ਪੰਨਾ:Macbeth Shakespeare in Punjabi by HS Gill.pdf/60

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ


ਘੁੰਮਣਘੇਰੀ, ਚੱਕਰਾਂ ਅੰਦਰ, ਉਹਨੂੰ ਬੁਰਾ ਫਸਾਉਣੈ:
'ਹੋਣੀ' ਨੂੰ ਉਸ ਲੱਤ ਮਾਰਨੀ, ਮੌਤ ਨੂੰ ਦੰਦੀਆਂ ਕੱਢੂ,
ਰਹਿਮ, ਕਰਮ, ਡਰ, ਅਕਲ ਦੇ ਉੱਤੇ, ਆਸ, ਉਮੀਦ ਦਾ ਬੋਝਾ ਲੱਦੂ:
ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਪਤਾ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ: ਚਿੰਤਾ ਆਪਣੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਾਲੀ,
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੁੰਦੀ, ਫਾਨੀ ਮਾਨਵ ਵਾਲੀ।
{ਅੰਦਰੋਂ ਗੀਤ-ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼}
'ਆਓ, ਆਓ, ਆਓ ਨੀ ਹੁਣ ਆ ਵੀ ਜਾਓ---
ਸੁਣੋ! ਬੁਲਾਵਾ ਅਇਐ ਮੈਨੂੰ;
ਵੇਖੋ! ਨਿੱਕੀ, ਨੰਨ੍ਹੀ ਪ੍ਰੇਤ-ਪ੍ਰਛਾਂਈਂ,
ਧੁੰਧਾਲੇ ਬੱਦਲ ਕਰੇ ਸਵਾਰੀ,
ਕਰੇ ਉਡੀਕਾਂ, ਹਾਕਾਂ ਮਾਰੇ, ਮੈਨੂੰ ਪਈ ਪੁਕਾਰੇ-------।
{ਪ੍ਰਸਥਾਨ}

ਚੁੜੇਲ-1:ਆਓ, ਆਪਾਂ ਕਾਹਲੀ ਕਰੀਏ;
ਪਰਤ ਕੇ ਉਹਨੇ ਹੁਣੇ ਆ ਜਾਣੈ।
{ਪ੍ਰਸਥਾਨ}

ਸੀਨ-6


ਫੌਰੈਸ

{ਮਹਿਲ 'ਚ ਇੱਕ ਕਮਰਾ। ਲੈਨੌਕਸ ਅਤੇ ਇੱਕ ਲਾਟ ਦਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼}

ਲੈਨੌਕਸ:ਜੋ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੋਲਿਆ ਚਾਲਿਆ, ਸਮਝ ਤੁਹਾਡੀ ਆ ਹੀ ਗਿਆ ਹੈ,
ਗੱਲ ਅੱਗੇ ਹੁਣ ਤੁਰ ਸਕਦੀ ਹੈ:
ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਏਨਾਂ ਕਹਿਣੈ, ਕਹਾਣੀ ਬੜੀ ਅਜੀਬ ਘਟੀ ਹੈ।
ਡੰਕਨ ਬੜਾ ਕਿਰਪਾਲੂ ਸ਼ਾਹ ਸੀ,
ਕਸਮ ਜਣਨੀ ਦੀ, ਗਿਆ ਮਾਰਿਆ- ਤਰਸ ਬੜਾ ਮੈਕਬੈਥ ਨੂੰ ਆਇਆ-
ਵੀਰ ਬਹਾਦੁਰ ਬੈਂਕੋ ਸੁੱਚਾ, ਕੁਵੇਲੇ ਸੈਰ ਨੂੰ ਨਿੱਕਲ ਤੁਰਿਆ;
ਜੀਹਨੂੰ,-ਜੇ ਚਾਹੋਂ ਤਾਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋਂ,-ਫਲੀਐਂਸ ਨੇ ਹੀ ਮਾਰ ਮੁਕਾਇਆ,
ਕਿਉਂਕਿ ਫਲੀਐਂਸ ਭੱਜ ਖਲੋਇਆ।
ਉਹ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕੁਵੇਲੇ ਸੈਰ ਕਰਨ ਨਾਂ, ਜਿਹੜੇ ਸੋਚ ਨਹੀਂ ਇਹ ਸਕਦੇ:

59