ਵਿਆਹ ਹੋ ਜੋ ਲੜਾਈ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਤੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਜਦ ਨੌਸ਼ਾਹ ਪਲੋ ਪਲੀ ਜੰਗ ਵਿਚ ਜਾਕੇ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਸਨ । ਵੇਖੋ ਹਜ਼ਰਤ ਦਾ ਜਿਗਰ: ਕਾਸਮ ਤਾਈਂ ਨਾਲ ਲੈ ਬੈਠਾ ਤੰਬੂ ਜਾ । ਕਲ ਭਤੀਜੇ ਵੀਰ ਜੋ ਪਿਆਰੇ ਪਾਸ ਸਦਾ । ਕੱਢ ਜੋੜ ਜ਼ ਰਬਫਤ ਦਾ ਕਾਸਮ ਨੂੰ ਪਨਾ। ਜੰਗੀ ਚੀਰਾ ਸੀਸ ਤੇ ਧਰਿਆ ਕੰਗੁ ਲਾ । ਹੋਰ ਜ਼ਰੀ ਜ਼ਰ ਬਾਦਲਾ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਪਨਾ। ਕਾਸਮ ਤਾਈਂ ਉਠਕੇ ਦੇਵੇ ਬਾਂਹ ਫੜਾ। ਏਹ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਪਰ ਕੇਹਾ: ਕਾਸਮ ਦਾ ਵਿਚ ਕਰਬਲਾ ਹੋਇਆ ਅੱਜ ਵਿਆਹ । ਜਾਂਈ ਕਾਸਮ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਦਿਲ ਸੋਜ ਤੇ ਆਹ । ਹੈ ਹੈ ਤੇ ਦਿਲਰੀਆਂ, ਬੇਸਬਰੀ ਆਜ਼ਾਰ । ਬੇਅਰਾਮੀ ਜੰਵ ਸੀ ਆਈ ਜ਼ਾਰੋ ਜ਼ਾਰ । ਜ਼ੁਲਮ ਅਤੇ ਖੱਟੇਆਂ ਨਾਰਾ ਹੋਬਤ ਨਾਕ ॥ ਬ ਤ ਰ ਸੀ ਬੇ ਰੈਹਮੀਆਂ ਰਾਮ ਗਜ਼ਬ ਦਾ ਸਾਕ ॥ ਲਾਗੀ ਹੈ ਤਕਦੀਰ ਤੇ ਕੀਤੇ ਸਭ ਸਮਾਨ ॥ ਖੱਬ ਚ ਹੋਈ ਜੰਝ ਦੀ ਸਾਰੇ ਮੁਲਕ ਜਹਾਨ। ਗੰਡੀ ਮੁਲ ਨਾ ਪਾਈਆਂ ਤੇਲ ਨਾ ਚੜਆ ਮੁਲ । ਵਟਨਾ ਮੁਲ ਨਾ ਲਾਇਆ, ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਅਤਲ । ਸ਼ੋਹਰੀ ਭ' ਜੀ ਨਾ ਫਿਰੀ ਨਾ ਹੋਇਆ ਸਾਮਾਨ 1 ਦਰ ਸ਼ਦਿ ਆਨੇ ਨਾ ਵੱਜੇ ਨਾ ਦਿਚ ਖਬਰ ਜਹਾਨ । ਗੋਲ ਦਸਤੀ ਨਾ ਬਧਾ ਮੈਂਹ ਦੀ ਮੂਲ ਨਾ ਲਾ ; ਜੋ ਸੀ ਹੁਲ ਦੀ ਦਿਲ ਰਹੀ ਡਾਢੀ ਰਬ ਰਜ਼ਾ । -੨੦੩ -
