ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੁਣਿਆ ਹਾਲੇ।
-ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਆਰਤੇਮੀਦੋਰਸ-
ਪੋਰਸ਼ੀਆ-:ਸੁਣ ਭਰਾਵਾ! ਤੂੰ ਕਿੱਧਰੋਂ ਆਇਐ?
ਆਰਟੇਮੀਦੋਰਸ-:ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਜੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਘਰੋਂ ਹੀ ਆਇਆਂ।
ਪੋਰਸ਼ੀਆ-:ਹੁਣ ਕੀ ਵੱਜਿਐ?
ਆਰਟੇਮੀਦੋਰਸ-:ਜੀ, ਨੌਂ ਵੱਜੇ ਨੇ।
ਪੋਰਸ਼ੀਆ-:ਕੀ ਸੀਜ਼ਰ ਗਿਆ ਸੰਸਦ ਨੂੰ?
ਆਰਟੇਮੀਦੋਰਸ-:ਹਾਲੇ ਨਹੀਂ ਜੀ:
ਮੈਂ ਵੀ ਚੱਲਿਆਂ ਵੇਖਣ ਉਹਨੂੰ
ਸੰਸਦ ਭਵਨ ਦੀ ਰਾਹ ਤੇ।
ਪੋਰਸ਼ੀਆ-:ਤੂੰ ਵੀ ਕੋਈ ਫਰਿਯਾਦ ਹੈ ਕਰਨੀ; ਹੈਂ ਨਾ?
ਆਰਟੇਮੀਦੋਰਸ-:ਹਾਂ ਜੀ ਹਾਂ; ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਜੇ ਸੁਣੀ ਓਸਨੇ।
ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਅਰਜ਼ ਹੈ ਕਰਨੀ,
ਨਿੱਜ ਅਪਣੇ ਦਾ ਮਿੱਤਰ ਬਣਜੇ।
ਪੋਰਸ਼ੀਆ-:ਕਿਉਂ ਭਲਾ, ਪਤਾ ਹੈ ਤੈਨੂੰ,
ਉਹਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੁਕਸਾਨ ਪੁਚਾਉਣੈ?
ਆਰਟੋਮੀਦੋਰਸ-:ਪੱਕਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ,
ਪਰ ਡਰ ਲਗਦਾ ਏ,
ਅਨਹੋਣੀ ਕਿਧਰੇ ਹੋ ਨਾ ਜਾਵੇ!
ਸ਼ੁਭ ਪਰਭਾਤ ਤੁਹਾਨੂੰ,
ਸੜਕ ਬੜੀ ਹੈ ਸੌੜੀ ਏਥੇ
ਸੀਜ਼ਰ ਪਿੱਛੇ ਭੀੜ ਬੜੀ ਹੈ:
ਸਾਂਸਦ, ਮੁਨਸਫ ਤੇ ਫਰਿਯਾਦੀ-
ਹਜੂਮ ਬੜਾ ਹੈ ਸੰਘਣਾ
ਕਮਜ਼ੋਰ ਬੰਦਾ ਤਾਂ ਫਸ ਹੀ ਜਾਂਦੈ,
ਸਾਹ ਰੁਕ ਜਾਂਦੈ
ਮਰ ਵੀ ਸਕਦੈ।
ਛੀੜ ਵਾਲੀ ਮੈਂ ਥਾਂ ਹੈ ਲੱਭਣੀ
ਖਲੋਕੇ ਜਿੱਥੇ ਕਰਾਂ ਬੇਨਤੀ,
ਸੀਜ਼ਰ ਮਹਾਨ ਜਦ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘੇ।
-ਟੁਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ-
ਪੋਰਸ਼ੀਆ-:ਹੁਣ ਤੇ ਅੰਦਰ ਜਾਣਾ ਪੈਣੈ-
ਕਿੰਨਾ ਨਿਰਬਲ ਦਿਲ ਤੀਵੀਂ ਦਾ,
80
