੁਝ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ।
ਕੈਸੀਅਸ-:ਰਾਤ੍ਰੀ ਭੋਜ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਵੱਲ; ਹੈਂ ਕਾਸਕਾ?
ਕਾਸਕ-:ਨਹੀਂ, ਅੱਜ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਹੈ ਵਾਅਦਾ।
ਕੈਸੀਅਸ-:ਕੱਲ ਫੇਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਖਾਈਏ ਕੱਠੇ?
ਕਾਸਕਾ-:ਹਾਂ, ਜੀਂਦਾ ਰਿਹਾ ਜ਼ਰੂਰ ਆਵਾਂਗਾ,
ਬਚਨ ਜੇ ਤੇਰਾ ਪੱਕਾ ਰਿਹਾ ਤੇ
ਭੋਜਨ ਖਾਣ ਦੇ ਕਾਬਲ ਹੋਇਆ,
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਖਾਵਾਂਗਾ।
ਕੈਸੀਅਸ-:ਚੰਗਾ ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਰੂੰ ਉਡੀਕ।
ਕਾਸਕਾ-:ਅੱਛਾ! ਅਲਵਿਦਾਅ ਦੋਵਾਂ ਤਾਂਈਂ
(ਜਾਂਦਾ ਹੈ)
ਬਰੂਟਸ-:ਭਾਵੇਂ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲੇ ਵੀ ਇਹ
ਹੁੰਦਾ ਬੜਾ ਸੀ ਤਿੱਖਾ,
ਪਰ ਹੁਣ ਹੋਗਿਐ ਕਿੰਨਾ ਅੱਖੜ, ਕਿੰਨਾ ਕੋਰਾ!
ਕੈਸੀਅਸ-:ਹੁਣ ਵੀ ਕਰਿੰਦਾ ਉੱਨਾ ਈ ਤਿੱਖਾ,
ਜੁੱਰਅਤ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਜੇ ਹੋਵੇ ਕੋਈ ਮਹਾਨ;
38
