ਕਜ਼ਾ' ਹੈ ਅਬਰ ਦੇਨ ਨਿਸਬਤ, ਬਾਜ਼ ਆਖਦੇ ਅਬਰ ਗੁਬਾਰ ਪਿਆਰੇ ॥ ਕਮਾਨੇ ਕਿ ਆਨ. ਨਰਗਸ ਵਾਰ ਅੱਖਾਂ, ਫ਼ਾਰਸੀ ਤਸ਼ਬੀਹਾਂ । ਉਸਤਾਦਾਂ ਦੀ ਰਸਮ ਚ ਈ ਅਜ , ਦੀ ਭਰ ਮਾਰਕ ਰ ਦਿਤੀ। ਇਹ ਚਲਦੀ ਹੈ । ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵੀ ਬਸ ਫਜ਼ਲ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਨੂੰ ਫੜੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹੈ ਫਾ ""' ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਤੇ : ਹਾਲੀ) ਤੰਗ ਆਕੇ ਬਸ ਹੁਕਮ ੪੩ਦੇ ਹਨ, ਅੱਜ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਘਰ ਬਨਈ ਬੈਠੀਆਂ ' ਪਰ ਜੋ ਸੱਚ ਪਛੋ ਤਾਂ ਚਾਹ ਸੌ · ਘਰ ਦੀਆਂ ਬਨ ਬੈਠਨ ਹਨ ਓਪਰੀਆ ਅਰ ਪੰਜਾਬੀ ਕੰਨ ਨੂੰ ਭਾਵ ਦੀਆਂ ਘਟ ਹਨ । ਉਰਦੂ ਦਾ ਅਸਰ ਸਿੱਧਾ ਅਸਰ ਪੈ ਲਿਆਕਤ ਦੀ ਧੁੰਮ ਮਚਾ ਉਰਦੂ ਦਾ ਅਸਰ ਓਹੀ ਹੈ ਜੋ ਫਾਰਸੀ ਦਾ, ਪਰ | ਫਾਰਸੀ ਦਾ ਅਸਰ ਪੁਰਾਨਾ ਹੈ ਉਹ | ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਅਸਰ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਤਾ ਮਲਾਨਾ ਆਜ਼ਾਦ ਦੇ ਵੇਲ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਕਾਲਜ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸਨ ਅਰ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਤੇ ਕ3 ਦੀ ਧੁੰਮ ਮਚੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਸ ਵੇਲੇ ਲਾਹੌਰ ਵਿਚ ਵੀ ਚਰੀ ਕਵੀ ਸਨ-ਫਜ਼ਲਸ਼ਾਹ, ਅਰੂੜਾ ਰਾਏ, ਰਫੀਕ, ਉਲਾਹ ਆਦਿ ਏਹਨਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁਸ਼ਾਇਰੇ ਵੀ – ਕਰ ਦਿੱਤੇ, ਅਰ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਗਸ਼ਲ ਆਖਨ ਦੀ ਚੇਟਕ ਅ ਨੂੰ ਲਾਈ । ਪਰ ਏਹ ਬਟਾ ਦਿਲੀ ਤੇ ਲਖਨਊ ਦੀ ਰਮ ਤੇ ਨਾਜ਼ਕ ਜ਼ਿਮੀ ' ਦਾ ਵਸਨੀਕ, ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕੜੀ ਤੇ ਪਬਲੀ ਵਿਚ ਫੁਲਿਆ ਫੁਲਿਆ ਨਾਂ | ਨੋ ਜਵਾਨ ਗਬਰੂ ਕਵੀਆਂ ਜੋਸ਼ ਵਿਚ ਆ ਗਜ਼ਲਾਂ ਕੇਹੀਆਂ । ਪਰ ਕੀ ? ਉਰਦੂ ਈ ਦੂ ਭਰਿਆ ਸੀ, ਕਿਧਰੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦਾ ਪਦ ਵਰਤਿਆ, ਅਰ COM -੬
