ਪੰਨਾ:Puran Bhagat - Qadir Yar.pdf/5

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਗੈਨ-ਗਮਨਾ ਸਮਝਦੀ ਖੌਫ ਖਤਰਾ ਲੂਣਾਂ ਉਠਕੇ ਪਕੜਿਆ ਹਥ ਚੋਲਾ
ਚਲ ਬੈਠ ਪਲੰਘ ਤੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਕਰਾਂ ਅਰਜ ਮੈਂ ਵਾਸਤੇ ਪਾ ਢੋਲਾ
ਪਰੀ ਜਹੀ ਮੈਂ ਇਸਤ੍ਰੀ ਅਰਜ਼ ਕਰਦੀ ਤੂੰਤਾਂ ਮਰਦ ਨਾਹੀਂ ਕੋਈ ਹੈਂ ਭੋਲਾ
ਕਾਦਰਯਾਰ ਨਾਂ ਸੰਗਦੀ ਕਹੇ ਲੂਣਾ ਸਮਾਣ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦ ਜਾਨ ਢੋਲਾ
ਫੇ-ਫੇਰ ਕਹਿ ਆ ਗੁਸੇ ਹੋ ਰਾਜ ਤੈਨੂੰ ਵਗ ਕੀ ਗਈ ਹੈ ਬਾਣ ਮਾਏ
ਜਿਸਦੀ ਇਜਤੀ ਉਹ ਹੈ ਬਾਪ ਮੇਰਾ ਤੇਰੇ ਸ਼ਿਕਸਬੀਂ ਜੰਮਿਆ ਜਾਨ ਮਾਏ
ਜਦੋਂ ਏਹੋ ਜੇਹੀਆਂ ਗਲਾਂ ਹੋਣ ਲਗਨ ਪੁਠਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਮੀਂ ਅਸਮਾਨ ਮਾਏ
ਕਾਦਯਾਰ ਪੂਰਨ ਤੈਨੂੰ ਦੇ ਮਤੀਂ ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਹੈ ਅਜ ਧਿਆਨ ਮਾਏ

ਕਾਫ-ਕਤਲ ਕਰਾਂਊਂਗੀ ਪੂਰਨਾ ਵੇ ਆਖੇ ਲਰਜਾ ਭਲਾ ਜੇ ਚਾਹੁੰਨਾ ਏਂ
ਝੋਲੀ ਅੱਡਕੇ ਖੜੀ ਮੈਂ ਪਾਸ ਤੇਰੇ ਹੈਂ ਪਿਆਰ ਖੈਰਨਾ ਪਾਉਨਾ ਏਂ
ਕੁਛੜ ਬੈਠ ਕਦੋਂ ਮੰਮਾ ਚੁੰਘਿਆ ਈ ਐਵੇਂ ਕੂੜਦੀ ਮਾਉਂ ਬਨਾਉਨਾ ਏ
ਕਾਦ੍ਰਯਾਰ ਨਾ ਸੰਗਦੀ ਕਹੇ ਲੂਣਾਂ ਕਾਹਨੂੰ ਗਰਦਨੀ ਖੂਨ ਚੜਾਉਨਾ ਏਂ
ਕਾਫ-ਕਹੇ ਰਾਜਾ ਅਜੇ ਸਮਝ ਮਾ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਪਲੰਘ ਤੇ ਪੈਰਨਾ ਮੂਲ ਧਰਸਾਂ